Together Again♡

4

Joanna:

"Αλήθεια? Χαχαχαχα!" Χαζογελαει η Christi μόλις της λέω τα γεγονότα που συνέβησαν το μεσημέρι.

"Σταμάτα !" Της φώναζω επίσης γελώντας και την σκουνταω στον ώμο.

"Είναι σίγουρο ότι σε γουσταρει!"

"Δεν με γουστάρει τέλος!Απλά μετάνιωσε που με κορόιδεψε.!"

"Ναι αλλά σου ζήτησε να πάτε και για καφέ. Που το πας αυτό?"

"Εεε εντάξει. Πάντως αυτός δεν μου είχε δώσει καθόλου σημασία τόσα χρόνια."

"Μπορεί επειδή δεν σε ήξερε καλά."

"Μπορεί!"

[...]

Φτάσαμε στο εμπορικό και ανεβήκαμε τις κυλιόμενες σκάλες. Είδαμε πολλά μαγαζιά και τα περισσότερα είχαν βγάλει νέα σεζόν ρούχων οπότε μπήκαμε σχεδόν σε όλα, πρώτα για να βρούμε δώρα.

"Μμμμμ.... Εγώ λέω να του πάρω αυτό το κάρο πουκάμισο! Τι λες?" Ρώτησα την Christi δείχνοντας ένα πουκάμισο που κρέμονταν στα ρούχα της Νέας σεζόν.

"Είναι πολύ ωραίο! Κι εγώ θα του πάρω αυτό το τζιν παντελόνι με τα σκισιματα. Θα δείχνει τέλειο πάνω του."μου απάντησε με ένα πλατύ χαμόγελο.

"Μπα? Μας αρέσει ο Martin, Christi?" Τη ρώτησα με καχυποπτο βλέμμα.

"Τι? Ούτε καν! Απλά να βάλει τίποτα πιο μοδατο, να αρέσει σε καμία κοπέλα!" Μου είπε δείχνοντας το τζιν.

Christi:

Μόλις αγοράσαμε τα δώρα του Martin , μπήκαμε σε ένα μαγαζί, με όμορφα βραδινά φορέματα για να βρούμε τι θα αγοράσουμε για μας.

"Christi, τι λες για αυτό εδώ?" Μου είπε η Joanna δείχνοντας ένα κοντό, γαλάζιο φόρεμα με ένα ζευγάρι άσπρες γόβες.

"Θα είναι τέλειο πάνω σου, δοκίμασε το!" Της απάντησα σπρώχνοντάς την προς το δοκιμαστηριο.

Μετά από κάνα 5 λεπτό βγήκε και η Joanna και πραγματικά ήταν πολύ όμορφη.

"Μου πάει?" Με ρωτησε με ανυπομονησία

"Φυσικά! Είσαι κούκλα!" Της είπα κοιτώντας την από πάνω μέχρι κάτω.

"Σ'ευχαριστώ πολύ, θα το πάρω. Εσυ τι βρήκες?"

"Αυτό!" Της είπα δειχνοντας ένα μαύρο φόρεμα μέχρι τα γόνατα και ένα ζευγάρι μαύρες γόβες με χρυσά φερμουάρ.

"Είναι πολύ ωραίο. Το δοκίμασες?"

"Όχι αλλά είναι ακριβώς στο νούμερο μου. Έχω ένα παρομοιο από δω, οπότε ξέρω ότι όλα τα νούμερα είναι ίδια γραμμή."

"Ωραία! Πληρώνουμε και φεύγουμε."μου ειπε και συμφώνησα.

Joanna:

Η Christi πλήρωσε το φόρεμα της μαζί με της γόβες και έτσι ήρθε η δική μου σειρά στο Ταμείο. Όμως μόλις πήγα να πληρωσω:

"Είναι ήδη πληρωμένο!" Μου αποκρίθηκε η ταμειας.Παραξενεμενη, πήρα τη σακούλα και βγήκα από το μαγαζί.

Καθώς έβγαινα έξω, εκτός από την Christi είδα τον Nicolas να στέκεται στην πόρτα. Δεν έκανε τίποτα, απλώς μου χαμογέλασε και του το απνταπεδωσα.

"Τι έγινε πάλι?" Με ρωτησε η Christi.

"Ο-ο Nicolas, μάλλον μου πλήρωσε το φόρεμα."

"Ωωωω τι ρομαντικό!"

"Ναι. Τέλος πάντων. Πάμε?"

"Ναι πάμε!" Και φύγαμε από το εμπορικό.

[...]

Μετά από πολύ ώρα περπάτημα, φτάσαμε στο σπίτι μου γιατί η Christi θα κοιμηθεί σήμερα εδώ.

Μόλις μπήκαμε χαιρετισαμε τους γονείς μου.

"Γεια σου μαμά, Γεια σου μπαμπά."

"Γεια σας κυρία Jojefin, Γεια σας κύριε Freddy!"

Μ &μπ " Γεια σας κορίτσια!"

Μ "δεν θα έρθετε να φάτε?"

"Θα κατέβουμε σε λίγο!"

Μ "Εντάξειωόπως θέλετε!" Μας απάντησε η μαμά μου και ανεβήκαμε τις σκάλες με προορισμό το δωμάτιο μου...

"Λοιπόν, τι θες να κάνουμε?" Ρώτησα την Christi.

"Είμαι κουρασμένη. Ας κάτσουμε στο κρεβάτι και ας βάλουμε μουσική."

"Ωραία!" Συμφώνησα "Μισό λεπτό να βάλω τα ρούχα στην ντουλάπα."

Πήρα τη σακούλα με το φόρεμα μου και το έβγαλα από μέσα. Μαζί με το φόρεμα, βγήκε και μια κάρτα, η οποία έπεσε στο πάτωμα.

"Τι είναι αυτό?" Με ρωτησε η Christi.

"Δεν ξέρω, περίμενε." Της απάντησα και πήρα την κάρτα από κάτω.

Αμέσως άρχισα να τη διαβάζω...

Έκανες πολύ καλή επιλογή για το πάρτυ του Martin. Αυτό το φόρεμα σου πάει τέλεια.

Είμαι κι εγώ καλεσμένος. Θα μπορούσα να σε συνοδεψω, αν θέλεις.

Α! Μην ξεχασω! Μου χρωστάς εναν καφέ. Αύριο στις 7 στην καφετέρια απέναντι από την πλατεία

Nicolas💕💕💕💕💕

Αυτό ήταν σίγουρα ρομαντικό...