Together Again♡

20

Christi pov:

Πήγε απόγευμα. Ένα πράγμα σημαίνει αυτό! Αύριο σχολείο!

Περνάμε τέλεια εδώ πέρα δεν θέλω να φύγω τόσο γρήγορα αλλά στις 8 πετάμε, καλά που δεν γράφουμε κανένα διαγώνισμα γιατί δεν θα προλάβαινα να διαβάσω.

Όμως δεν θα πω ψέματα. Ο κύριος λόγος που δεν θέλω να επιστρέψω είναι ότι ο Andrew θα έρθει να μας βρει. Και θέλει εκδίκηση.

Δηλαδή τώρα τι? Το έχω σίγουρο ότι θα έρθει να με σκοτώσει? Κάτι πρέπει να κάνω.

Στην αστυνομία δεν μπορώ να πάω γιατί θα πρέπει να ενημερωθούν οι γονείς μου που δεν έχουν ιδέα τι έχει συμβεί. Ελπίζω να μην βρει που μένω. Αλλά τι λέω? Εδώ ξέρει ότι είμαστε στη Florida,άρα η διεύθυνση μου θα είναι παιχνιδάκι για αυτόν.

Και τώρα τι? Θα τον αφήσω έτσι? Τι μπορώ να κάνω??? Πως θα κρυφτώ? Και θα πάρω και τους άλλους στον λαιμό μου. Αλλά δεν φταίω εγώ. Κατά τύχη πήγα εκεί τότε,που ήξερα τι θα με περιμένει!?

Flash back: Σε ένα απομακρυσμένο σημείο*

Christi pov:

Περπατάω αρκετή ώρα ψάχνοντας το σπίτι του συμμαθητή μου που θα κάναμε την εργασία. Πιστεύω είμαι στο σωστό δρόμο. Θυμάμαι τα λόγια του: 'Περνάς από την πλατεία,στρίβεις δεξιά,προχωράς όλο ίσια μέχρι που φτάνεις στην οδό Brown. Την περπατάς μέχρι το τέλος κι εκεί θα βρεις ένα μικρό δρομάκι. Πήγαινε από εκεί. Δεν είναι καθόλου μακριά, 15 λεπτά θα σου πάρει όλος ο δρόμος. Πάντως αν θες να φτάσεις πιο γρήγορα,πέρνα μέσα από το δασάκι που θα δεις στα δεξιά σου. Θα σε περιμένω!'

Έχω ήδη αργήσει, οπότε ας πάω να κόψω δρόμο από το δασάκι.

Προχωράω προς τα μέσα. Υπάρχουν παρά πολλά δέντρα στη σειρά,λες και κάποιος τα έβαλε με αυτόν τον τρόπο.

Πιο μέσα υπάρχει ένα πέτρινο μονοπάτι. Ευτυχώς υπάρχει αρκετό φως,μιας και είναι 6 η ώρα ακόμα, όμως καθώς προχωράω όλα γίνονται πιο σκοτεινά.

Βλέπω την έξοδο και ευτυχώς ήταν λίγη η διαδρομή γιατί είχα αρχίσει να φοβάμαι κάπως. Βγάζω το κινητό μου για να πω στον συμμαθητή μου ότι φτάνω,αλλά ακούω κάτι φωνές που με κάνουν να μείνω στην θέση μου τρομαγμένη. Περπατάω προς τα εκεί και στέκομαι πίσω από ένα δέντρο. Αμέσως γουρλώνω τα μάτια μου μπροστά σε αυτό που βλέπω.

"Πως περιμένεις να σου δώσω,αν δεν έχεις τα λεφτά?" Φώναξε ένας άντρας στη γυναίκα που στεκόταν απέναντι του.