Shiku's POV
Gabi na pero hindi pa rin namin nakikita si Mira.
Nagtipon-tipon ang lahat sa isang malaking tent at himalang tahimik silang lahat.
Ang iba ay may mga sugat. May mga magkakagalit.
may tensiyon sa hangin.
Hindi pa rin dumarating si Mr. Hatsune at si Ms. Carein.
Kami-kami lang ang magkakasama. Walang nag-uusap.
Napagpasyahan kong lumabas saglit.
Ginalugad ko na kanina pa ang buong carnival pero wala akong Makita na kahit isnag hibla lang ng buhok ni Mira. Naiinis ako s asarili ko.
Kasalanan ko to.
Biglang nag-ring nag cellphone ko.
"Shiku!" Sabi ng kabilang linya.
"Nasaan si Mira?!"
"Stop joking around! Giver her back to me!"
"I said where is she!? F*ck you! Stop these foolish games!." Sagot ko. Hindi ko na mapigilang sumigaw. Alam na rin naman nila. Si Mira lang ang hindi. Napakatanga kasi niya.
"We might be playing hiding seek..." Biglang namatay ang linya.
Hindi ko na napigilan ang luha ko sa sobrang galit at pag-aalala.
Pero bakit ba ako nag-aalala para sa taong dapat ay matagal ko nang pinatay?
Baka nga nagiging tanga na rin ako.
Kinapa ko muna ang patalim sa bulsa ko at umalis na upang hanapin si Mira at Hatsune.
Pero sa paghahanap ko, maaaring isa s akanila ang mapatay ko ngayong gabi.
Mira's POV
Sinubukan kong lumipat ng taguan pero hinang-hina na ako.
Hanggang sa nakita na ako ni Mr. Hatsune at hindi ko na napigilang umiyak ng tuluyan.
Yakap-yakap ko pa rin ang sarili ko at pinipilit na itakip ang punit na damit sa katawan ko.
Nakita ko ang mga pilyong ngiti ni Hatsune.
Dahil nahuli na niya ang hayop ay unti-unti na niyang nilalasap ang tagumpay.
Hanggang sa sobrang lapit na niya s akain. Damang dama ko na ang hininga niya sa tenga ko.
Isang basang halik ang idinampi niya sa leeg ko.
Hindi na ako lumaban.
Hindi ko na kaya.
Isnag halik pa ang binigay niya sa leeg ko. Hanggang sa bumilis nang bumilis at dumami-nang dumami ang binibigay niyang halik sa akin. Pababa sa mga balikat ko.
Para siyang gutom na gutom. Isang hangal na tao na unti-unting nagpapakahayop.
Umiyak na lang ako.
Hinila niya ang paa ko at napahiga na lang ako sa damuhan.
naramdaman ko ang bawat haplos ng magagaspang niyang palad sa hita ko.
Tuluyan niyang pinunit ang damit ko at nagpakasasa siya sa pagkaing nakahain s akanya ngayon.
Hanggang sa naramdaman ko na ang init ng kamay niya sa maseselang bahagi ng katawan ko.
Nanatili na lang akong nakahiga na parang patay at walang kalaban laban.
Hiniling ko na sana mawalan na lang ulit ako ng malay.
Pero hindi, gising na gising ako.
Tinigna ko na lang ang langit.
Mama, papa, sorry po.
Sorry kung iniwan ko kayo.
Sorry kung sumuko ako.
Mama.....alam ko na po...naiintindihan ko na, na hindi mo ginusto iyon.
Hindi niyo po ginustong patayin si papa.
Dahil tulad lang din siya ni Hatsune, isang hayop.
Sana mapatawad mo rin ako mama.....
Kung napatay din kita,
Shiku's POV
Hindi ko inaakala ang nakita ko.
Agad akong lumapit sa kanya at pinagsusuntok siya hanggang magdugo ang nguso niya.
Nang hindi na siya bumabangon ay iniangat ko si Mira s amga braso ko.
Napatingin ako sa halos hubad niyang katawan at kay Hatsune. May saplot pang-ibaba pa naman si Hatsune. Nakasarado pa ang zipper niya...
Nawala ang kaba ko.
Hindi niya pa nagagalaw ang Mira ko.
Agad kong hinubad ang t-shirt ko at isinuot kay Mira.
Ang dungis-dungis na niya. May mga basnag luha pa sa mga mata niya.
Sinipa ko ng kaunti si Hatsune upang magising siya. Napaluhod ang gago sa sobrang takot.
"games have rules, bastard."
"I-I'm sorry, I can't stop myself."
"Stand up and get all of us out of here."
Umalis na ako habang buhat-buhat si Mira.
Dinala ko siya sa secret place namin sa carnival na nireserve talaga para s akain.
Nang Makita ng mga kapatid ko si Mira ay tinignan nila ako ng masama.
"Bat mo dinala iyan dito?!" Tanong ni Angel. Nandito na pala siya.
"Tapos na ba ang laro?"Tanong naman ni Josephine.
Lumapit siya at nang Makita niya si Mira ay halata ang pagaalala s amukha niya.
May puso pa rin pala siya.
"Ako na ang bahala s akanya." Malamig na sabi ni Josephine.
Hinayaan ko na lang siya.
Nilapitan ko si bunso.
"pst!."
"Ano ba?"mataray niyang sgaot.
"Hindi sumunod si Hatsune s ausapan." seryoso kong sabi.
"Siya lang ba? Ikaw din nde ba? Sana hinayaan mo na siyang gamitin si Mira total papatayin mo rin naman siya di ba?"Panghahamon niya.
"Ang usapan natin ako ang gagamit kay Mira! Hindi siya!" Sigaw ko na galit na galit.
Halata naming nagulat siya dahil ito ang unang beses na nagalit ako s akanya.
"Mahal mo na ba?'Bigla niyang tanong.
"Sino bang magmamahal ng kasing-tanga niyan?"
"Isa ring tangang katulad niya."
Biglang nagring ang cellphone ko.
"Shiku, the van's ready. Ms. carein will pick you up with a different car."
"F*ck you!"
Pinatayan ko na siya ng phone.
Ano ba naman kasi tong mga kasama ko.
Mga uto-uto, baliw at tanga...kaya pati ako nagiging tanga na rin.
Pero isa lang ang sigurado, sa susunod, ako naman ang maglalaro.
____________________________________________________________________________________________________
A/N: Kung naguguluhan po kayo feel free to ask questions. pasensya na po kung may mga mature content.
BINABASA MO ANG
Katana Orphanage
Mystery / ThrillerMira. Lumaking matapang sa kabila ng mga hirap at pagkakamaling nagawa sa buhay. Ngunit sa pagtapak niya sa lupaing kinatitirikan ng isang bahay-ampunan, nagbago ang lahat. Hindi lang siya ang may sikretong pinagmulan at tinatakasan. Ngunit sa hul...
