Chapter 11: The Codes' Purpose

6 0 0
                                    

Sakto namang nakarating na ako dun sa puti.

Para syang yung lock sa mga vaults na keypad ang style. Numbers 0-9 at 'Enter' button sa tabi ng number 0.

Anong gagawin ko dito?

"Enter then exit."

Is this a joke? Anong isasagot ko dito?! Wala na akong oras, paparating na ang mga papatay sa akin, at dumagdag pa 'tong clue na walang kwen--

Focus. Don't be mad. Nothing can be solved in anger. Remember that.

Breathe in, breathe out.

Kung may ieenter ako dito sa lock, makakalabas ako sa… game?

Ano namang ilalagay ko dito? Ano? Ano?

*ting* bright idea

Color red na keypad lock. Numbers. Yung drawer sa tabi ng kama.

198!

Sinubukan kong abutin yung vault pero di ko kaya. Maga na pala yung kaliwa kong braso! Kaliwete pa naman ako.

Sinubukan ko naman abutin yun ulit gamit naman ang kanan.

"One."
"Nine."

Last number na lang…

"Seven."

Argh! Paano na to!

Bigla na lang lumabas ang isang puting ilaw sa parang bubong. Parang wrong move ang meaning nun. At nawala na yung ilaw.

Second try.

"SH*T ALIS!" Paharang harang na blood sucker!

Hinila ko na lang yung paa nya. Istorbo. Nagmamadali ako eh.

Nandiri ako kasi naputol ko yung paa. May mga dugo dugo pang tumalsik sa mukha ko. Blaah!

Natunaw naman ang blood sucker na paharang harang. Paa lang pala ang weakness ng mga blood sucker.

"One."
"Nine."
"Eight."

At last! Tumama na!

"Enter."

Pinindot ko naman yung enter. Lumilindol na ang buong lugar. Bumukas ang isang pinto sa hinihigaan ko.

"AH!" Nakaupo na ako sa kama ko. Ulit. Tulog naman ang mga kasama ko habang katabi ANG MGA BLOOD SUCKERS?!

Kinuha ko agad yung bag ko at tinarget ang mga paa ng mga peste gamit ang weapon of choice ko.

Natakot ang ibang peste nung may tinamaan ako kaya lumipad sila palabas ng room at dumaan sa parang hallway ng mansion.

Hanggang ngayon tulog pa rin ang lahat. Parang ang daming nagbago. Natutulog silang lahat tapos di nila napansin na may papatay na sa kanila? Ano yun, tulog mantika?

Tapos yung cabinet sa tabi ko. Kulay itim na. Di katulad nung bago ako matulog na makulay ang bawat drawers.

Kung tulog pa sila at ako lang ang gising, bangungot lang ba yon kanina? Pinag dadaanan na rin kaya nila ngayon yung bangungot ko?

Sht. Kailangan kong maconfirm yun!

"TAX, EON, GISING!" Sumigaw na ako para makatayo agad sila. Magkakalayo kasi yung mga kama at makukulangan kami sa oras kapag inisa isa ko pa silang yugyugin.

Hinihintay kong gumalaw ang mga katawan nila pero ayaw.

"SUM, SUBTRACT!" Wala pa ring response. Putek, parang ang himbing ng tulog nila. Pumunta ako sa kama ni Babae at tinanggal ang unan nya.

"ARAY! ANO BA YUN?" Sa wakas! May nagising na!

"T-teka a-ano ba? H-hindi ako makahinga!" Natutuwa ako dahil hindi lang ako ang may malay ngayon. Mabuti na lang at nagising agad si Babae.

"Sorry kasi niyakap kita. Ikaw pa lang kasi yung gising. Natatakot ako na baka may nangyari na sa iba kaya hindi sila nagigising." Sinamaan naman nya ako ng tingin at tumayo sa kama nya. Galit kaya sya?

Pinuntahan naman nya ang kama ni Sum at pilit nyang ginising. Inuuga uga nya, tinanggalan ng unan, sinigawan, hindi pa rin gumagalaw. Sumunod, pinuntahan naman nya si Subtract. Ginawa nya rin yung ginawa nya kay Sum pero wala pa rin.

Babae: Kailan pa sila ganito?

Tanong sa akin ni Sum.

Tinignan ko naman yung wall clock. 88:88 pa rin yung nakikita ko. Sira nga talaga yung relo.

"Ahmm, hindi ko alam eh. Pero ilang minuto ko na silang ginigising pero wala pa rin." Sinabi ko na lang sa kanya. Di ko apam kung tama yung sinagot ko. Bakit kasi may relo dito tapos di naman pala gumagana.

Babae: Hmm... Baka napagod lang sila sa paglalaro ngayon. Kailangan nila ng mahabang pahinga.

Sabi sa akin ni Babae. Bumalik naman sya sa pagkakahiga nya sa kama nya at natulog ulit.

"BILIS! UMALIS NA TAYO DITO!"

The Fresh Blood (On Hold)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon