Όσα χρόνια κι αν περάσουν #Wattys2016

Κεφάλαιο 20

Παναγής Βλατάκης, καταδικάστηκε σε δεκαοχτώ χρόνια φυλάκισης. Πρόλαβε να εκτίσει μόνο τα δύο πρώτα χρόνια αφού ένα πρωινό οι φύλακες τον βρήκαν δολοφονημένο στο κελί του. Λέγεται πως ίσως και να είχε ενοχές για τις πράξεις του, όμως κανείς δεν ξέρει αφού δε μιλούσε σχεδόν σε κανέναν στη φυλακή και αν το έκανε βρισκόταν πάντα σε μπελάδες γι αυτό και τον έβγαλαν από τη μέση.

Μανώλης Αποστολάκης, καταδικάστηκε σε εικοσιπέντε χρόνια φυλάκισης ως ο αυτουργός των κατηγοριών. Μια μέρα, μετά από δέκα χρόνια στη φυλακή βρέθηκε νεκρός στο κελί του αφού η καρδιά του τον είχε προδώσει. Όση μιλούν για εκείνον παραδέχονται πως δεν μετάνιωσε ποτέ, υποστήριζε πως ότι είχε κάνει ήταν σωστό και πως όλες οι κατηγορίες ήταν άδικες εναντίον του. Στην κηδεία του, η οποία έγινε σε δημόσια δαπάνη δίχως καμία τιμή στο πρόσωπο του όπως σκεφτόταν πάντα παραβρέθηκε μόνο η Δέσποινα καθισμένη σε ένα αναπηρικό καροτσάκι αφού ήταν κατάκοιτη.

Δέσποινα Αποστολάκη, καταδικάστηκε σε δέκα χρόνια φυλάκισης και λόγο της καλής διαγωγής της αποφυλακίστηκε στα εφτά χρόνια. Δεν γύρισε όμως στην Κρήτη, στην αρχή διέμεινε στην αδερφή της η οποία μετά από τρεις μήνες την έδιωξε και με όλο της το δίκιο αφού μόνο μπερδέματα και κακό είδε από εκείνη. Έτσι, κατέληξε σε ένα γηροκομείο στο σημερινό Μενίδι όπου και διέμεινε έως και τις τελευταίες της στιγμές. Το αστείο είναι ότι υποστήριζε πως ποτέ δε θα πήγαινε σε γηροκομείο και ότι ήταν καθήκον των γιων της να την κρατήσουν...

Ηρακλής και Ευτυχία Φιλίππου... χάθηκαν μοιραία σε αεροπορικό δυστύχημα κατά το ταξίδι τους στην Αθήνα, αφού το εφετείο Αθηνών τους είχε στείλει επιστολή να παραβρεθούν στη δίκη όπου και το όνομα τους ήταν εμπλεκόμενο.

Πηνελόπη Βλατάκη... αφού όλοι οι υπαίτιοι τιμωρήθηκαν ήταν η δική της σειρά να δικαιωθεί. Ο Παύλος ήταν ο συνδετικός κρίκος ώστε η γυναίκα να έρθει σε επαφή με την κόρη της και να ομολογηθούν αλήθειες οι οποίες για χρόνια ολόκληρα την βασάνιζαν. Αυτή η μητρική αγκαλιά, εκείνο το γοερό κλάμα και αυτή η ανακούφιση πως όλα πλέον ήταν παρελθόν και ένα μέλλον γεμάτο ευτυχισμένες στιγμές τους περίμενε ήταν το βάλσαμο στην καρδιά της! Όπως και η στιγμή που είχε πάρει τον Νικόλα στην αγκαλιά της, ο οποίος την λάτρεψε με την πρώτη ματιά και από πάνω της δεν ξεκολλούσε... ήταν μια ανομολόγητη σκηνή οι οποίοι εμπεριείχε τόσα πολλά συναισθήματα.

Κανείς δεν περίμενε πως ο Παύλος θα έκανε τα λόγια του πράξεις και ότι μια μέρα η υπόθεση της παράνομης υιοθεσίας θα έφτανε στα δικαστήρια, μάλλον όμως ο Μανώλης και η Δέσποινα θεωρούσαν αρκετά δειλό τον γιο τους. Έτσι, εξεπλάγην όταν το χαρτί του ότι καλούνταν στο δικαστήριο της Ευελπίδων... τον καλύτερο δικηγόρο της εποχής προσέλαβε μόνο και μόνο για να γλυτώσει το τομάρι του έναντι του Παναγή ο οποίος αρνήθηκε ακόμη και εκείνον που το κράτος του όρισε.

Αυτό βέβαια ήταν μια άλλη συμφωνία με τον Μανώλη, να αναλάβει όλη την ευθύνη ώστε εκείνος να έβγαινε καθαρός με αντάλλαγμα να τον έβγαζε από την φυλακή έχοντας του τον καλύτερο δικηγόρο και ένα χρηματικό ποσό μετά την αποφυλάκιση του. Μόνο που ο Παύλος ήταν έτοιμος να πολεμήσει όσους τον είχαν βλάψει και στερήσει την οικογένεια γι αυτό και πάλεψε για την δικαίωση του, της οικογένειας του... και την τιμωρία των ενόχων. Η δίκη διήρκησε έξι μήνες μαζί με τις αναστολές, ο Μανώλης μόλις άκουσε την απόφαση του δικαστηρίου σηκώθηκε όρθιος από το εδώλιο του κατηγορημένου και άρχισε να ωρύεται με το ''δίκιο'' του να τον πνίγει...

Όσα χρόνια οι υπαίτιοι παρέμειναν στη φυλακή δεν δέχθηκαν ποτέ καμία επίσκεψη από τα παιδιά τους, ακόμη και αν η Αγγελική μπήκε στον πειρασμό να πάει και να δει τον πατέρα της παρόλα όσα της είχε κάνει. Δεν πρόλαβε όμως και καλύτερα, θα πληγωνόταν αν τον έβλεπε στην κατάσταση που είχε φτάσει να δείχνει... και θα ένιωθε ενοχές κατηγορώντας τον εαυτό της.

Λίγο καιρό μετά την δίκη και ενώ το κουτσομπολιό δεν είχε κοπάσει για την οικογένεια Αποστολάκη, ο Σήφης και η Δήμητρα έριξαν και επίσημα τίτλους τέλους στον γάμο τους με τον Σήφη να είναι ελεύθερος... μετά από δέκα χρόνια στην κόλαση, παντρεμένος με τον ίδιο τον διάβολο. Οι αποκαλύψεις για τις σκανδαλώδης ερωτικές περιπτύξεις της Δήμητρας δεν έλεγαν να κοπάσουν, όχι κάτι το παράξενο για τον Σήφη ο οποίος γνώριζε... μα δε μιλούσε. Ακόμη και στις φήμες πως η μικρή Δέσποινα ήταν κόρη ενός εφοπλιστή από την Αθήνα ο οποίος κάθε καλοκαίρι περνούσε τις διακοπές του στα Χανιά τις παρέβλεψε και δεν είδε ποτέ το μικρό κορίτσι με άλλο μάτι... το οποίο με τα χρόνια και μεγαλώνοντας καταλάβαινε και ντρεπόταν για τη μητέρα και τις πράξεις της, που δεν είχε εκτιμήσει τον Σήφη της, τον πατέρα της τον οποίο λάτρευε... και λάτρεψε ακόμη περισσότερο όταν πλέον ήταν αρκετά μεγάλη και σίγουρη για το τεστ πατρότητας που θέλησε να κάνει, ώστε να κοπάσει τις αμφιβολίες που ο κόσμος και τα κουτσομπολιά είχαν δημιουργήσει!

Το αποτέλεσμα όμως για εκείνη, όποιο και να ήταν δεν είχε σημασία... ο Σήφης, ήταν ο πατέρας της, ο ήρωας της.

(Το επόμενο λέω να είναι ο επίλογος... και θα έχουμε μια δόση από όλους! Η το προτελευταίο μπορεί που θα λέω περιληπτικά τι απέγιναν και στο μεθεπόμενο ένα κεφάλαιο από τη ζωή τους μετά από χρόνια!

Πολλά φιλιά, πολλή αγάπη.)