Όσα χρόνια κι αν περάσουν #Wattys2016

Κεφάλαιο 21

Ο γάμος της Μαρίας ήταν γεγονός σε όλα τα Χανιά, αλλά και την Κρήτη ολόκληρη αφού έγινε μόλις λίγους μετά την καταδίκη των γονιών της για τις πράξεις τους... Ο σύζυγος της λεγόταν Tom και ήταν εκείνος ο Άγγλος τουρίστας που ένα πρωινό στην παραλία ήταν αρκετό για να της κλέψει την καρδιά. Την προσέγγισε και εκείνη ανταπέδωσε και στο δικό του ενδιαφέρον, βγήκαν αρκετά ραντεβού ώσπου στο τέλος τον γνώρισε και στα αδέρφια της, αλλά και τις συντρόφους τους. Ο γάμος ήταν παραμυθένιος, ειδικά για τα δεδομένα της εποχής ήταν διαφορετικός και τον είχε οργανώσει η αδερφή του Tom η οποία στο Λονδίνο ασχολούνταν με τις οργανώσεις γάμων. Την συνόδευσαν στην εκκλησία και τα δύο της αδέρφια με το χαμόγελο να λάμπει στα χείλη τους με τη χαρά της αδερφής τους, ήταν μια υπέροχη τελετή η οποία είχε λίγους και καλούς καλεσμένους. Το γλέντι που ακολούθησε έγινε σε ένα από τα κτήματα της οικογενείας, χορός και τραγούδι ακολούθησε μέχρι πρωίας με το ζευγάρι να μη σταματούσε να υπενθύμιζε ο ένας στον άλλο πόσο αγαπιόντουσαν... Το πρώτο τους παιδί μετά από σχεδόν ένα χρόνο ήταν αγοράκι και το ονόμασαν Ερρίκο, ύστερα ακολούθησε η Έλενα και το τρίτο μέλος ήταν ο Δημήτρης ή Τζίμ όπως συνήθως φώναζαν. Η ζωή του ζευγαριού και των παιδιών χωριζόταν μεταξύ Χανιών και Λονδίνου, στην αρχή ώσπου και τα παιδιά να αρχίσουν τα σχολεία πηγαινοέρχονταν πιο συχνά ύστερα όμως οι επισκέψεις τους ελαχιστοποιήθηκαν και στα Χανιά πήγαιναν τους μήνες του καλοκαιριού όπου και περνούσαν όμορφες και χαλαρές οικογενειακές στιγμές.

Στο διάστημα των χρόνων αυτών και ο Σήφης είχε και επίσημα νυμφευτεί την Χριστίνα με την οποία είχαν αποκτήσει και έναν γιο, τον μικρό Ξενοφώντα ο οποίος ήταν λατρευτός και από τα δύο ετεροθαλή του αδέρφια την Δέσποινα και τον Ζακ. Είχαν δέσει όλοι μεταξύ τους και ίσως αυτό οφειλόταν πως ο καθένας τους ξεχωριστά χρειαζόταν να αισθανθεί την οικογένεια, να βρεθεί μέσα σε ένα ζεστό σπιτικό όπου θα το περιτριγύριζε μόνο η αγάπη και η ζεστασιά. Τέρμα πια τα ψέματα, οι τσακωμοί, τα προβλήματα... Ήταν ζηλευτοί από πολλούς και αυτό ομολογούσε το ότι κάτι έκαναν σωστά και δεν ήταν άλλο από το ότι συμβίωναν όλοι μαζί ενωμένοι, ενώ ουσιαστικά ορισμένοι μεταξύ τους δεν συνδέονταν με δεσμούς αίματος. Όμως, τι σημασία έχει αν φέρεις το ίδιο αίμα και DNA με τον άλλο; Άμα τον αγαπάς και τον σέβεσαι, ξέρεις να φέρεσαι και να συμβιώνεις... αισθάνεσαι άνετα και δεν τον μισείς ή θες να του τη φέρεις να την βράσεις την οικογένεια που θα τρωγόσουν μέρα νύχτα με τη βιολογική μητέρα ή τον βιολογικό πατέρα, τους απανωτούς τσακωμούς και το διαταραγμένο περιβάλλον. Ζούσαν μόνιμα στα Χανιά μιας και ο Σήφης και η Χριστίνα είχαν τη δουλειά τους στο γενικό νοσοκομείο, τα καλοκαίρια μόνο ο Ζακ αποχωρούσε από το νησί και επισκεπτόταν στο Παρίσι για τρεις μήνες τον πατέρα του ώσπου στα δεκαοχτώ μετακόμισε εκεί για σπουδές και πλέον γινόταν το αντίστροφο επισκεπτόταν τα Χανιά για τρεις μήνες. Εξίσου και η Δέσποινα, μοίρασε τη ζωή της μεταξύ Αμερικής και Κρήτης αφού όντας φοιτήτρια Ιατρικής στη μεγάλη Ήπειρο έπρεπε να περνάει τους περισσότερους μήνες εκεί πέρα.

Η Αγγελική και ο Παύλος... οι δύο κύριοι ήρωες μας μετά από δέκα χρόνια χωρισμού, πολλών κακών μαντάτων και ορισμένων ατόμων που ήθελαν το κακό τους κατάφεραν να παντρευτούν και να φτιάξουν και νόμιμα την οικογένεια τους. Επέστρεψαν μόνιμα στα Χανιά έχοντας στο πλευρό τους τον μικρό Νικόλα ο οποίος δίπλα στους γονείς του και σε άτομα που τον αγαπούσαν ήταν ευτυχισμένος. Την οικογένεια πλαισίωσαν άλλα δύο παιδιά, συγκεκριμένα κόρες οι οποίες ονομάστηκαν Ευτυχία και Γεωργία, ήταν αξιαγάπητες και λάτρευαν τον αδερφό τους... τον οποίο στήριζαν σε κάθε του βήμα. Ο Νικόλας, με τα χρόνια αναδείχθηκε αρκετά καλός στην κολύμβηση με έναν γυμναστή του νησιού να μυεί τον Παύλο να τον στείλει στους διάφορους αγώνες στους οποίους και διακρίθηκε και όχι μόνο σε πανελλαδική εμβέλεια, αλλά και σε παγκόσμια με το όνομα του να αναγράφεται στον τύπο της εποχής.

Ο Παύλος, μετά από χρόνια πήρε και τη μεγάλη πρωτοβουλία του να ασχοληθεί και με τον τόπο του... βάζοντας υποψηφιότητα για την δημαρχεία με τον Σήφη να τον παροτρύνει και την Αγγελική να είναι υπερήφανη για τον σύζυγο της. Η ηρωίδα μας, ασχολήθηκε κατά κύριο λόγο με την ανατροφή των παιδιών και ομολογουμένως έκανε άψογη δουλειά αφού κατάφερε να μεγαλώσει και αναθρέψει τρία υπέροχα πλάσματα... ενώ στο πλευρό της όπως παραδεχόταν είχε έναν θαυμάσιο άνθρωπο. Με την Χριστίνα οι σχέσεις της ήταν άψογες, βέβαια, σε αυτό οφειλόταν και ο χαρακτήρας της κάθε μιας ξεχωριστά αφού ούτε η μια και ούτε η άλλη είχε στο νου της το κακό...

Η Δήμητρα αφού ο Σήφης την έδιωξε γύρισε πίσω στο Ηράκλειο, στο πατρικό της για να έχει πάνω από το κεφάλι της την γκρίνια του πατέρα της για τα καμώματα της και το ρεζιλίκι που είχε φορέσει στο όνομα τους. Οι σχέσεις της με την Δέσποινα από πάντα ήταν τεταμένες, μόνο που τα πρώτα χρόνια του χωρισμού η μικρή την επισκεπτόταν ύστερα όμως αφού είχε αρχίσει να καταλαβαίνει και να κρίνει έκοψε κάθε επαφή μαζί της. Και κάπου ανάμεσα σε αυτά τα χρόνια δεν ξανά πήραμε και πληροφορίες για τη ζωή της Δήμητρας ύστερα, όχι ότι μας αφορά, αλλά δε θα ήταν κακό να μαθαίναμε πως εξελίχθηκε η ζωή και αν τιμωρήθηκε για το κακό που έκανε στον Σήφη, αλλά και στον Παύλο και την Αγγελική αφού εκείνη είχε ρίξει τη βόμβα και αποκαλύψει τον δεσμό τους.

(Μένει μόνο ο επίλογος... ευχαριστώ, για όλα!!!

Πολλά φιλιά, πολλή αγάπη.)