Charm Academy School of Magic

Chapter 6: The Four of Us?

Chapter 6: The Four of Us?

Halos hingalin ako nang umakyat sa third floor. Hindi ko alam na ganun kataas ang floor kung saan makikita ang office ni Sir Chase. Agad kong binuksan ang double door ng Disciplinary Office nang marating ko yun.

"Sandali!" halos nanghihina kong sigaw. Wala na akong panahon na magpahinga pa. Hindi ko na din inisip pang kumatok. Basta bigla ko nalang binuksan ang pintuan. Can you blame me? I'm in a hurry. It's a matter of life and uh... death?

Pagbukas ko ang unang napansn ko ay ang korte ng kwarto. Pabilog ito na may malaki at pakiot na mesa na gawa sa kahoy. Mataas ang kisame at pinalilibutan ng mapa at paintings ang pader. May maliit ding platform sa isang sulok at isang malaking fire place.

Lumingon ang mga nakaupo sa mesa sa direction ko. Parang gusto ko tuloy lamunin ng lupa sa eksaktong oras na ito. I've never imagined it to be this awkward.

"Ariela Davis?" Miss Serena asked. I can't help but admire how gorgeous she is today.

"What are you doing here?" tanong ni Mr. Miller na nakaupo sa tapat ni Miss Serena at nakaharap sa akin.

Parang nawala ang lahat ng tapang ko kanina. Pakiramdam ko kasi puro high profile ang mga taong kaharap ko. Lalo na ang tatlong taong ngayon ko lang nakita sa Academy. I don't know why but I feel scared of them.

Ang tahimik nila at wala man lang reaction sa nangyayari. Lalo na ang babae na katabi ni Mr. Miller. Mukhang ka edad ko lang siya but there's something strange about her. Tinitigan niya ako with a blank expression in her pale colored face.

"Ariela?" Mr. Miller prompted.

"Sir..." Hindi ko maiwasang tanungin ang sarili ko kung bakit nga ba ako nandito. And Jett, where the hell is he? Akala ko ba nandito na siya? Did I hear it wrong?

"Sir kasi—" Sasagot na sana ako nang bumukas ang pinto. I was saved by the bell. The six of us turn to the door and finally I saw him. Si Jett na akala mo kagigising lang. Messy hair, bored eyes, nakapamulsa ang isang kamay niya while the other was lazily scratching the back of his neck.

"Ano nanaman bang pakulo ito?" Iritableng tanong niya. Natigilan siya nang makita ako. Or is it just my imagination? Nag tss siya ng mahina bago niya ako nilampasan at umupo sa isa sa mga upuan sa tapat ko.

Ito ba talaga ang nasasakdal? The way he act, parang walang mangyayaring masama. Parang hindi siya paparusahan. Sa totoo lang mas mukha pa akong kinakabahan kesa sa kanya. Seriously, madali akong mamamatay kapag laging ganito.

"Miss Davis? May kailangan ka ba? We're about to start an important meeting," informed Miss Serena.

Hindi ko siya kayang tingnan ng derecho kaya yumuko nalang ako, pumikit at humugot ng isang malalim na hininga bago sabihin ang kanina ko pa gustong sabihin.

"Nandito po ako para sabihin na may kasalanan din ako sa nangyari noong weekend. Kaya hwag niyo po sanang parusahan si Jett."

Hinintay ko ang magiging reaction nila habang nakayuko at pinagmamasdan ang black shoes ko na para bang yun na ang pinakainteresting na bagay sa mundo. Galit ba sila sa akin? Of course they are. Kabago bago ko palang ang dami ko ng nagawang kasalan dito sa school. Tapos ngayon nanggugulo naman ako sa isang meeting. I swear this is not me. Sa dati kong school hindi naman ako ganito.

I just ruined a meeting para lang ipagtangol ang isang taong kasalukuyang walang pakialam sa akin. Parang natatawa pa nga siya sa ginawa ko eh! He has an amused half smile in his face. Damn him!

"Miss Davis?" I lifted my gaze and saw Mr. Miller sighed. "You don't have to explain. Alam namin ang buong pangyayari," he said. "Malinaw na kasalanan ni Mr. Forester ang lahat. But since may kinalaman ka nga sa paguusapan namin, I will let you stay."