Chapter 16: Uniting Soul

35.2K 203 21
                                    

"I won't go home without you"

Napatigil naman ako nang sinabi niya yan sakin nang naglalakad akong palayo sakanya. Alam ko niloloko nanaman ako nito e. Bumabanat pa sakin. Magpapalinlang nanaman ba ko? Kahit alam kong nililinlang nalang niya ko? Nagbinibilog ang ulo ko?

May pumipigil naman sakin sa paglalakad ko sa kadahilanan ng pagkasabi ni Phyllis sakin nun. Bakit ba parang nawoworried ako sakanya? Naguiguilty?

"Please stay with me. I'm out of nowhere and it's cold right now!" bigla naman niyang yakap sakin patalikod at dun na nga talaga ko napatigil. Pati ang inis na kinikimkim ko sakanya, biglang nawala nalang ito sa pagkakayakap niya. “Ikaw nagsasabi sakin na kailangan na tumayo sa sariling paa tapos ikaw naman tong takot”

 

Patuloy parin naman siyang nakayakap sa pagkatalikod ko sakanya hanggang sa pumiglas na ako sa yakap niya. “What are you doing! People are staring!” pagbiglang sabi ko naman sakanya at bigla namang nagaegyo ito sakin. Bata nga talaga to. Hindi mapagiwanan ng magisa.

 

“Please? Wag mo kong iiwan dito. I’m--- we’re out of nowhere! Hindi mo naman ako pwedeng iwanan magisa dito diba? Gabing gabi na kaya” pagpapacute naman niya sakin. Dinaig pa ang babae para magpout at mag--- eeeeeer! FINE!

 

“Tawagan mo nalang yung driver mo! Total mayaman ka naman e” utos ko naman sakanya pero bigla naman niyang hinarap sakin ang cellphone niya. Nakakatuwa man sabihin, pero lowbat siya! PSH!

 

Bigla naman niya kong nginitian at inaasar asar ako, “Uy! Masaya siya! Kaming dalawa lang kasi kaming magkasama. Masarcastic mode ka pa e. Alam ko namang gusto mo ko makasama e” bigla naman niya kong kinindatan. Sarcastic pa ang gusto ah? I will show him a real one! I’ll play a game against him!

 

“Oo naman! Ikaw pa! Alam mo naman yun e! Napakamanhid mo lang” i said to him sarcastically, pero siya parang natuwa naman sa sinabi ko. Kahit sobrang halatang ayoko siyang makasama. Sobrang kulit!

 

“I knew it! I knew you like me! Bibigay ka din sakin e tingnan mo nga naman o? Nagpapakipot kapa kasi sakin e. Tototohanin naba natin ang pagiging couple sa Sparluke?” natawa naman ako sa sinabi niya. So naniwala nga siya sa sinabi ko? How idiot is he is!

“Maybe? You decide” sabi ko naman sakanya na napaisip naman ito agad. He seems so interested. Bahala nga siya. Naglakad naman ako palayo sakanya nang bigla nalang niyang tinawag ang pangalan ko. Pinagisipan pa kasi e. If he says yes, there will be a game that will held. If he says no? Fine!

“N-no” bigla naman niyang sigaw sakin at nagpatuloy na kong naglakad palayo sakanya. Well okay, it’s a no. It’s not a big deal anyway. Mas binilisan ko pa ang paglalakad ko para sa paguwi ko. Tinatrace ko na rin ang pagpunta namin kanina dito para malaman ko din ang daan papunta sa Sparluke.

And guess what? Hindi na niya ko sinundan. Good sign nadin pala ang pagrerefuse niya sa sinabi ko. Siguro naman alam niya din na niloloko ko lang siya.

---

Biglaang napaaga naman ang gising ko sa pagbangon ko sa kama. Naunahan ko naman ang alarm clock ko sa paggising saakin. Hay this will be an another Skype day. Get workin’!

That Elementary Jerk! (Jerk Series #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon