That Elementary Jerk! (Jerk Series #1)

Chapter 20: Clone

Ibang iba na talaga si Phyllis! Bakit siya nagkakaganito? Talagang may nagkulam talaga samin e. He became this jerk now! The bad version jerk, not that elementary jerk that i used to know before.

Gusto ko man pigilan si Phyllis sa pinaggagawa niyang pangbubuli sa ibang estudyante dito sa campus pero hindi ko magawa. Bakit kami nagkakaganito ngayon? Ako naman mukhang tanga, tinitingnan ko lang na parang gusto ko pa ang nangyayari ngayon.

"M-ma'am, may nagaaway po dun sa may quadrangle" sumbong ko naman sa guidance counselor nang magmadali itong pumunta para pigilan ang mga nagaaway. Wala akong magawa. Ako na ngayon ang nagkakaganito ngayon. Ang nagkikilos bata na parang walang kamaang maang sa buhay. I'm became this jerk who couldn't do nothing because of their fight. Buti naiisip ko pa to ang mga bagay na ito.

"Stop this nonsense!" pagpigil naman ng guidance counselor nang pagkasumbong ko dito. Hindi ko alam kung anung gagawin ko, pero sana wag naman akong isunod nitong si Phyllis. "Anung kaguluhang nangyayari dito?!" sunod naman na sabi ng guidance counselor.

Bigla na lamang iniwasan ni Phyllis ang pagsita sa guidance counselor sa harapan niya at naglakad palayo. P-papunta p-a ss-sakin? Nako baka gerahin talaga ko nitong lalakeng to. Plus, he had the death aura all over his side.

Gusto ko man siyang kausapin about sa nangyayare sakanya pero bigla nalang niya kong iniwasan na parang masamang hangin. Kumbaga ako na lamang ang tanging fog na sumusunod sakanya sa aura niyang kamatayan.

Sinundan ko naman siya hanggang sa napansin naman niya ko sa likuran niya. Here's go nothing.

"Bakit mo ko sinusundan?" sabi niya ng mahinahon pero tinitigan naman niya ko mula sa mata ko na parang nakapatay ako ng tao. Ibang iba na talaga siya.

"Ang HB mo! Parang sinundan ka lang, akala mo naman pagtatangkaan kita na patayin ka. Malay mo naman dadaan ako sa ibang way diba?" dinilaan ko naman siya sabay iwas sakanya at hinigitan siya sa paglalakad. Masyado na niyang sineseryoso ang mga bagay ngayon. Hindi na talaga siya yung happy-go-lucky na Peeler jerk. He's now the Cold, Potato jerk!

Binagalan ko naman ang paglalakad ko palayo sakanya. Umaasa na tawagin niya parin ako patalikod. Pero hindi talaga. Ayaw magpatalo kahit kelan. Sobrang mapride. Bahala na nga siya.

"Huling harap ko na to sayo. Pag di mo pa kong pagtangkaan na kausapin ako, aalis na ko" bulong ko sa sarili ko pero nandun padin siya sa kinatatayuan niya. "Sa pagbilang ko ng 10, iiwasan na kita at magbabagong buhay na ko...... in

10...

9...

8..

S-seveeeeeeeeeeen!

6?

*sigh* 5..

f-four......."

"Skype! Kamusta kana? I've been waiting for you since forever! Halika na!" and here's comes trouble! Seriously? Kailangan talaga may kokontra sa moment ko?! And who is this guy anyway!

"Excuse me?" sabi ko naman sa lalaking pabigla bigla nalang ang pagsulpot sa tabi ko. I did recognize him but, we're not even close. Hindi ko nga siya kilala e. Tanging aura niya lang ang nagpapaalala sakin tungkol sakanya.