BEYAZ TAKKELİ PRENS #TAMAMLANDI

SÖZ VERİYORUM...

Dün Yasin beni istemeye gelmişti.
Şaka gibiydi.
Beyaz takkeli prensimin helali olacaktım artık.
Öylesine mutluydum ki...

Sabah uyandığımda gözlerimi öyle bir neşeli açtım ki, gören de ne zannedecekti!
Kalktım ve çok güzel bir şekilde kahvaltıyı hazırladım. Çayları da koyunca, annemleri kaldırdım. Onlar benim böyle sürprizlerime alışık olduğundan, pek şaşırmamıştı. Fakat teyzemin sofrayı gördüğü anki ruh hali pek iyi değil gibi duruyordu.

Hep beraber oturduk ve yapmış olduğum menemeni ve krebi neşeli bir şekilde yiyorduk. Annem, dünden beri çok duygusaldı. Ee tabi sonuçta tek evladı ben, yuvadan uçuyordum.

Hep beraber bugün yapacaklarımızı konuştuk. Yarın akşam kendi aramızda bir söz yapacaktık. Yasin'in babası bir isim koymamızı istemişti. Zaten Islama uygun olan da bu değil miydi?

Fakat daha sonra ben, biraz zor olsa da ondan önce imam nikahı kiymak istemiştim. Yüzükler takılırken yanyana olacaktık sonuçta.

Daha sonra bugün annem, teyzem ve ben dışarı çıkıp alışveriş yapmaya karar verdik.

Kahvaltı bittikten sonra sofrayı topladım ve bulaşıkları makineye dizdim. Islerim bitince, annem, babam, teyzem ve ben oturma odasında oturduk biraz. Herkes düşünceliydi. Ve tabii bir o kadar da duygusal.

Bana ise şaka gibi geliyordu. Daha dün selayı dinleyip ağladığım müezzin, şimdi benim cennetim olacaktı. Hem de ikimizin de isteğiyle.

Ne alacaklarımıza ve nereye gideceğimize karar verdikten sonra, hazırlandık ve evden çıktık.

Ilk durak:Eminönü tabii ki.

Burası bizim vazgeçilmez alışveriş yerimiz. Burada o kadar çok tesettür mağazası var ki.

Ben, kendime söz için bir elbise almak istiyordum. Bir de şal. Imam nikahindan sonra giymek için.

Annem ve teyzem ise her zamanki gibi süslü püslü şeyler.

Ben kendime pileli, mor bir elbise aldım. Üstüne de buz mavisi tafta bir eşarp.

Annem ve teyzem de kendilerine bir örnek siyah etek, pembe gömlek ve siyah dantelli şal almışlar. Allahım ya!

Alışverişten sonra eve döndük ve biraz dinlendik. Daha sonra, yemek yedik hep beraber.

Bir gün daha böyle geçmişti.

××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××

"Rabiam, güzel kızım benim."

Gözlerimi araladığımda annem yatağıma oturmuş, saçlarımı okşuyordu; ağlayarak.

Hemen kalktım ve anneme sarıldim. Birbirimize sarılıp ağladık bir kaç dakika.

Daha sonra kalktık ve toparlandık. Bugün yapılacak çok iş vardı.
İmam nikahı kiyilacak, söz yapılacaktı.

Annem teyzem ve ben yine hazırlandık.

Akşam üzeri odama çıktım ve üstüme feracemi giydim.
Daha sonra da güzel ve kapalı bir elbise seçtim kendime.

Çünkü imam nikahi kiyildiginda helalim olacağı için, yanında süslenmemde bir sakınca yoktu.

Yasinin babası imamdı ve nikahımızı o kiyacakti.

Hazırlandım ve beklemeye koyuldum.

Zil sesi

Kapı çaldı. Geldiler!

Çok fazla heyecanlıydım. Ben yukarıda bekleyecektim. Imam nikahında vekilim olarak Yasinin yanına babamı gönderdim,böylesi daha uygundu.

Bekledim, bekledim, bekledim..

"Rabia hayırlı olsun nikah Kıyıldı hadi gel aşağıya. "

Teyzem beni çağırdı. Fakat ben gidebileceğimi pek sanmıyordum.

Artık o helalimdi,
Cennetimdi,
En iyisiyse BENİMDİ.

Merdivenlerden indim.

Iceri girdigimde kafamı kaldirmadim.

Yavaşça yürüdüm ve kafamı kaldırıp babama baktığımda, Yasin ile göz göze geldim.

Kalbim duracak gibi oldu.

Derin bir nefes aldım ve Yasin'in yanına gelerek durdum.

Ellerimizi uzattık ve babam yüzükleri taktı.

Ağlayarak yaptığı konuşmadan sonra gözlerimin en içine bakarak kurdeleyi kesti.

Yasin bana döndü ve baktı bana.

Öylesine derin,
Öylesine masum,
Öylesine sevdalı...

ARKADAŞLAR BU BÖLÜMÜ BEGENDIYSENIZ VOTE VE YORUM ATMAYI UNUTMAYIN. ALLAHA EMANET OLUN :* :)