BEYAZ TAKKELİ PRENS #TAMAMLANDI

NELER OLUYOR?

"Hoşgeldin Rabia."

Ne? Neler oluyordu burada? Nasıl yani!

"Ho-hoşbuldum."

Hala oldukça şaşkındım. Nasıl olabilirdi ki?

Yani, Fatıma'nın evinde.

Karşımda öylece duruyordu, bakmadı bana.

Yere eğdi gözlerini.

Kaçırdı,

Bakmadı.

Daha doğrusu bakamadı,

Kıyamadı..

Tebessüm ettim.

Ama hala çok şaşkındım çünkü Yasin bana hiç bahsetmemişti Fatıma'dan. Neyse.

Fatıma içeri geçeceğimizi söyleyerek beni odaya doğru götürdü.

Feracemi çıkarttım ve yatağın üstüne oturdum. Fatıma da kucağına laptopu aldı ve yanıma geldi.

Hem filmi ayarlamaya çalışıyor, hem de benimle konuşuyordu.

"Ee nasıl gidiyor hayat? "

"Hep aynı canım iş, güç. "

"Bir de Yasin tabii ki."

Sağ omzunun üstünden bana bakarak kikirdedi.

Yasin'in bu gecelik onlarda kalacağını söyledi ve derin bir nefes aldıktan sonra:

"Yasin benim teyzemin oğlu oluyor. Küçüklükten beri tanırım onu. Ama senden sonra bi değişti sanki."

"Nasıl yani? "

"Ne biliyim, aklı başında değil işte ya."

Tebessüm edince, ben de karşılık verdim.

Film açtı ve izlemeye koyulduk.

Film çok güzeldi. Bitince, bana yemeğe kalmam için ısrar etti. Ben de kırmadım.

Odayı toparladık ve mutfağa geçtik.

Daha sonra annesi geldi ve benimle konuşmaya başladı. Çok muhabbetli ve canayakındı.

"Nasılsın bakalım gelinim."

"İyiyim teyzeciğim, sizi sormalı?"

"Bende iyiyim çok şükür. "

Bana baktı. Ardından Fatıma'ya döndü ve:

"Ne kadar mutluyum Fatıma bir bilsen. Ne kadar güzel bir gelinimiz var değil mi ?"

"Ayy anneciğim gerçekten de öyle. "

"Allah razı olsun, o sizin güzelliğiniz."

Diyerek söze girdim.

Daha sonra biraz muhabbet ettik.

Sonra yapılacak yemekleri planladıktan sonra yapmaya koyuldular. Ben de yardım etmek isteyince, ısrarlarıma dayanamadılar ve türlü yapmama izin verdiler.

Ben de yapmaya koyuldum.

Maharetlerimi sergiliyordum.

Yemek bittikten sonra, masayı hazırlamaya başladık.

Bütün herşey hazır olduktan sonra da Fatıma, Yasin'i çağırdı.

Yasin geldiğinde;

"Hanımlar döktürmüşsünüz yine."

Aysel teyze(Yasin'in teyzesi) tebessüm etti.

Yasin masaya oturdu. Ben de tam karşısına.

Arada bana kaçamak bakışlar atıyor, kalbimi durduruyordu.

Eh, kocamdı sonuçta. Olacak o kadar..

Yasin çorbasını içti ve yemeğe geçince, kalkıp ben koydum. Fakat benim yaptığımı bilmiyordu.

Bir kaşık aldı ve:

"Mmm ne kadar güzel olmuş böyle,ellerine sağlık teyzeciğim"

"Ben yapmadım ki oğlum, Rabia yaptı. "

Gözlerini tabaktan kaldırdı ve kara gözleriyle bana bakarak:

"Ellerine sağlık karıcığım."

Karıcığım mı? Bu kadar tatlı olmak zorunda değilsin bayım!