Love Knows No Bounderies

Beating Heart

Marko POV

Nakahiga na ako sa kama ko pero ramdam ko pa din ang lakas ng tibok ng puso i feel this erratic beating of my heart ng niyakap ako ni Rita i don't understand myself last na naramdaman ko 'tong feeling na 'to eh kay Via pa and that happen when i first met her but now walang reason para maramdaman ko 'to since i don't love Rita hays ewan. Ginulo ko na lang ang buhok ko at pinilit matulog siguro may problema lang ako sa puso argh ayoko ng mag isip bukas na lang siguro.

Rita POV

Hanggang ngayon eh sobrang saya ko pa din maooperahan na si nanay at yun ay dahil kay sir Marko. Sobrang laking pasasalamat ko talaga sa kanya dahil kahit bago pa lang kaming magkakilala eh nagawa pa din niya akong tulungan. Kaya nga bilang pasasalamat eh ako ang nagluto ng almusal niya nagsangag lang ako ng kanin at nagluto ng hotdog at itlog, naghanda din ako ng toast bread at gatas napansin ko kasing yun ang madalas kainin ni sir Marko kaya yun na lang din ang hinanda ko.

Busy ako sa pag aayos ng lamesa ng marinig ko ang mga yabag sa hagdan siguro si sir Marko na yan 7 na din kasi.

Hindi nga ako nagkamali at ilang sandali lang ay nakita ko na si sir Marko nakapanga alis na siya at halatang bagong ligo.

"Good morning sir Marko aga ng gising natin ngayon ah." Bati ko agad sa kanya pagdating niya sa dinning room.

Napansin kong nabigla pa siya ng napansin niya ko medyo iwas din siya sa akin bakit ganun may nagawa kaya akong mali?

Marko POV

Nagdecide na akong maligo at mag ayos agad kahit napakaaga pa naman total hindi din naman ako nakatulog piste kasi tong puso ko tibok ng tibok parang may drum na tunutogtog sa puso ko.

Pagkababa ko ng hagdan eh dumirestso na ako ng hagdan para sana mag almusal when i stop midway i see Rita preparing the table and again mas lalong bumilis ang tibok ng puso ko. I tried to ignore it at lumakad na lang palapit kung nasaan siya. I'm confused kung ano ba talaga ang nararamdaman ko.

Pagkalapit ko sa dinning table eh binati niya agad ako ng maganda niyang ngiti ewan ko ba mas lalo lang bumilis ang tibok ng puso ko at naiinis na ako dahil dito. Umiwas na lang ako ng tingin sa kanya at umupo na sa upuan.

"Asan nga pala si nay Lucia?" Tanong ko na lang sa kanya habang naglalagay ng pagkain sa plato ko.

"Ah sina manang ba hmm pumunta sila sa palengke mamimili daw ng mga kailangan sa bahay." Sagot niya habang nakatingin sa akin.

Shit ito nanaman yung abnormal na tibok ng puso ko hindi kaya may sakit na talaga ako sa puso?

"Sir Marko ok lang po ba kayo?" Tanong niya na halata ang pag-aalala hays.

"Ok lang ako, kumain ka na ba?" Tanong ko din ayoko namang magpagutom siya.

"Hindi pa po mamaya na lang po aantayin ko na lang po sila manang." Sagot niya nakangiti pa din hays bat ba siya ngiti ng ngiti hindi ba niya alam ang ginagawa ng ngiti niya sa puso ko hays.

I just focused my mind sa kinakain ko when my phone rings. Nang tignan ko eh si dad pala i answer it dahil baka about sa money na hinihiram ko na.

"Hello dad." Bati ko pagkasagot ko ng tawag.

"Yes son i just want to inform you that i already put an ample amount of money to your account i guess that will be enough for her mothers operation. Just don't forget our deal."

Great ang bilis talaga niyang kumilos not a minute later eh binaba niya na ang tawag since busy nanaman siya. Anyway tumingin lang ako kay Rita na nakatayo lang malapit sa akin i'm ecxited to share the good news to her i know she will be very happy. The beating of my heart is still not normal pag tumingin ako sa kanya pero isinantabi ko muna yun right now i just want her to know.

"Rita." I try to get her attention first and ng tumingin siya sa akin eh halos malimutan ko na ang sasabihin ko hays get a grip on yourself Marko.

"Ano po yun sir?" Tanong niya sabay ngiti hays that smile.

"Well ahm si dad yung tumawag kanina and he said na nakapaglagay na siya ng pera sa account ko kaya kahit anong oras pwede ng operahan ang nanay mo." Sabi ko sa kanya.

"Talaga sir Marko nako salamat po sir hindi niyo po alam kung gaano niyo ko napapasaya ngayon." Sagot niya kasabay ng pagyakap nanaman sa akin sh*t mas lalo lang nagulo ang puso ko hindi ko na talaga alam ang nangyayari sa akin.

Pasimple ko siyang inilayo sa akin ng hindi ko siya maoofend. This is not right hindi ko dapat nararamdaman 'to i mean wala pang linggo ko siyang nakakasama and si Via pa din ang mahal ko so why the hell my heart beat this fast sa yakap lang niya what the really is happening hindi wala lang siguro to i guess i'm just confuse tama yun lang yun nothing more.

Pagkatapos kong kumain eh nagpaalam na ako sa kanya alam kong maaga pa para pumasok but this is what i need ang lumayo muna sa kanya.

"Ah Rita sa weekend sasamahan kita sa inyo para masimulan na ang operasyon ng mother mo." Sabi ko bago mag paalam

I just hope that by that time eh maayos na ang puso ko i just hope that this is just normal and nothing more the like of what i'm thingking 'cause i know that it still Via.

A/N : So here is another update so gaya ng napagusapan po maguupdate lang ako kapag naka 100 reads na ang story ko and favor lang po sana magvotes at comments din kayo para ganahan naman po ako yun lang enjoy reading po love you :*