Rita POV
Super saya ko ngayong araw sa wakas maooperahan na si inay at yun ay dahil sa anghel na ibinigay ni God sa akin hindi ko na talaga alam kung paano pa ako magpapasalamat sa kanya.
Nagdidilig lang ako sa halaman ng tawagin ako ni manang Lucia para tulungan siya sa paglalaba hindi pa kasi bumabalik si aling Marta siya kasi ang nakatoka sa gawaing yun.
Matuling lumipas ang oras halos hindi ko namalayang 3 na ng hapon parating na panigurado si sir Marko mabuti na lang at tapos na din kaming maglaba kaya nagpaalam ako kay manang na magaantay na sa labas sana lang ay dumating na agad siya.
Marko POV
Sa buong araw ko sa campus eh halos hindi ako makapag concentrate nalilito ako sa nararamdaman ng puso ko i mean the last time na naramdamang kong tumibok ng ganun ang puso ko is kay Via pa pero nung nagbreak kami eh nawala na din ang mabilis na tibok ng puso ko ewan nalilito na ako. I guess i already know the answer and i'm just being in denial about it.
After a few minutes of traveling eh nakarating din kami sa mansion and pagbaba ko sa kotse eh nakita ko nanaman si ang babaeng nagpapagulo ng utak at puso ko she is widely smiling that kind of smile ha!
Paglapit ko sa kanya ay lumapit agad siya at inabot ang bag ko hinayaan ko na lang siya at dumiretso na ako sa kusina para uminon ng tubig.
"Kamusta araw mo ngayon sir Marko ok ka lang ba siguro naninibago ka ngayon noh kami nila manang alam mo ba naglaba kami ok din pala pag may washing machine hahaha ang bilis naming matapos." Kwento niya habang naglalakad kami she reminds me of Via paano pag uuwi kasi kami ni Via galing school eh magsisimula na siyang magkwento although not unlike Via who talks so much about her craft Rita on the other hand talk about random things yung mga bagay na simple lang yung mga bagay na hindi mo maiisipang ikwento sa iba she so full of life habang nagkwekwento siya i can't help but to look at her and my heart again start beating. The moment i feel it eh iniwas ko na ang mata ko sa kanya.
Pagpasok namin sa kusina eh naabutan naming tapos na sa pagluluto ng pagkain si nay Lucia. Humalik lang ako sa noo niya at dumirestso sa ref para makainom ng tubig.
"Oh Marko buti at nakauwi kana magpahinga ka muna pagkatapos eh mayamaya lang pwede na tayong kumain." Sabi ni nanay habang abala sa pagaayos ng pagkain.
Nanay Lucia as i look at her i know that she can help me to understand what i feel right now.
"Nay, pwede ba tayong magusap." Sabi ko kasi gulong gulo na ako.
Tumingin muna siya sa akin at sinabihan akong susunod na lang sa kwarto ko.
Umakyat na nga ako sa kwarto at bago yun eh nakita ko pa si Rita na ngumiti sa akin.
Hindi naman din ako nag antay ng matagal around 5 minutes eh nasa kwarto ko na si nay Lucia.
"Oh Marko ano bang pag uusapan natin." Sabi niya pagpasok pa lang ng kwarto ko.
Tinapik ko lang ang gilid ng kama ko as if sinasabi ko sa kanya na umupo siya sa tabi ko. Umupo na nga si nanay at inudyok na akong magsalita.
"Kasi nay naguguluhan ako i mean ilang araw ko pa lang siyang nakikilala pero ewan nagulo na niya agad ang isip ko tas pag tinitignan ko siya laging parang may nagtatambol sa puso ko." Sabi ko ng dirediretso.
Tumingin muna siya sa akin bago magsalita.
"Itong babaeng to si Rita ba to, at inlove ka ba sa kanya." Sabi niya na may mapanudyong ngiti sa labi.
Shi* how did she know.
"Yes ya its Rita but no i'm not inlove with her cause its still Via that i love." Sabi ko.
Nay Lucia look at my eyes as if she's trying to look for an honest answer.
"Are you sure Marko or you are just being denial about it hindi mo ba matangap na tumibok na ulit yang puso mo after Via." Sabi niya na bakas na ang kaseryosohan sa tinig.
"I'm sure nay, i guess confuse lang ako yun lang." Tama siguro confuse lang ako.
"Ewan ko sayong bata ka denial king ka din eh no." Sabi ni nay Lucia na parang napipika na sa akin.
Anong magagawa ko eh sa hindi ko siya gusto i mean baka may problema lang ang puso kasi si Via pa din naman diba isa pa halos 1 taon pa lang ng maghiwalay kami kaya imposible. Pero the way my heart beat for Via is the same kung paano ang kay Rita mas malala pa nga.
Natigil lang ako sa pag-iisip ng tapikin ako ni nay Lucia.
"Mahirap kalaban ang puso anak kaya kung anong nararadaman mo hayaan mo lang wag mo ng ideny, oh siya sige labas na ako ipapatawag na lang kita pag kakain na." Sabi ni nay Lucia pagkatapos ay lumabas na siya.
Nahulog nanaman ako sa malalim na pag iisip ewan ko hindi ko na alam totoo nga kayang "Sono innamorata di te."
A/N:/So guys here is the update sana magustuhan niyo patay na confuse si Marko hahaha sorry dun sa italian phrase sa search niyo na lang meaning ewan ko kung tama yan sensya yan sabi ni google eh anyway dating gawi 100 read and now dapat maka 30 votes po bago ko ipublish ang sunod na chappy please lang po hahaha enjoy reading.
BINABASA MO ANG
Love Knows No Bounderies
RomanceIm a playboy i play womans heart isa akong pasaway na anak i dont even have any achievement or dream pero nung nakilala ko siya binago niya lahat i became a better person.