Love Knows No Bounderies

Señiorita Rita

Via POV

Nandito ulit ako sa bahay nila Marko. Nagbabakasakali ako na ok ang mood niya ngayon at makapag usap kami i badly want to talk to him. Gusto kong maayos yung tungkol sa amin. Everyone deserve a second chance naman diba.

Nagdoor bell lang ako at hindi nagtagal ay may lumabas na katulong.

"Hi mam good evening po ano pong kailangan nila?" Tanong niya sabay tingin sa akin.

"Hi ahm tanong ko ang sana if nandiyan si Marko." Sabi ko hoping na this time ay magkausap na kami.

"Ahm nasa loob po si sir eh gusto niyo po ba tawagin ko?" Tanong niya.

"Ah kung ok lang pwede bang ako na ang ang pumasok." Sabi ko hoping na pumayag siya.

"Peto mam baka po mapagalitan ako eh." Sabi niya bakas ang pag aalala sa mukha.

"Hindi yan akong bahala sayo." Pangungumbinsi ko sa kanya. Sabihan niyo na akong desperada pero anong magagaea ko kung mahal ko.

"Sigr po pero pag nagalit si sir kayo ang magpapaliwanag ha." Sabi niya habang bakas pa din ang pag aalangan sa mukha.

"Oo akong bahala sayo." Sabi ko sabay hawak sa kamay niya.

Walang pagsidlan ang tuwa ko sa wakas makikita ko na ulit si Marko. I really want to talk to him.

Pinapasok na nga ako ng katulong nila Marko sa loob and habang papasok ay hindi ko maiwasang kabahan. Ano nga kayang magiging reaksyon niya pag nakita niya ako knowing na hindi naging maganda ang naging pag uusap namin last time.

I was walking towards the stair paakyat sana sa kwarto niya when i heard his boys malapit sa kusina. Dahan dahan akong lumapit kung saan ko narinig ang boses niya and when i'm there eh hindi ko mapigilang sumigaw i mean masisisi niyo ba ako kung makikita ko ang ex kong mahal ko pa kayakap ang katulong nila.

"What is the meaning of this!"

Agaw ko sa eksena nila agad naman silang nagkalas ng marinig nila ako.

Unang nagsalita si Marko bakas ang inis sa mukha niya so ano naiinis siya kasi nasira ko ang moment nila.

"Ano nanaman bang ginagawa mo dito ha Via?" Tanony niya habang bakas na bakas ang iritasyon sa boses niya.

Hindi ko mapigilang masaktan sa paraan niya ng pakikipag usap sa akin. Dati rati laging malambing siya kung magsalita ngayon eh halos mandiri siya sa pagbangit ng pangalan ko.

"Marko i came here because i want to talk to you yuny tungkol sa atin please." Pakiusap ko sa kanya.

"Ilang beses ko bang sasabihin sayo na wala ng tayo ha hindi na kita mahal at hindi na kita mamahalin pa." Sabi niya habang nakatingin ng diretso sa mga mata ko.

Hindi ko na mapigilang hindi umiyak matapos marinig yun hindi ko matangap na wala na ang lahat.

"Why bakit ganun kabilis ha dahil ba sa babaeng yan ha eh katulong lang yan eh!" Sigaw ko habang dinuduro ang katulong nila.

"Don't you dare point your finger on her hindi siya basta katulong lang she is more than that. She is the woman i love the most." Sabi kiya sabay tingin sa mata ng babaeng yun.

Nakakainis, nakakaingit, nakakalungot ewan halo halo halo halo na ang nararamdaman ko.

"Marko hindi ba pwedeng ako na lang ulit wag na lang siya ako na lang." Sabi ko habang patuloy na umiiyak.

(A/N : hahaha lakas maka one more chance ng eksena ni Via taray oh.)

"I'm sorry Via but you lose your chance long ago. Matagal akong nag antay na bumalik ka but you never did kaya hindi ako pwedeng sisihin if i love someone else." Sabi niya sabay hawak pa sa kamay ng katulong na yun.

Hindi ko na kaya yung nakikita ko ang sakit na eh sobra kaya nagpasya na lang akong umalis.

"Siguro talo ako ngayon but hindi ako susuko Marko." Sabi ko sabay alis na.

--------------------------
Marko POV

Nagulat ako ng marinig ko si Via sa likod namin ni Rita hindi ko maiwasang hindi mainis sa kanya. Like hanggang kailan ba niya ako guguluhin like how desperate she could be.

Ayoko talagang saktan siya because she once become part of my life but she's unstopable nilinaw ko naman na na si Rita na ang mahal ko.

"Señiorito hindi mo dapat siya sinabihan ng ganun." Humarap ako kay Rita kakaalis lang ni Via after ng pagtatalo namin.

"Dapat lang naman yun sa kanya kong hindi ko gagawin yun eh patuloy lang niya akong guguluhin. And Rita can you i mean pwede bang tigilan mo na ang pagtawag sa akin ng sir or señiorito." Sabi ko sa kanya.

"Pero babae pa din po yun at dapat ko lang kayong tawaging seniorito dahil kayo ang boss ko." Sabi niya habang naka pout pa.

"Tss ok if hindi mo ko titigilan sa kaka señiorito mo eh di tatawagin na lang kitang señiorita oh diba bagay pa sa name mo señiorita Rita." Sabi ko sa kanya habang hawak ang mukha niya.

"Ewan ko sayo señiorito dami mong alam diyan ka na nga siya nga pala thank you sa bulaklak at chocolate." Sabi niya sabay kiss sa akin sa cheeks at tumakbo na sa loob ng kwarto.

Naiwan na lang akong tulala kung saan ako nakatayo mukha akong tanga na napapangiti habang hawak ko ang pisngi kong hinalikan ni Rita.

Hays iba talaga ang epekto mo sa akin my señiorita Rita.

A/N: another update hope you enjoy reading this sino diyan ang nabwibwisit kay Via taas ang paa hahaha hope to read your thoughts wag puro basa vote ang comment din love you. :"*