My Arrogant Young Master (NOT EDITED)

Chapter:31-His Promise.

*Marry Claire Asuna Sandoval*

"Sino iyong tumawag?" Tanong ko pero hindi siya umimik.

"May nangyari ba? Emergency ba? Kung gusto mo umuwi na tayo." Sabi ko na nag aalalang boses. Pero still di parin siya umimik.

"Master? may problema ba" Tanong ko. Pero tinignan niya lang ako.

"Ano?" Sabi ko. Pero nagulat na lang ako nang bigla siyang tumayo.

"Asuna I need to go jean needs me. Ipapa asikaso na lang kita sa staff ko dito. Bukas kana umuwi alam kong pagod kana." Sabi niya kaya natigilan ako sa kakanguya.

"What do you mean? Iiwan mo ako dito? Your the one who took me here." Sabi ko sa kanya. Pero napa iling na lang siya.

"Ipalahatid kita bukas na bukas. I just need to go asuna." Sabi niya kaya napa pikit ako nang mariin his standing infront of me. Binaba ko ang kutsara ko. At napa kagat labi.

At nag angat ng ulo. Tinignan ko siya sa mata.

"Ano pa ngabang magagawa ko? Kailang ka niya eh. Okay na sige okay lang kaya kona sarili ko. Pumunta kana sa babaeng mahal mo alam ko naman ang tunay na dahilan kong bakit ka andito that because of a prize. 'Wag kang mag alala okay lang talaga." Sabi ko sa kanya. At kinuha ulit ang kortebyos ko. Bahala siya sa buhay niya. Pumunt siya wala akong pake! Alam kong na konsensiya lang din siya kaya pumayag siya sa akin. The kiss? Wala lang iyon! Walang ibig sabihin. And this? Planado na ito. Nakonsensiya lang siya hamakin mo ibinasura niya ako pagkatapos ko siyang tulongan? Inusog ng konsensiya ang takshit kaya ganon.

" Ano pa tinatayo tayo mo diyan? Puntahan mo na jowa mo. Okay lang talaga ako dito. Wala lang naman ako sa buhay mo eh, kaya bakit kapa andito? Nag tatanong ako bakit kaya andito ka sa harap ko? Eh ayaw mo nga ako makita diba? Okay lang iyan. " Sabi ko sa kanya. Lumapit naman siya sa akin. I try to compose myself to surpress my tears from falling.

"I'm sorry asuna." Sabi niya. Peke naman akong ngumiti.

" Wala 'yon maliit na bagay. Umalis kana great master kasi kailangan ka niya." Sabi ko. Tumango naman siya sa akin.
At lumapit sa akin akmang hahalikan niya ako ako sa noo nang nag iwas ako. Ibinaling ko ang mukha ko sa kabilang direksyon.

"Umalis kana." Sabi ko. Ramdam ko ang pag bubuntong hininga niya.

" I'm really sorry asuna. Mag kita tayo sa rooftop ng school 3:00 PM sharp. I promise pupunta ako." Sabi niya kaya tumango ako. Pinikit ko ang mata ko at tuloyan nang tumulo ang luha ko.

Sino ngaba ako? Isa lang naman akong hamak na butler sa kanya. Wala ako sa kanya pero ito ako kahit alam ko pumayag parin ako. Syempre pipiliin niya ang umuwi kasi kailangan siya ng mahal niya. Bakit naman siya mag e-stay para sa isang butler na katulad ko diba? Lumingon ako at pinagmasdan ko ang paglayo niya habang tumutulo ang luha ko. Agad ko naman itong pinunasan.

Why I am crying like a baby?

Umalis siya kung gusto niya! Wala akong pake! Nilingon ko ang pagkain ko. At sabay sabay ko itong sinubo.

"Bwisit siya." Sabi ko. At tumutulo parin ang luha ko. Pinilit kong sinasabi sa sarili ko na 'okay lang 'yan' pero hindi okay eh. Palagi paring nananaig ang duguan kong puso. Binaba ko ang kortebyos ko. At umiyak. Sunod sunod ang pagtulo ng luha ko hanggat sa diko na ito maiwasan.

Mashoket bess! iyong feeling na inagawan ka ng pera. Tapos binuhos mo doon lahat? Oo mahal ko siya di naman niya ako mahal. Nakaka inis lang isipin at nakaka sakit sa damdamin.

*♡*

Tanghali na ako nakarating sa mansion. Si Mr. Jang ang nag sundo sa akin. Walang imikan kami sa byahe bakit? Kasi waka akong ganang mag sakita.

"Pinapapunta kayo ng lolo ni kent si master william." Sabi niya kaya napa tango ako. I guess kailangan ko nang mag simulang mag impake ng gamit.

"Sige po Mr. Jang." Sabi ko.

"Nasa library siya." Sabi nito kaya tumango ako.

*♡*

"I'm so disapointed with you asuna." Sabi niya sa akin kaya napa yuko ako. Naka tayo siya sa harap ng transparent glass at nag cross arm while me? Standing next to him. This is it, nalaman na niya. At masisisante na ako. Parang ang bigat ng loob ko.

"Sorry master, kung hindi ko tinupad ang inuustos niyo totoo po yun naging kami ng apo niyo. Pero sa maniwala kayo o hind that was just a dea,l sorry po kung hindi ko po sinabi sasabihin ko naman po sana kaya lang naunahan ako ng takot. Ayoko pong atakihin kayo sa puso habang nagpapagaling, dahil lang sa nalaman niyo. Alam ko po kasi na ayaw niyo ako sa apo niyo dahil mahirap ako kaya patawarin niyo ako gagawin ko po ang lahat ng ipaguutos niyo, pero wag muna niyo akong sisisantihin ngayon mga ilang araw pa po at ako mismo ang maghahatid ng resignation letter ko sa inyo basta po wag ngayon gusto ko pa pong gumawa ng magandang memory sa apo niyo bago ako umalis kaya hayaan niyo po ako." mahabang sabi ko sa kanya habang lumuluha hindi ko mapigilan eh. Ayaw ko pang sesante sa ngayon. Not now, ayokong umalis ng walang paalam.

"Naiintindihan ko iha, pero para ito sa apo ko. Gusto ko na umalis kana dito bukas na bukas wag kang mag alala binayaran kona ang lahat kaya nothing to worry pwede ka ng umalis." sabi niya na ikinabagsak ng mundo ko.

"P-o-o? bu-kas na bukas po? pero pwede po ba na ilang araw pa." lumuluhod na sabi ko.

" Okay, ibigyan kita ng pagkakataaon kahit ilang araw o buwan kapa nandito basta aminin mo sa akin ang totoo mahal mo ba ang apo ko?"seryoso na sabi niya na ikinabigla ko. Yumuko ako at napa kagat labi.

"Patawad po?" sabi ko sa kanya at tumango.

" Okay then, alam mo na ang sagot dyan." sabi niya at tumalikod wala na wala na talaga I'm fired the f*ck I'm fired.

Paano na yan?

" Asuna sabi ko naman sayo diba? Guard your heart, protect your heart. And don't ever fall inlove with my gradson kasi alam ko na mangyayari ito. I'm doing this for you, I don't want you to be hurt anymore. " Sabi niya sa akin. Kaya mas lalo akong nagtitimpi na umiyak.

Magsasalita pa sana ako ng bigla siya umalis sa harapan ko. Hindi ko namalayan na lumuluha na pala ako.

Tumayo ako at lumabas sa library at pumunta sa kwarto ko. I starting to keep my things at nag ready na ako paalis.

Tinignan ko ang oras sa cellphone ko at it's already 1:30 ng hapon kaya nag madali ako. Kailangan ko pang sumipot sa ipinangakong lugar ni great master.

Agad akong nag bihis. Gusto kong pumunta para makapag paalam na ako sa kanya. Gusto ko sana hintayin siya pero wala na akong magagawa.

M Y S T E R T I O S G I R L