Dudaklarımız birbirinden ayrıldığında artık kendisini gecenin ışıklarına bırakan parıltılı denizde rüzgarla birlikte şiddetini arttıran dalgaların arasında duruyorduk. Gözleri denizin üstündeki parıltılarla aydınlanıyordu. Dudaklarımı konuşabilmeleri için özgür bırakmaya hazırlanıyordum. Artık konuşma vaktiydi.
"Bunu her seferinde nasıl yapabiliyorsun?"
"Neyi?" Anlamayan boş ama az önce yaşananlardan sonra hala alevler içinde yanan yüzü bana bakıyordu.
"Böyle olmasını. Önce beni kendine çekip,öpüp sonrada hiçbir şey olmamış gibi davranmayı. "
Yüzünde eğlendiğini belirten bir ifade belirdi. "Meslek sırrı. " Tüküreyim ben senin meslek sırrına !
"Peki ya neden en başından beri benimle uğraşıyorsun?"
"Seninle uğraştığımı da nereden çıkardın. Sadece son zamanlarda peşimdeki kaltaklardan sıkılmıştım. Bu sefer kendime eğlence çıkarabileceğim birini bulmak istedim. " Evet işte şimdi kızmaya başlıyordum.
"Ne demeye çalışıyorsun ?"
"O gün bana çarptığında kendime barlara gidip takılmaktan ailemden uzaklaşabilceğim bir şeyler aramaktan sıkıldığımı fark ettirip seni kurban seçebileceğimi hissettirdin. Bende eğlenceli olabileceğini düşündüm. "
"Yani beni bir 'eğlence aracı' olarak mı gördün ?" Kalbimdeki hisler ve duygular yavaş yavaş cam kırıklarına dönüşürken gözlerimin dolmaya başladığını hissederek kafamı gökyüzüne çevirdim.
"Tam olarak değil. Seni orada daha öncede görmüştüm sessiz sakin gözüküyordun. Bende farklı olup olamayacağını düşündüm."
"Ama bu beni bir oyuncak olarak görmen gerçeğini değiştirmez !"
"Bak beni hiç tanımıyorsun ve inan bana ben insanlara ne bağlanırım ne de başka bir duygu. Ben böyle yetiştim. Annemle babam kendi ilişkileri üzerinde kumar oynar dururken sevgiden mahsun yetişen kişi ben oldum. "
Gözlerim yanma hissiyle dolup taşarken gözlerimde biriken yaşların aşağı düşmemesi için çaba sarf ediyordum.
"Yanlış düşüncelere kapılma. Ben bağlanmam. İnanmam. Ve bana güvenmek yapılabilecek en aptalca şeydir. "
Kalbimin yerini tamamen kırılmış cam parçaları alırken kırıkan parçaların içimde açtığı yaralar canımı yakıyordu.
Elimle avucuna uzanıp yumruk halindeki elini açtım.
"Al. Anahtarlar. "
Hızlıca ayağa kalkıp dalgaları savurarak hızlı adımlar atmaya başladım.
Hayır güçsüz görünmemeliydim. Onun karşısında bu dediklerine şaşırmış gibi yapmamalıydım. Sahile çıktığımda hala oradan beni izlediğini düşünüyordum. Çünkü arkadan hiç ayak sesi gelmemişti. Sahil boyunca hızlı adımlarla ilerlerken gözyaşlarım bana eşlik ediyordu.
Ama neden ? Neden beni bu derece kırmayı başarabilmişti. Onu sadece bir haftadır tanıyordum. O da beni.
Sahilden dönerken bir anda gözüme takılan babetleri elime alarak ilerlemeye devam ettim. Kendimi eve girmeye çalışırken bulduğumda anahtarlar aklıma geldi. Onları almamıştım. Hemen verandaya yönelip hafif aralık camdan içeri girdim. Hemen kendimi banyoya atarak soğuk suyu açtım. Gözyaşlarım soğuk suya karışırken aynı zamanda tepiniyordum.
Avazım çıktığınca bağrınmaya başladım.
"Ondan nefret ediyorummmmm !!!!!"
Kalbimde bir anda böyle bir yer edinebilmesinden nefret ediyordum. Onun yüzünden bu kadar kontrolsüz olduğumu hissetmemden nefret ediyordum. Bundan sonra benden uzak durmalıydı. Ne olursa olsun...
***
Güneş ışıkları yine gözlerime sebep olurken bir anda vampir bir akrabam olup olmadığını düşünmeye başladım. Güneşten nefret ediyordum. Galiba. Aslında severdim ama işte sabah fila- Ah ne diyorum ben !
Kalkıp saçımın başımın dağılmış olmasına rağmen aynanın karşına geçtim.
Sarı saçlarım tamamiyle birbirine girmiş mavi gözlerim sanki kalem çekilmiş gibi kıpkırmızı halkalar tarafından çevrilmişti. Görüntüme daha fazla katlanamayarak aynadan uzaklaştım.
Çıplak ayaklarımı yerde sürüyerek alt kata indim. Buzdolabına doğru ilerledim. Tam dolabı açıyordum ki bir türlü susmayan lanet kapıya doğru bir yolculuğa başlamak zorunda kaldım. Tipimden tipsizlik akıyordu. Ve ben bunu normalde olsa önemserdim. Ama nedense şu an hiç takmıyordum bile.
Kapıyı açtım. Hönk ?! Nasıl yani ? Burada ne işleri vardı ?!
BİLİYORUM KISA OLDU AMA HİKAYE YİNE GECİKŞR DŞYE ŞİMDİDEN BÖYLE BİR SÜPRİZ YAPAYIM DEDİM ^_^ SİZCE GELENLER KİM OLABİLİR ? AYRICA YORUMLAR VE VOTELER İÇİN ÇOK TEŞEKKÜRLER CİDDEN MORALİM İNANILMAZ YERİNE GELDİ HEPİNİZİ SEVİYORUM ^_^ :*
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ASABİ ŞİRİN
Teen FictionDeniz ailesinin işi nedeniyle kendi başına yaşamaya alışmış onu mutlu eden insanlar dışında diğerleriyle çok ilgilenmeyen bir kızdır... Fakat ufacık ve saçma bir kaza Deniz'i istemediği saçma bir oyunun içine çeker... Oyunun içinde çok yakışıklı bir...
