Hayatımın macerası Sakura çiçekleri ile başladı. Ne kadar ironiktir ki adım da Sakura...
Konaha lisesinde Uchiha'lardan bir kişiyi görmem ile her şey değişti.
Kim bilebilirdi ki? Bu kişinin Konaha'ya bir casus olarak girebileceğini...
Ve gine kim bi...
Kuroku'yu takip ediyordum. İlk dışarıya çıktığımda 'wow' demiştim. Çoğu şey teknolojik aletten idi. Evler bile gökyüzüne kadar uzanıyordu. Şaşırmamı sakladım çünkü diğer insanlar daha doğrusu büyücüler şaşırdığımı görürlerse daha doğrusu uzaylıya bakan masum köylü gibi baktığımı görürlerse hiç iyi şeyler olmazdı. Bende her gün burayı görüyormuş gibi yaptım.
Havada uçan büyücüler vardı. Bunu da normal karşıladım. Çok az kişi yürüyordu. Ben: "Kuroku... Yürüyenler, neden yürüyor? Neden uçmuyorlar?" Kuroku: "Çünkü daha uçma büyüsünü bilmiyorlar." Ben: "Tamam. Vaaay uçma büyüsü de mi var?" Kuroku: "Tabikide ama biraz sessiz ol. Fazla dikkat çektin." Ben: "Tamam, tamam..."
Biraz daha yürüdük. Ayaklarım ağrımaya başlamıştı. Şimdi neden uçtuklarını anlıyordum. Okulda ilk uçma büyüsünü öğrenecektim. Kuroku: "Geldik!" Karşımda ne kadar harry poter'dan çıkma bir okul duruyordu demek istesem de diyemezdim. Çünkü burası ondan bile daha eski duruyordu. Ben: "Burasının okul olduğuna emin misin? Müze falan olmasın?" Kuroku: "Eminim 1 haftadır buraya geliyorum." Ben: "Kısa bir zaman imiş." Kuroku: "Evet daha yeni başladım. Hadi gel! İlk olarak sınıfını belirleyecekler... Bunun için ise bir büyü yapman lazım." Ben: "Ben büyü bilmem ki?!" Kuroku: "Halgfahır de sadece ve odaklan!" Ben: "Neye odaklanacağım ki?!" Kuroku: "Hayat enerjini su gücüne çevirmeyi dene..." Ben: "Yani çakramı su gücüne çevireyim."
Kuroku ise kafama vurmuştu. Ben: "Aaaaahh!" Kuroku: "Evet Sakura çakranı kullan ki seni daha çabuk öldürsünler! Çakra ve hayat gücü farklı şeylerdir. Çakra vücudunda, hayat gücü ise ruhundadır. Ruhundaki gücü çıkar yeter." Ben: "Pek anlamadım ama deneyeceğim." Kuroku: "Tamam ama ondan önce bir sınav daha var." Ben: "Ciddi misin?" Kuroku: "Evet."
Aslında onu soru olsun diye sormamıştım ama neyse... Kuroku: "İçeriye girerken üzerine balyoz ile vuracaklar!" Ben: "Öldükten sonra mı okula girebilirim?"
Kuroku ise kahkahayı koyuvermişti. Halbuki ben burada ciddi bir şey soruyordum. Kuroku: "Tabikide hayır!"
Şimdi rahat bir nefes alabilirdim. Yani ölücek isem güçlü olmamın ne anlamı vardı? Kuroku: "Balyoz ile vuracaklar ve sen de hayat enerjini kullanarak kalkan yapacaksın..." Ben: "Ölmessem iyi..."
Kuroku önden ben arkadan sıraya girdik. En son sıra Kuroku'ya geldiğinde balyoz ile vurdular ama Kuroku tüm topa benzeyen bir kalkan yaptı. Tamam Sakura yapabilirsin!
Sıra bana gelmişti ve durumum hiç iyi değildi. Adam: "Başlıyorum?" Ben: "Başla!"
Ruha odaklan! Ruh gücünü çıkart! Gözlerimi kapatmıştım. Bir anda gözlerimi açtım ve kalkan oluştu. Adamın balyozu ise kalkanı kıramdığı için havaya uçtu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
