Kötü Aşk

34. Bölüm

Sasuke

İyileşmiştim. Biraz zaman sürmüştü ama önemli olan iyileşmemdi. İyileşmiştim ama savaş çıkmıştı.

Bense savaşta komutan idim. Orduyu ben yönetecektim.

Bir kez daha önümdeki haritaya baktım. Nereden atak yapabileceğimizi düşünüyordum.

İçeriye soluk soluğa kalmış biri pat diye girdi.

Birisi:
"Savaş başladı!"

Hemen zırhımı giydim. Kafama da kaskımı taktım. Özel bir büyü ile büyülenmiş kılıcımı aldım. Bu kılıç hem kara büyü hem de normal büyü ile büyülenmişti.

Yani kime girerse onu öldürüyordu. Kılıçdaki normal büyü bozulabilirdi ama bu çok zordu. Üstüne kara büyü vardı. Onu ise sadece ismi ağıza alınmaz bozabilirdi.

Koşar adımlarla savaş alanına gittim.

Ben:
"Atlıları hazırlayın!"

Asker:
"Efendim! Düşmanın sayısını sormayacak mısınız?"

Ben:
"Kazanacağımız savaşı neden soralım ki?"

Tüm atlılar hazırdı. O sırada yağmur bastırdı. Atlılar ve gözlemicler hariç herkes çadırlara girdi.

Ben:
"Atlıları salın!"

O sırada yağmur bitmişti ve dışarıya çıktım. Elime bir dürbün alıp, atlıları izledim.

Düşmanda ne bir kalkan vardı ne de başka bir şey! Aptal şeyler! Birkaç saate biz kazanırdık!

Tam atlılar düşmanların olduğu yere gelmişti ki tüm atlar yere yığıldı. Askerlerden ise acı dolu çığlıklar yükselmeye başladı.

Hemen yanımdaki askere çatan kaşlarla bakmaya başladım ve bağırarak konuşmaya başladım.

Ben:
"Ne oluyor?!"
Asker:
"Bilmiyoruz efendim!"

Yaralı askerler geldiğiinde ne olduğunu anlamıştık. O yağmur değildi!

Zehirdi! Atları zehirlemişti ve askerlerimi yaralamıştı.

Oklara büyü yapılmasını emrettim. Oklar birinin koluna gelse bile onu öldürecek şekilde büyü yapıldı. Bazı oklara da patlama özelliği verildi.

Ben:
"Okçular! Okları fırlatın!"

Oklar fırlatılıyordu ama lanet Sakura kalkan yapmıştı. Gücü en fazla 5 dakika yeterdi. 5. dakikadan sonra bayılırdı.

Ama dürbünle daha iyi baktığımda sırtında şırıngalar vardı ve tüp ile büyü alıyordu.

Lanet! Okların durdurulmasını emrettim. Kalkanı kırmalıydık.

200 savaşcıya özel bir büyü yapıldı. Üzerlerinde görünmez kalkanlar vardı ama o kadar dayanıklı değillerdi. Yine de onları bir süre korurdu.

Savaşçıları yolladığımla tekrar dürbün ile bakmaya başladım. Lanet Sakura! O da 100 kişi göndermişti ve kalkanlı idiler.

Ama onun gönderdiği çoğu kişi ölmüştü. Artık ciddileşmenin vakti gelmişti!