Kötü Aşk

32. Bölüm

Ona doğru hızlı hızlı yürüyordum. Bir anda elimi birisi tuttu ve tutmasıyla birlikte elimdeki top yok oldu.

Arkama bakmaya çalıştığımda ise elimi tutan kişi kafamın arkasına vurdu ve her yer karardı.

Kral

Sonunda şu saraydan çıkmayı başarmıştım. Sasuke ve Sakura'nın olduğu yere doğru koşmaya başladım.

Sasuke kafasını çarpmış baygın bir halde yatarken Sakura ise elinde 2 gücün karışımı top gibi bir şey tutuyordu.

Sakura'nın elini tuttum ve 2 gücün karışımı yok oldu. Arkasını dönmeye çalışınca da hemen kafasının arkasına vurup onu bayılttım.

Asia geldiğinde o da birilerini çağırdı ve Sasuke'yi oradan tedaviye götürdüler. Bense kucağımda Sakura ile üzgün bir şekilde Asia'ya bakıyordum.

Yavaş adımlarla onu odasına götürmeye başladım. Asia ise hem endişeli hem de korkan gözlerle bana bakıyordu.

Sakura'yı yatağına koydum ve gerisini hekimlere bıraktım.

Odadan yavaşca çıktım ve Sasuke'nin kaldığı odaya doğru gitmeye başladım.

Kapıyı açtığımda bir sürü hekim koşuşturuyordu ve hepsi de çok endişeli duruyordu.

Hemen bir tanesini durdurdum.
Ben:
"Durumu nedir?"
Hekim:
"Kritik, komada olduğunu sanıyoruz."

Hemen odadan çıktım. Ellerim ile yüzümü kapadım.

Sakura

Uyandığımda tavan ile bakışıyordum. Kolumda bir ağrı hissettiğimde koluma baktım.

Serum bağlamışlardı. Bir hamlede serumu kolumdan çıkardım ve ayaklandım. Aynada kendime baktığımda inanamadım.

Gözlerimin altı morarmıştı. Saçlarım dağılmıştı. Rengim solmuştu. Bitik görünüyordum.

Üzerime başka bir şeyler giydim. Koridora çıkıp yürümeye başladım.

Sasuke'nin odasının önüne geldiğimde bir an durdum. Kapıya elimi koydum. Ne hissettiğimi bilmiyordum. Ne yapacağımı hiç bilmiyordum.

Kapı kulpuna elim gitti. Yavaşca kapıyı açtım. İçeriye kafamı soktuğumda oda bomboştu.
Neden?

Yoksa Uchiha Sasuke gerçekten ölmüş müydü?!

Var gücümle annem ve babamın odasına koştum.

Kapıyı çalmadan, pat diye içeriye girdim. Hareretli bir şeyler konuşuyorlardı.

Bunu umarsamadan konuşmalarına daldım.
Ben:
"Uchiha Sasuke nerede?!"

İkiside yüzüme baktılar. Ciddi bir ifadeleri vardı.

Annem:
"Bunu sana nasıl açıklayacağımızı bilmiyoruz."

Babam:
"Ama yapmak zorundayız ve bence sen buna hazırsın."

Ben:
"Öldü mü?!"

Annem:
"Hayır ama..."

Babam:
"Babası geldi. Bize resmen savaş ilan etti."

Annem:
"Şu anda savaştayız ve sen 1 aydır uyuyorsun."

Babam:
"Resmen savaştayız ama daha başlamadı."

Annem:
"Sen de ordunun komutanı olacaksın!"