Kötü Aşk

31. Bölüm

Ben:
"Ne oldu? Ben nasıl?"
Kraliçe:
"Sakin ol her şeyi anlatacağım."

Bir kaç anlamlandıramadığı sözcük söyledi ve odanın etrafında kalkan gibi bir örtü oluştu.
Kraliçe:
"Her şey senin iki güçlü olduğunu anladığımızda ortaya çıktı. Biliyorsundur ki ben abimle evlendim. Yani Eldor... Diğer büyük ablam ise büyük abimizle evlendi. Sen bir gün bahçede hem çakra gücünü hem de büyü gücünü birleştirmiştin. Bu ikisini kullanmak bile bir marifetken sen ikisini birleştirmiştin. Tanrı aşkına daha 6 yaşındaydın!"
Ben:
"O zaman neden şimdi daha güçsüzüm?"
Kraliçe:
"Anlatacağım. Büyük ablam ve büyük abim senin gücünden korktular. O zamanlar savaş yeni yeni bitiyordu. Karşı krallıkla anlaştılar ve bir gün sen bahçede oynarken seni kaçırdılar. Bir yurda verdiler. Seni aramak için tahttan ve tüm haklarımızdan vaz geçip seni kendi yöntemlerimizle aramaya koyulduk."

Derin bir nefes aldı ve devam etti.
Kraliçe:
"Bu işin içinde ablam ve abim olduğunu öğrenince şok oldum. İnfighare'den beklerdim ama asla abim ve ablamı düşünemezdim."

Göz yaşlarını sildi ve devam etti.
Kraliçe:
"En son seni bulamayacağımızı düşündük ve bunları bize yaşatan abim ve ablamdan intikam almaya karar verdik. Yeterince güçlenince onları tahttan düşürdük."

Ben:
"Y-yani b-benim annesiz ve babasız b-büyümemin bir sorumlusu da İnfighare öyle mi?"

Kraliçe yavaşca kafasını salladı.
Her yer dönüyordu. İçimdeki öfke adete dışarıya kuvvetli bir şekilde fışkırmak için bir açık arıyordu.

Ellerimi istemsiz bir şekilde sıkmaya başladım. Kaşlarım çatıldı. Dişlerimi sıkmaya başladım.

Ben:
"Onlara bunu ödeteceğim!"

Tüm bu olanlardan sonra ben gerçekten Sasuke'ye güvenmiştim. Onu öptüm ben ya! Daha ötesi var mı?

Yediğim tekme ile içimdeki öfke daha da çoğaldı.
Her anı gözümün önüne geliyordu.
İlk Sakura ağaçlarının altında bakışmamız. İlk dövüşümüz. Beni kıskanması. Onun omzunda uyumam. Onu öpmem!

Beynimin her yanı bu anılarla doldu. Bunların sahte olduğunu düşündüğümde ise gözlerim doldu.
Sinirle dolup taşıyordum ama durduğum yerde resmen çakılı kalmıştım.

Vücudumu bir soğuk dalgası kapladı. Ben neden burda duruyordum ki?

Koşarak odadan çıktım. Hemen bahçeye doğru gitmeye başladım. Önümr merdivenler çıktığında ise tutunma yerine oturdum ve kaydım.

Babama çarptım ama bunu önemsemeden koşmaya devam ettim. Annem ise peşimden koşarak geliyordu ve babama bağırıyodu.

Annem:
"Tut onu!"

Babam bana doğru bir büyü fırlattı. Ben ise büyüyü ustaca elime aldım ve avizeye doğru fırlattım. Avize büyük bir gürültü ile yere düştü.

Bunu umursamadan, dışarıya çıktım. Sarayın kapısına ise bir büyü yerleştirdim. Onları ne kadar tutardı bilmiyorum.

Koşarak ağaçlık alana gittim. Sasuke hala olduğu yerde yatıyordu.

Ben:
"Seni alçak!"

Üstüne kara büyü denilen ve sadece usta büyücülerin yapabileceği bir büyü ile çakramı birleştirip, attım.

Bunu beklemiyordu ve onu vurmuştum. Omzununda hatrı sayılır bir delik açmıştım.

Hemen ayağa kalktı. Bir eliyle omuzunu tutmaya başladı. Diğer eli ise kendi etrafına kalkan yaptı.

Sasuke:
"Sakura noldu sana böyle?! Konuşabiliriz!"

Kendimden beklemediğim kadar sakşn bir ses ile:
"Konuşmak mı?"

Sonra ise yavaşca sağ tarafıma doğru kayan bir gülümseme yerleşti yüzüme...

Karşımda hem endişeli hem de korkan bir Sasukr vardı.

Bir anda bağırarak konuşmaya devam ettim:
"Bunca yıl ben ailesiz büyüdüm! Hepsi senin yüzünden!"

Ellerimle kalkanda hasar oluşturacak şekilde büyü fırlatmaya başladım. Kalkan giderek çatlıyordu ve ben ise Sasuke'nin üzerine yürüyordum.

O ise adımlarını geriye doğru kaçırıyodu.
Sasuke:
"Sana zarar vermek istemiyorum."

Ben:
"Sen vermezsen ben veririm."

Üstüne doğru koşup hem büyü hem de çakramı yumruğumda topladım. Havaya sıçradım ve kalkana ağır bir darbe indirdim.

Darbe ile kalkan parçalandı. Diğer elime ise aynı işlemi yaparak Sasuke'ye yumruk atmaya başladım ama her seferinde küçük büyüler göndererek engelliyordu.

Geriye doğru gidip, içimde bir yerlerde söylemem gereken sözleri fısıldayan biri vardı sanki... Daha önce duymadığım sözleri söylemeye başladım

Ben:
"İlkenali aphatusu ulki un erkila ortulas!"

Elimde kocaman bir top belirdi. Saf büyüden oluştuğunu hissediyordum. İçine biraz da kendi çakramı aktardım.

Topu elimin içine yerleştirdim ve sanki hala yumruk atmaya çalılıyormuş gibi yapıp Sasuke'nin üzerine gittim.

Bir anda küreyi karnına tutunca yaklaşık 10 metre geriye uçtu ve kafasını ağaca çarptı.

Ona doğru yürümeyr başladım. Tekrardan aynı sözleri söyledim ama bu sefer tüm gücümü topa aktardım.

Bu darbe ile ebediyen gözlerini kapatacaktı. Daha da yaklaştığımda Sasuke'nin bayılmış olduğunu gördüm.

Uchiha Sasuke! Ölümün benim elimden olacak!