i dedicated this chapter to aril_daine. actually matagal ko na syang gustong ilagay sa dedications kaso nahihiya ako sa kanya dahil di naman peymus tong story ko. (__.__) Super ganda ng mga stories nya, actually lahat ng finished story nya pinagpuyatan kong tapusin kasi ang hirap pag hooked ka na. oyi oyi.
MAGJOWA NA NGA PALA ULIT ANG SHARLAN. >////////<
OKAY, daldal ko na naman. hihi. -__________-
****************************************************************************
“yea it’s already over Ans. I’m so sorry.”
“yea it’s already over Ans. I’m so sorry.”
“yea it’s already over Ans. I’m so sorry.”
“yea it’s already over Ans. I’m so sorry.”
F*ck this sh*t, dear brain, unli ka ba? Ulit-ulit!!!
“yea it’s already over Ans. I’m so sorry.”
Oo na narinig ko na, narinig ko naaaa!
“yea it’s already over Ans. I’m so sorry.”
Saksakin ko kaya to? Ay teka, pag sinaksak ko sya mamamatay ata ako? Ay parang ganun na nga ata. Haay.
Siguro naman alam nyo na yung ibig sabihin ng inuulit-ulit ni ms. Brain diba? Yea, c’mon guys, i-welcome nyo naman ako sa singles club nyo. Haha.
Officially wala na kami at talagang may reason na ko para tuluyan ng mag-move on. Ang sakit sa bangs ni Drake, ang sakit sa bangs, oo ang sakit sakit. TT____TT
Biglang may nagopen ng door at duon niluwa ang isang kuneho. Si Robbie.
“Hey Ans.” Sabay upo nya sa may paanan ng kama ko. Oo nga pala dito ako sa bedroom namin nageemote magisa. Haha
“Yea?”
“You seemed troubled. What’s bothering you?”
“Pano mo naman nasabi yan Rob?” ganun na ba ako kahalata talaga??
BINABASA MO ANG
Flashes and Music (HIATUS)
Teen Fiction*Story of a girl who expresses her feelings through her smiles, music and photographs.* Vocalist ng isang banda si Ansli at photography ang kanyang hilig. Surrounded by a lot of lovely people and cared by everyone. Pero may isang bagay na biglang na...
