Dancing Leg

Proloog

Niall's P.O.V.

Ik schiet op uit mijn bed. Ik ben helemaal bezweet en ik tril. Ik blijf dezelfde nachtmerrie opnieuw en opnieuw hebben. De live ruzie tussen Ceanna en mij. De droom eindigt altijd met hoe ik zie dat Ceanna verpletterd word. Vlak nadat ze mij gered heeft.

Ik stap uit bed en loop naar de badkamer. Ik gooi wat water in mijn bleke gezicht en staar naar mijn wallen. Het zijn momenten zoals nu dat ik me afvraag of het mijn schuld is. Het zijn momenten waarop ik me afvraag of ze nog leeft.

Ik kan me het moment waarop het gebeurde nog heel goed herinneren. Het zit in mijn gedachten geprint en ik weet bijna zeker dat ik het er nooit meer uit krijg. Ik kan me precies haar mooie, zangerige stem nog herinneren die me verteld uit te kijken en het beeld van hoe ze eruit zag toen ze die grote, ijzeren maan van haar aftilden. Ze was zo bleek en er zat overal bloed. Volgens Louis had ze ook meerdere botten op zijn minst gebroken, maar daar had ik niet naar gekeken. Ik had alleen maar in shock gestaard naar haar bleke, dood uitziende gezicht en gehuild.

Ik heb er na het ongeluk alles aan gedaan om in contact te komen met haar of met haar familie. Zonder succes. Niemand neemt contact met me op, niemand van het gezin wil aan de media vertellen hoe het met Ceanna gaat en de dokters wouden me niks vertellen. Nog steeds hoop ik elke dag en elke nacht dat ik bezweet wakker word dat ik op mijn telefoon kijk en een berichtje heb van Ceanna die me verteld dat alles goed gaat.

Alleen die hoop is tevergeefs. Elke dag dat de wereld, waaronder ik, niks van haar hoort is een dag waarop de kans dat ze het niet overleefd heeft groter word.

Het is moeilijk om te beschrijven hoe schuldig ik me voel. Als ik gewoon vijf fucking seconden later was weggelopen was er niks gebeurd. Dat ding zou naar beneden geknald zijn en we zouden ons allemaal rot geschrokken zijn, maar er zouden geen gewonden zijn geweest. Misschien had ik dan nog wel iets langer ruzie gehad met Ceanna, maar ik weet zeker dat we het uiteindelijk goed zouden hebben gemaakt. Nu kan dat niet meer. Zelfs als ze niet van de wereld gevaagd is door die maan, heeft die rot maan haar wel uit mijn leven gevaagd. Mij achterlatend met nachtmerries en een gebroken hart.

----------------------------------------

Hey, hier is de proloog van 'dancing leg'. Hij is super super super kort, maar dat mag met een proloog. Zoals je al had kunnen zien in de samenvatting speelt het echte verhaal zich af twee en een half jaar na het ongeluk, maar deze proloog pas een half jaar daarna.

Oké veel plezier met verder lezen aan dit boek.

Xxx me