Niall's P.O.V.
We beginnen zo meteen aan een van onze laatste interviews voor de break. Ik kan me er alleen niet erg goed op concentreren. Ik maak me nog steeds zorgen over dat ik Ceanna in haar eentje naar huis heb laten fietsen. Ik ben bang dat er misschien wel iets gebeurt is en zelfs als er tijdens het fietsen niks gebeurt is, dan kan ze nu elk moment thuis komen en moet ze haar oma onder ogen komen.
"Niall, kom op, we moeten gaan," zegt Liam. Ik knik en zet mijn telefoon op stil. Ik doe hem in mijn zak en loop dan met de jongens mee. Ik moet echt proberen Ceanna van me af te zetten. Het zou vast wel goed gaan. Ze heeft in het verleden al honderden keren die weg gefietst en het is niet de eerste keer dat ze haar oma ziet. Haar oma zou niet leuk zijn, maar Ceanna is sterk. Ze slaat zich er wel doorheen. Er is niks om me zorgen om te maken, tenminste dat vertel ik mezelf.
We komen op met het interview en zingen met zijn allen 'Steal My Girl'. Het is één van de vele liedjes waarvoor we een nieuwe verdeling moesten maken en die nieuwe verdeling uit ons hoofd moesten leren nadat Zayn weg was gegaan, maar dat is gelukt.
"She been my queen. Since we were sixteen. We want the same things, We dream the same dreams, Alright (alright). I got it all. 'Cause she is the one. Her mom calls me 'love', Her dad calls me 'son', Alright (alright)," begint Liam met de oude tekst van Zayn. Ik maak me ondertussen klaar voor mijn tekst, want ik ben hierna.
"I know, I know, I know for sure," zing ik. Het is niet veel, maar ik vind het wel een leuk stukje om te zingen. Vervolgens zingen we met zijn allen het refrein
"She belongs to me," zingt Harry vrolijk en zo zingen we het hele liedje. Het ging geweldig, op het feitje dat ik het verkeerde aantal na's zong in het laatste refrein na dan.
Vrolijk lopen we met zijn allen naar de interviewer. Het zingen heeft me mijn zorgen om Ceanna weer een beetje laten vergeten, doordat ik wat meer ontspannen ben. Ik maak me waarschijnlijk toch alleen maar teveel zorgen omdat ik zoveel om haar geef. Er is waarschijnlijk niks aan de hand. Ik stuur haar na het interview gewoon een sms'je en dan hoor ik het zelf ook.
We springen met zijn allen op de bank en eindigen als een soort mislukte pretzel van jongens. Harry kreeg Louis zijn voet in zijn gezicht en kreunt pijnlijk. "Oeps, sorry hazz!" roept Louis. Harry mompelt een 'geeft niet' en we worstelen een beetje om normaal te gaan zitten met zijn allen op de bank. We zijn echt een stelletje idioten af en toe. We kunnen geeneens normaal op een bank gaan zitten met zijn allen.
"Zijn jullie oké?" vraagt de interviewster, die haar best moet doen niet te lachen. Ik snap haar wel. Het ziet er waarschijnlijk echt niet uit. Vier mannen van in begin twintig die ze gedragen als kleuters en stoeien om normaal met zijn allen om op een bank te zitten.
"Ja hoor. Ik denk alleen dat ik een blauw kaak heb dankzij LOUIS!" zegt Harry.
"Sorry! Dan moet je gezicht gewoon niet zo dicht bij mijn voet komen!" verontschuldigt Louis zich lachend. Hij heeft allang door dat Harry niet echt pijn heeft en niet boos is.
"Ja, ik ga erover nadenken of ik je vergeef," grapt Harry. Hij faalt er al in om zijn stem neutraal te houden en we schieten allemaal in de lach.
"Zijn jullie klaar om het interview te beginnen?" vraagt de interviewster als we een beetje uitgelachen zijn.
"Misschien," zeg ik met een knipoog. We zijn echt serieus veel te melig vandaag.
"Oké, mijn naam is Joyce en-"
"Nee, wacht!" roept Louis. "Harry mijn veter zit los, strik het voor me. Ik ben te lui." Hij gooit zijn benen over mijn benen en zijn voeten op de schoot van Harry.
"Nee," zegt Harry en hij steekt zijn tong uit.
"Liam ben jij wel aardig?" Hij strekt zich nog verder uit, zodat zijn voeten op de schoot van Liam liggen.
"Ik ben super aardig!" roept Harry verontwaardigd.
"Ik ben ook aardig!" roep ik enthousiast om me in het gesprek te mengen.
"Ik ook!" roept Louis.
"Stelletje kleuters," lacht Liam, terwijl hij Louis' veters snel strikt.
"Thank you daddy direction!" roept Louis keihard. Heel dichtbij mijn oor.
"Louis, nu ben ik doof!" roep ik dramatisch.
"Sorry! Ik denk by the way dat ik zo blijf zitten. Ik lig wel lekker."
"Ja, dag," zeggen Liam en ik tegelijkertijd en we duwen hem samen met Harry van onze benen af.
"Jullie zijn niet aardig!" klaagt Louis. Ik steek mijn tong naar hem uit en Louis gaat normaal zitten.
"Oké, we zweren dat je nu met het interview kan beginnen," grinnik ik.
"Nou," begint Louis en ik doe mijn hand voor zijn mond. De interviewster lacht. Hoe zei ze nou ook alweer dat ze heette? Chips nu weet ik dat niet door ons rare gedoe van net.
"Oké, ten eerste wou ik zeggen dat ik onder de indruk ben van hoe goed jullie net gezongen hebben. Hoe heette dat liedje nou ook alweer?"
"Steal My Girl. Het is van ons vierde album 'Four'," zegt Liam.
"Maar jullie vijfde album was toch ook al net wat meer dan een maandje uit? Waarom een liedje van het vierde album zingen?" vraagt ze.
"Ja, Made In The A.M. is vorige maand uitgekomen, maar we besloten vandaag 'Steal My Girl' te zingen, omdat we allemaal dol zijn op dat lied en we zouden later in deze aflevering nog een lied doen, dus we besloten dat we dan eerst 'Steal My Girl' zouden doen en dan een liedje van Made In The A.M.," legt Harry uit. De interviewster knikt.
"Zouden jullie fans al mogen weten welk liedje of is dat nog een verassing?"
"Dat is natuurlijk nog een verassing," zeg ik met een knipoog richting de camera.
"Nou oké, dan zou ik daar niet langer over door gaan en gaan we naar het minst originele onderwerp dat ik vandaag voor jullie op het programma heb staan. Ik weet zeker dat elke interviewer er al over heeft gepraat met jullie sinds jullie het bekend hebben gemaakt, maar ik wil toch nog even praten over jullie pauze." We knikken en vertellen haar hetzelfde verhaal als dat we al honderd keer eerder aan interviewers hebben verteld. Het begint me echt te verbazen dat iedereen het blijft vragen. Het is toch niet interessant om precies hetzelfde honderd keer te horen.
Op deze manier praten we nog even verder over allemaal standaard dingetjes. Made In The A.M., onze plannen tijdens de pauze, vriendinnen en de feestdagen. Daarna zingen we nog 'Drag Me Down' en krijgen we in een korte pauze iets te drinken. Ik heb gehoord dat we daarna spelletjes gaan doen. Volgens mij zouden we beginnen met 'Would You Rather' of met 'Truth or Dare'. Ik weet niet welke van de twee als eerste is, maar ik weet wel dat het één van die twee is. Ik heb er eigenlijk best wel veel zin in. Meer dan je zou verwachten.
JE LEEST
Dancing Leg
FanfictionVERVOLG DANCE LIFE, LEES DIE EERST 2015 Het is twee en een half jaar na het ongeluk van Ceanna. Geen één van de One Direction jongens heeft ook nog maar iets van haar gehoord sinds het ongeluk. Ze hebben geen flauw idee hoe het met haar is afgelopen...