Angelita, Ugly Maldita

Malditang Panget 32

A/N: Pipilitin kong humaba ang chapters dahil hindi pa ako sanay sa ganitong writing style oke? So please bare with me. Hehe.

And guys. Please comment naman kayo kung anong masasabi niyo sa bagong writing style ko. Gusto ko lang malaman kung itutuloy ko bang nasa 3rd POV ako or hindi. Salamat. I'm looking to forward to any comment that you will give. Godbless!

---

"About us." Sabi ni Tristan sa kaniya.

Napalunok siya  natuyo ata ang lalamunan niya sa sainabi nito. Anong 'us' ang tintukoy ng binata, kase last time she checked ay 'walang sila' base na rin sa pagbaback read ng author dahil muntik na niyang makalimutan ang story.

Pinilit niyang huwag ibahin ang mood.

"What about us?"

"What about trust?" Pakantang tanong nito.

Hayop! Feeling ata ng lalaki ay nakikipagbiruan siya at kinanta pa ang sinabi sa paraan ng pagkakakanta ni Zack Efron sa High School Musical.

"Seryoso Tristan." May pangbabanta niyang sabi dito. Nakahawak pa rin ito sa braso niya. At ngayon ramdam na niya ang kuryenteng tumatawid mula sa kamay nito papunta sa buo niyang sistema.

Nagkamot ito ng batok gamit ang isa pang kamay. "Ang seryoso mo kase eh." He smiled boyishly.

Gahd! 'Yung ngiti ni Tristan ang isa sa mga nagpapahina ng kalamanan niya. Those boyish smile. Manly pero naughty.

Blangko. Blangko pa din dapat ang expression niya ngunit nag-elevate ang kilay niya pa-seventh floor dahil sa kagaguhan ng kausap.

"Sinasabi ko na sa'yo Herman! Isa pang katangahan na lalabas sa bunganga mo makakatikim ka sakin." Seryoso siya sa sinabi niya. Pinilit niyang wag itodo ang pagmamaldita dahil nasa kalagitnaan siya ng pagkairita, saya at.. lungkot.

Yes. She's sad. Kahit siya ay 'di niya malaman kung bakit siya nalulungkot dahil kaharap niya ang lalaki.

"Sorry na agad." Nagpa-cute pa ito sakaniya. "Pwede ba kitang ayaing mag-lunch?" Tanong nito.

Oo o hindi lamang ang option. Pero feeling niya ay oo at oo lang ang pwede niyang isagot. "What if I said no?"

"It will sound yes to my ears." Ngiti. Nagka-buhay ang mukha ng lalaki kahit pa nangingitim ang ibaba ng mata nito. Napansin din niya ang mga tumubong balbas at bigote sa mukha nito.

'Very manly. Delicious!' Anang malanding katauhan niya, na hindi niya alam na may nag-invade na palang kabastusan sa utak niya.

Mahina siyang napamura. "Ayoko."

Lalong lumuwang ang ngiti ng lalaki. "Well then, tara na?" Binitawan nito ang braso niya at iniabot ng kamay sa kaniya.

Balak pa sana niyang magpa-bebe muna at gusto din niya kasing kausapin ang matandang hukluban pero dahil may isang gwaong demonyong humarang sq kaniya sa banyo ay naisip niyang ipospone muna ang paghingi ng tawad sa ama.

Tintigan niya ang naka-abang na kamay nito. "Hindi ako baldado. Baka mamaya dumukot ka pa diyan sa jun jun mo. Iw." At nauna na siyang lumakad.

Narinig niya ang payak na tawa nito sa likuran.

A smile form to her lips. Somehow, she missed this guy.

Sa dulo ng hallway ay namataan niya si Chee na nag-aantay sa kaniya. Agad itong lumapit ng makita siya. "Gel, may lakad tayo nila Veronica ngayon. Importante."

Importante? Gaano ka importante? "Ano 'yon?"

"Si Angelina!" Agad na napatirik ang mata niya ng marinig ang pangalan ng kakambal. "Lasing, at hindi kaya ni Lito 'yun ng mag-isa. Nag-aamok daw ng away sabi ni Lito."