Malditang Panget 17

2.4K 42 2
                                    

Malditang Panget 17

→Angelita

"Umorder ka na Ms. Angel." Sabi ni Patrick.

Nandirito pa rin ako sa restaurant niya. Niyaya kase nya ko mag lunch dito.

"Akala ko ba you want me to try your specialty? Bakit inaalok mo ko na mag order?" Inis na tanong ko sa kanya. Duh! He offered a lunch saying he wants me to taste their specialty then asking me to order? Capital bobo pala sya. At ang panget ko dahil inulit ko lang yung sinabi ko kanina, english pa! Pero these past few days parang nagiging favorite word ko na ang 'DUH'. What's with me? Hmm.

"Okay, I'm sorry Ms. Sy," He said in an apologetic way. He turned his gaze to the waitress who was patiently waiting on our order. But I doubt kung order nga ang inaantay nya. She's twinkling his eyes when Mr. Patrick look at her. Duh! Nagpapacute, mukha namang asong bano! "Tell the head chef to cook two specialty meal and give me two glass of iced punch sea and red wine from the bar counter. Add two wine glass too, please." He ordered the waitress.

Umalis na yung mahaderang waitress. Hindi naman ako talaga pakealamera... *silence* Oo na! Pakialamera ako! Eh anong magagawa ko kung labis labis ang kuryosidad na ibinigay ng maykapal sa katauhan ko. Its not my fault kung ang lahat ng bagay ay may papakialaman.

"So.. How are you Ms. Sy?" He asked breaking the casanovas heart, chos! Para hindi lang nakakatawa ang story ko dapat may kakornihan para added spice. Tse! I just raised my eyebrow to him, were not even close. Dahil lang sa tiyan ko kaya nya ko napapayag na kumain. "I mean.. How's your business. I heard your doing well in your hotel and botique." Sabay ngiti.

"Are you trying to make a nice conversation here?" Still, nakataas pa din ang maganda kong kilay. "Oh, if you were asking about my businesses, I am great not just well. At kung magaapply ka naman na stockholder sa dalawang business ko. I'm sorry. Hindi ka pasok sa standards. Hmp." Tumingin ako sa malayo. Wala lang feel ko lang. Kunwari dramatic.

"Ahmm. Medyo harsh naman yun. Ha ha ha." He laughed awkwardly.

"Wag ka ngang tumawa. Tanga harsh talaga ako magsalita lalo na sa mga taong hindi ko kakilala."

"Kaya nga I am trying to be nice here. Gusto kong makilala lahat ng mga stockholder at empleyado ko." Another smile spotted on his face.

"Edi sana nag-politiko ka! Gusto mo palang makilala lahat eh, nagtayo ka pa ng restaurant." Bara ko sa kanya.

"Hindi naman politiko lang ang pwedeng magging mabait diba?" He seriously said.

"At hindi lahat ng restaurant owner chismoso. Tse! Ang tagal ng pagkain ko."

As on cue. Dumating ang waitress na kumuha ng order namin kanina, kasama ang dalawang waiter na may dalang pagkain.

"Ang astig naman ng waitress myo dito. May kasama pang alalay! Gusto ko ng ganyan ha." Sarcastic yan dear. SARCASTIC.

**

Masarap naman pala yung specialty nila sa restaurant. Nabawasan ng 0.1% yung doubts ko sa kanila. Hindi ako masamang tao ah? I am just saying what I want. And when I say something, remember, i mean it. *Insert tawang pang witch*

Si Patrick Catarroja? Andun, iniwan ko sa resto niya. Ang dami kaseng kuda. Puro salita, daig pa nya si Simsimi sa dami ng alam, kahit ata Google mahihiya sa mga pinagsasabi niya. At take note dears! May word of wisdom. Na-stress ako sa sinabi nya. Alam nyo ba kung ano?

Ito. "Let someone knows you well. Hindi ibig sabihin ng pakikipagkilala ay may hidden agenda na. They just want to know people because they gattered others heart. And don't say bad things about a person. Know the story behind their lines, put yourself into his shoes then hear your words. Isn't it hurts? Like what other said, Huwag mong gawin sa iba ang ayaw mong gawin sayo."

Angelita, Ugly MalditaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon