Watashi No Ani

30th Chapter

-Jsean POV-

Ang bagal naman ng lesbian na to. Tssss. "Can't you move faster?" Bagal bagal di pa ako nag agahan dahil sa maaga ako pinapunta dito ni mom sa airport tapos yun pala delayed ang punyetang flight nay an. 

Aish! 

Nakakainit talaga ng ulo. Tinignan ko ulit yung Neith. Bakit naman Neith ang pangalan niya, lesbian nga ata tong babaeng to. Sayang maganda pa naman siya. Pffft!!! 

Nakita ko siyang nadapa. Ang lampa-lampa. Hindi ba nya nakita ang hump? Tsss. I just shook my head. "Pakibilisan naman miss. May mga appointments pa ako eh. Tsss." Sabi ko with irritated face. 

Actually, isang appointment lang talaga meron ako ngayon. Diba nga my practice kami today sa bahay ni Jay. Tatamaan pa sa aking si Tomlinson dahil sa pang-iistorbo niya sa akin last night. 

"Sana kung tinulongan mo ako mag dala ng mga gamit ko, edi kanina pa tayo naka alis. What a jerk!!" Nilingon ko siya. Me a jerk. Wow huh! Pasalamat ka at hinintay kita.

I just stared at her face. Nakakunot ang noo niya at galit na galit ang mukha. What the hell?? Siya pa ang galit?? Bahala ka nga iwanan kita jan eh... Psssh! I'm not that bad naman but still I walked out. 

I walk faster and since I have long legs madali ko lang narating ang kotse na pinark ko sa di kalayuan. I get inside the car and waited for her. Then I saw her with her big luggage.

Pfft!! Nakakatawa siyang tignan. Cute.. Tsss. Cute?? Did I just say she's cute?? Langjyo!!! I looked at her again.. Yeah! She's pretty cute for a lesbian. I nodded while smiling...

-Neithe POV-

Nakuuu!! Nakaka embyerna talaga siya. Imbes na tulungan ako ayun nag mamadaling pumunta ng sasakyan.

Empaktoooo!!! Insensitive Jerk!! Mayabang!! Tikbalang!! Grrrr!! Nakakasira siya ng araw promise. 

Tulak tulak ko parin ang maleta ko habang hawak hawak ko naman isa ko pang bag sa kaliwang kamay ko.

Nakakaiyak!

Pagod na pagod pa ako dahil ang haba ng byahe tapos isang empaktong tikbalang pa ang susundo sa akin na very inconsiderate, ungentle-horse at insensitive.

Argg!! Dad!! I wanna go back home!! I sulked while wiping my sweat and tears. 

Naiiyak na talaga ako. Shit! Ayoko na dito. I feel na parang hindi naman nila ako t-tratuhin ng maganda eh. Si Tikbalang nga hindi na ako tinatrato ng maganda. Kala mo naman kagwapohan.

Okay sige, sinabi ko kanina na pasado na yung hitsura niya to called "gwapo". Aanhin ko na man ang hitsura kung ang paaangit ng ugali.

Kainis talaga!!! Nakaka-asar siya. Huhuhu!

"Akin na nga ang maleta mo." Narinig kong sabi niya. Tinignan ko lang siya sa mata at umiwas din naman nung nakita kong nakatingin na pala siya sa akin. 

Kinuha niya ang maleta at bag ko at saka umalis. I was shock to move. Ano ang nangyari?? Did he just help me??

"Bilisan mo na jan. Ambagal mo talaga." I walk fast. Nakita kong nilalagay niya sa compartment ang mga bagahe ko. 

"Ano pa tingin tingin mo jan. Sumakay ka na. Alam mo namang nagmamadali ako eh. Tssss." Babawaiin ko na sana ang mga sinabi kong di maganda kanina.

Pero, wag na. As in N-O- NO... Hindi ko na lang pala babawaain. Kasi kahit tinulungan mo ako.

 EMPAKTONG TIKBALANG KA PA RIN!! ARGGGH!! 

Sana lang hindi ko makakasama sa bahay na mututuluyan ako ang tikbalang na to kundi naku buong taon akong mae-embyerna neto dahil sa pag uugali niya. 

ARGHH!! Kasama na talga siya sa LIST OF ENIMIES ko... Di ko na buburahin... hmmmpp!!!

����n<>