Bitch Perfect [COMPLETED]

chap:22 dean decision

Melody pov

Lumabas ako ng bahay,gusto kong gumala kahit saan basta maibsan lang ang kalungkutan ko.

May isang magara na kotse ang huminto sa harap ko. Si winter iyon.

"Can we talk?"
-sabi niya sabay bukas ng kotse nito

Pumasok na ako at hinarap siya

"Ano?"
-tanong ko

"Babalik na ako bukas ng umaga sa pilipinas."

"Bakit mo sinasabi sakin yan?"
-pagtataka ko

Tumingin ito sakin at hinawakan ang kamay ko.

"Sinasabi ko yan sayo melody.dahil Im starting to fall in love with you. From the very start."

Deritso niyang sabi sakin. Matutuwa ba ako?maiilang?magalit? Hindi ko alam!

Umiwas ako ng tingin sa kanya sabay hila ng kamay ko.

"W-winter inaamin ko. Napaka swerte kong babae dahil isa ako sa number 1 fans mo. Crush kita at halos mamatay ako kapag napapanood ko ang mga movies mo"

"P-pero sorry w-wala akong ibang nararamdaman sayo. Kaibigan lang talaga ang tingin ko sayo Im so sorry"

Hindi ko kayang tumingin sa kanya.hindi ako choosy pero nagpakatotoo lang ako sa nararamdaman ko.

"S-salamat melody dahil nagpakatotoo ka sakin. Sa totoo lang sayo lang talaga ako tinamaan. May sense of humor ka kasi at yan ang nagustuhan ko sayo. Alam kong bago lang tayo nagkita pero bakit ganun?"

Ngumiti lang ako sa kanya.

"Alam mo winter. Im sure marami pang babae ang makikila mo bukod sakin. Napaka gwapo mo kaya! Pwedeng pa autograph? "

Niyakap lang ako nito ng mahigpit sabay bulong sakin.

"Alam kong siya ang talaga ang mahal mo"

Nagulat ako sa kanyang sinabi sakin

"A-anong sabi mo?"

Tinuro niya sakin ang isang lalaki na nasa harap ng bahay ko.

"SI DEAN?!"
-tuwa kong sabi kay winter

"Oh see. Sabi ko na nga ba e! Puntahan mo na siya melody. Now get your man!"

"H-hindi ko siya mahal!"
-sabi ko sabay iwas ng tingin sa kanya

"Wag ka ng mag deny melody. Sige na baka halikan pa kita jan e! "

Niyakap ko ulit si winter. At dali-daling lumabas ng kotse.

"DEAN!"
sigaw ko sa kanya

Napatingin ito sakin na walang expression ang mukha.

"Mabuti naman at nandito kana"
-cold niyang sabi sakin

"Bakit ka nga pala nandito?"

"Nandito ako para kausapin ka"

"K-kausapin? About saan naman yan?"
-pagtataka ko

"About sa deal natin"

Nagulat ako sa sinabi niya sakin

"Bakit dean may problema ba?"

"Gusto ko ng putulin ang namamagitan sating dalawa melody. Tapos na ang pagpapanggap"

Sabi niya sabay talikod sakin

Nasaktan ako sa sinabi niya sakin.
Bigla nalang ako napaiyak sinundan ko siya habang paalis ito sa harap ko.

"DEAN! SANDALI NGA!"

"Masaya kana? Yan din naman ang gusto mong mangyari diba? Binibigay ko na ang gusto mo melody. Pinapalaya na kita alam ko namang sakal na sakal kana sakin!"
-galit niyang sabi sakin

"Alam kong hindi maganda ang binitawang salita ko sayo noong nasa clinic tayo. P-pero dean pag usapan natin ito! Wag kang padalos-dalos!"

"Pag usapan? Para saan pa melody?! Hindi naman naging tayo at wag kang mag alala. Binibigay ko na sayo ang isang milyon. Wag mo ng bayaran. Tapos na ang pag papanggap!"

"D-dean! Bakit mo ba ako ginaganito? Bakit bigla ka nagbago?"

Mas tumindi ang iyak ko dahil tumindi ang galit niya sakin.

"Melody gusto ko ng lumayo sayo dahil natutunan na kitang mahalin! Alam kong nagpapanggap lang tayo pero para sakin totoo ang lahat ng yun! Nasasaktan ako sa tuwing nakikita kitang kasama si winter!"

"Pero hindi ko iyon pinansin. Akala ko ikaw na talaga ang babae para sakin.but Im wrong. Katulad ka rin pala ng ex ko. Sasaktan mo lang ako! Mas pinili mo pa si winter kesa sakin. Sawa na akong iniiwan melody kaya nakapag desisyon na akong
Patayin ka sa puso ko"

Nagulat ako sa kanyang sinabi sakin.
Ang boung akala niya mas pinili ko pa si winter kesa sa kanya. No nagkakamali si dean! Akala ko ako lang ang na fall sa kanya pati rin pala siya.

Walang salita ang lumalabas sakin. Niyakap ko siya patalikod habang iyak ng iyak.

"Dean makinig ka sakin. Walang namamagitan samin ni winter maniwala ka sakin!"

Hinawakan nito ang kamay ko.

"Hindi ko alam kong paniniwalaan pa kita melody."

Sabi niya sabay alis ng kamay ko sa pagkakayap sa kanya.

Pumasok na ito ng kotse niya at pinahurot ito palayo.

Hindi manlang niya ako pinakinggan. Gusto kong sabihin na mahal ko rin siya pero walang lumalabas sa labi ko.

Parang pinapatay ang puso ko habang sinasabi niyang kakalimutan na niya ako.
Mas doble pa ang sakit na nararamdaman ko kesa nong maghiwalay kami ni jared.

Pumasok ako sa loob ng bahay at kinuha sa cabinet ang kontrata naming dalawa. Hindi ko iyon pinunit. Tinago ko iyon sa malaking kahon.

Walang kwenta na ang buhay ko ngayon.
Isa isa na silang nawawala sakin. Mas gusto ko ng mamatay kesa maranasan ang ganitong sakit na nararamdaman ko ngayon.

NEXT CHAPTER STILL ONGOING