3 jaar later...
Eindelijk, eindelijk krijg ik mijn vrijheid terug. Mijn leven heeft 3 jaar stilgestaan en van mijn vrienden en familie is doorgegaan. Ze hebben me in het eerste jaar bezocht alleen elke keer als ze weer weg gingen , ging er weer een deel van me weg en ik kon het niet meer aan. Ze reageerde er niet blij op, maar uiteindelijk accepteerde het. Ze weten ook niet dat ik VANDAAG eruit mag.
Zenuwachtig lig ik op mijn bed. Ik staar naar het plafon. Vandaag mag ik weg hier. Ik zit er aan te denken om naar Ohio te gaan . Een gevoel knaagt aan mij, een gevoel als ik naar New York ga dat het niet zo goed gaat. Ik schrik van de deur die open word getrokken. Ik til mijn hoofd op. 'Sta op'. Ik sta op. De bewaker loopt naar me toe en draait me om en boeit mijn handen vast. 'Volg mij maar'. We lopen mijn cel uit en lopen door de vieze gangen. Sommige gevangenen schreeuwen naar mij maar ik nergeer het. We komen beneden aan . We lopen een kamer in en daar liggen mijn spullen. Mijn boeien worden losgemaakt. 'Dank u'. De bewaker knikt. 'En blijf op het goede pad'. Ik glimlach. De bewaker loopt uit de kamer uit en sluit de deur. Ik trek het zwarte pak uit en vouw het op en leg het op de stoel die bij het bureau staat. Ik trek de kleren aan. Een zwarte broek met een grijs shirt , zwarte leren jack en zwarte nikes. Ik ga met mijn handen door mijn haren.
Het is schouderlengte nu dus er is veel vanaf. Ik heb van mijn eigen bruin haar alleen gisteren , omdat ik vandaag weg mag, heb ik het geverfd. Van donker naar licht en ik hou ervan. Ik zucht tevreden. De deur gaat weer open. 'Uw auto staat al klaar'. Hebben ze serieus mijn auto bewaart voor 3 jaar..? Tfoe. Ik draai om. 'Dank u wel'. Samen met de bewaker loop ik naar de ingang. Bij de deur krijg ik mijn sleutels. Ik zucht diep. Een stap en ik ben vrij. Ik kijk nog een keer over mijn schouder en stap naar buiten. De heerlijke buitenlucht laat ik door mijn neus heen gaan. Vrijheid. I'm back. Ik zat in een gevangenis in Texas dus ook een eindje hier vandaan. Alleen kijk ik wil mijn bankpas hebben want daar staat een flink bedrag op, het was voor het studeren maar ja. Ik zat in de gevangenis. Met een glimlach stap ik in mijn auto en rij snel weg. Ik moet ook naar huis want die pas ligt op mijn kamer. Dat word leuk.
Paar dagen verder...
Ik rij de stad binnen. Een zenuwachtig gevoel knaagt in mijn maag. Dit gedeelte ken ik goed. Maar ik moet naar mijn huis. Ik rij er heen en parkeer mijn auto voor. Het is nog hetzelfde. Ik zucht diep. Casper is nu ook 16. Mijn ouders denk ik nog hetzelfde. Na lang te zitten piekeren stap ik uit en loop naar de voordeur. Met de sleutel die ik heb open ik de deur. 'Hey mam' hoor ik Casper roepen. Zijn stem. Ik sluit de deur en zuxht weer diep. Ik voel echt mijn hart snel kloppen. Ik loop door en stop in de woonkamer. Ik stop mijn handen in mijn jaszak en kijk rond. Hetzelfde. 'Ben je in de woonkamer' hoor ik. En dan zie ik hem binnenlopen. Hij verstijft meteen en kijkt me aan. Hij is zeker gegroeid en is nu groter dan ik. We kijken elkaar een tijd aan. Casper komt naar me toe lopen en bekijkt me van top tot teen. Hij krijgt traanogen en tilt me op en trekt me in een knuffel. Ik wikkel mijn armen om zijn nek. 'Ben blij om je te zien' 'Ik jou ook'. Hij zet me neer en geeft me een kus op mijn voorhoofd. Hij gaat met zijn handen door mijn haren. 'Ook weer verandering'. Ik knik. Casper glimlacht. 'Wanneer ben je vrij gekomen ?' '3 dagen geleden' 'En waar was je geplaatst ?' 'texas'. Casper zucht. 'Maar broertje. Wat je je fucking gegroeid'. Casper lacht. 'Tja'. Een korte stilte valt er.
'Maar de reden dat ik hier kom is omdat ik zo weer weg ga' zeg ik voorzichtig.
*****
Na ja tis geen vrijdag MAAR ik had even 1 uurtje tijd❤️
Het stelt niet veel voor maar goedd
Enjooyyyy
JE LEEST
HIS STORY BOOK 5
Fiksi RemajaBOOK 5: Brother and sister -Dit boek word eerst in de ogen van Breyan verteld en daarna Casper **ik raad aan om boek 4 te lezen ** *** Breyan's leven gaat eindelijk weer door nadat het voor even stop heeft gestaan. Ze probeert een leven op te bouwen...