HIS STORY BOOK 5

5-Ontvoerd

'Wat willen jullie vergeten' hoor ik Levi zeggen. Kut ik had dit kunnen verwachten. Ik kijk over mijn schouder. Hij zet de boodschappen tassen neer. 'Uhm' zeg ik. Met een zucht zet ik de mok op de salontafel. Ja het raam is gemaakt. We hebben mensen gebeld. Ik kijk Levi weer aan. Hij komt naar me toe gelopen. 'Hey Mike' 'Hey'. Ik kijk Mike aan. 'Breyan' zegt Levi zuchtend. Ik zucht. '8 jaar geleden zijn Mike en ik ontvoerd' floep ik eruit.

Stilte.

'Ontvoerd ?' 'ja' zeg ik. Ik ga in een kleermakers zit zitten. 'Hoe dan ?'. Mike en ik kijken elkaar aan. Levi gaat op de andere bank zitten. 'We waren 14' mompel ik.

'....En we werden ontvoerd. Meer valt er niet te vertellen. Het is gewoon een tijd die we beide willen vergeten' zegt Mike. 'Weten wel wie jullie ontvoerde?' 'ja' zeg ik.

De scene dat ik een kogel door Zayn zijn hoofd schiet word herhaald. Ik slik. 'Wie was het' 'Zayn'.

Stilte.

'Zayn' herhaald Levi. 'Ja maar toen we gevonden werden moesten we onze monden houden want Zayn was al weg en ik hoefde niet alle aandacht te hebben'.

Stilte.

'Oke ik haat deze stiltes' zeg ik lichtelijk kwaad. Ik sta op en pak mijn jas en trek mijn schoenen aan. 'Niet volgen ' zeg ik. Zonder sleutel ga ik naar buiten en loop weer naar de waterval. Ik ga de klif omlaag. Een smal loopt hier. Het water hoor je klotsen . Ik loop achter de waterval langs. Water spettert tegen mijn benen. Ik glimlach. Ik loop door en kan lager. Voorzichtig kijk ik over de rand. Helder water zit er. Uiteindelijk kom ik beneden aan en hurk neer. Met mijn hand ga ik door het water. Ik zie mezelf. Piercings still there en kort haar en een ouder gezicht maar toch mij. Met een zucht kom ik omhoog. Als ik omdraai word er een pistool geladen en tegen mijn voorhoofd geplaatst

~

I'm so sorry voor zo'n zo'n kort hoofstukje maar eigenlijk ben ik telefoon kwijt dus😭❤️moest iets in 15 minuten schrijven en mn vrienden zn verdwenen dus dan maar ff snel schrijven.

Fijna avond nog allemaal❤️❤️