HIS STORY BOOK 5

14- Ga je gang

-Vanaf nu ga ik weer namen geven aan de titels, net wat ik bij boek 1 & 2 heb gedaan-

Ik rij met Mike mee. Hij en de rest moeten met Breyan ergens gaan afspreken. Eigenlijk mocht ik niet mee maar Mike is me speciaal komen ophalen. Ik heb gehoord dat Breyan in een groot huis woont. Met elke seconde word ik zenuwachtiger. Ik  heb zo'n gevoel dat Breyan iets in haar scheelt voert. Dat ze weet iets van plan is. We rijden het bos in. 'Weet jij wat ze gaat vertellen'. Mike kijkt me bezorgd aan via de achteruitkijk spiegel. 'Nou' zeg ik. 'Wacht maar af' 'Je weet het dus wel' 'Ik weet het niet zeker' 'En waar is Levi' 'Die is naar Florida verhuist en probeert een nieuw leven te krijgen'. Een arrogante lach komt er uit mijn mond. 'Zal hem toch niet lukken'. Ik besluit maar maar buiten te kijken. De bomen vliegen in een hoog tempo voorbij. Na een tijdje hoor ik een motor. Jeff. Ik kijk achterom en inderdaad zie ik Jeff aankomen rijden. Met een hoge snelheid rijdt hij langs. Het huis komt in beeld. Tfoe. Als we tot stilstand komen stap ik meteen uit en loop naar Jeff toe. 'Jij weet ook wat Breyan van plan is'. Jeff doet zijn helm af en kijkt strak langs me. 'Kom' zegt de stem van Mike. De auto van Spencer staat er al. Ik loop uiteindelijk toch maar achter Mike aan. Hij opent de deur en veegt zijn voeten en opent daarna de deur en loopt naar binnen. Spencer en Candice kijken om. 'Casper' zegt Spencer. Spencer heeft een staart aan. Ik loop door en verstijf als ik Brian zie. Breyan zucht. 'Hey'. Ze staat op. Brian slikt en stopt zijn handen in zijn broekzakken. 'Hey kleine'.

Wat doet hij hier. Het is zolang geleden. Moet ik hem slaan ? Knuffelen

'Wat doe jij hier' zeg ik. Breyan loopt naar me toe. Ze is kleiner dan mij, vindt ik eigenlijk wel leuk. 'Ga eerst even zitten'. Iedereem gaat zitten. Ik zit tussen Brian en Breyan is. Spencer en Candice voor ons en Mike aan de linker kant en Jeff rechts. 'Ten eerste wie is hij' zegt Spencer. Ik lach kort. Mijn lach klinkt sarcastisch. Breyan zucht. 'Tweelingbroer' zegt Breyan zacht. 'Wat nee' 'Jawel' zeg ik. Ik kijk Spencer aan. 'Toen we klein waren deden mijn ouders hem weg' 'Nou het zit in de familie toch' zegt Mike. Mike knauwt overdreven op zijn kauwgom. 'Maar luister, ik ga zorgen dat jullie de komende maanden of misschien jaren geen comtact met me kunnen hebben'. Met een ruk kijk ik naar Breyan. Ze vermijd mijn blik. 'Wat' zegt Candice. 'Het lijkt me gewoon beter' 'En een normaal leven leiden' zegt Spencer. 'Dat kan ik niet' 'Jawel, we kunnen het allemaal' 'Ik niet'. Ik schudt kwaad mijn hoofd. 'Net als mam en pap. Zo zielig'. Ik sta op en loop weg. 'Casper' zegt Breyan fel. Ik draai om. 'Ja wat' 'Er is iets wat je nog niet weet over mij en Mike. Of mam of pap. Of over mij' 'Eerlijk dat maakt me ook niet meer uit, ga je gang. Ik weet dat jij en Mike dat hebben meegemaakt, dat je nu voor Samuel werkt, ohet verleden van mam en pap. Opa en oma dood. Ik weet alles Breyan'. Breyan staat op. 'Nee geen peptalk, ik ga naar huis. Ga je gang en ik zie wel wanneer je langskomt'. Ik draai om en loop weg. 'Casper' zegt iedereen.  Ik loop door.  Helaas moet ik wachten op Mike. Ik leun tegen de auto aan en sla mijn armen over elkaar. Het is hier iets kouder dan in New York. Bladeren liggen hier helemaal over de grond. Rood, oranje en geel. Met mijn hand ga ik door mijn warrige haar. Eerlijk, Breyan moet zelf weten wat ze moe doen. Natuurlijk maak ik me zorgen maar Breyan heeft als ik heeft ze een eigen wil. Accepteren en doorgaan.

Bladeren hoor ik oppeens kraken. Met een ruk draai ik om. Een meisje zie ik verstijf blijven staan. 'Sorry ik wilde je niet laten schrikken'. Ze heeft lichtbruin haar en de zelfde bruine ogen als ik. Een witte muts heeft ze aan. Een hond komt aanlopen en snuffelt aan mijn been. 'Zeus kom'. Ze loopt om de auto en de labrador loopt naar het meisje. Ze bekijkt me. 'Nieuw hier ?'. Ik schudt mijn hoofd. 'Ik kom uit New York. Ik wacht op een vriend. Ik ga zo weer terug'. Ze glimlacht. 'Ik kom uit Bosten'. Ik glimlach. Zeus rent weg. 'Die komt wel terug' lacht ze. 'Weet je het zeker' 'Nee' zeg ze ongemakkelijk. Ik lach. De deur hoor ik dichtklappen en iedereen komt naar huiten. Candice bij Spencer en rijden weg. Jeff op zijn moter en rijdt ook weg. 'Kom je' zegt Mike. Bijtend op mijn lip kijk ik het meisje en Mike aan. 'Nee, ga maar. Ik neem wel een vliegtuig'. Mike knikt. Hij stapt in en rijdt weg.  'Waar verblijf je dan'. Ik wijs naar het huis. 'Oh' 'Wat is je naam eigenlijk 'Hazel' 'Casper'.