HIS STORY BOOK 5

28- Iets te goed of ..?

Ik heb net gedoucht en zit op mijn bed. Weer een dag , denk ik bij mezelf. Ik wrijf over mijn gezicht. Het gezicht van de vrouw verschijnt weer voor me. Hazel heeft  wel dat jongetje gered. Ik kom omhoog. Ze zullen vast in het ziekenhuis liggen. 'Hazel' zeg ik. Even later komt Hazel mijn kamer inlopen. 'Ja?' 'Ga je mee naar het ziekenhuis ?'. Ze kijkt me verbaasd aan. 'Ik wil..uhm die mensen zien' 'Waarom ?' 'Om te kijken hoe het met hun gaat'. Ze staart me alleen maar aan. 'Dan geef je geen antwoord'. Ik loop langs haar en loop naar de trap. Sukkel. Zeik haar nog meer af. Ik zucht en draai om en loop weer terug. 'Casper ik....'. Ik leg mijn handen op haar wangen en kus haar. Ze pakt mijn polsen vast. Ik kijk haar weer aan en draai lichte rondjes met mijn duimen. Haar bruine ogen kijken me blij aan. 'Sorry' 'Tis okay ongestelde vent'. Ze grijnst. Ik rol met mijn ogen. Ik leg mijn handen op haar middel. 'Ooit willen vliegen ?' 'Wat ?'. Met alle kracht die ik heb gooi ik haar op het bed. Ze gilt als ze door de lucht gaat. 'Zo het is een begin' lach ik. Ik ren snel mijn kamer en vlieg nog net niet van de trap af. 'Casper' gilt Hazel. Ik ren naar de keuken maar al snel vliegt Hazel op mijn rug. We vallen op de grond. Ze zit boven op me. 'Jij bent snel'. Ze lacht. Ik ga recht op zitten en leun op mijn handen. 'Ga je straks mee ?'. Ze knikt. 'Maar wat je me nog te goed bent' grijns ik. 'Wat is het. Ik zou wat terug krijgen'. Ik grijns. Hazel lacht. 'Nou eigenlijk is het als we naar de winkels zouden gaan, dus...' 'Nee nee, er niet om heen draaien' 'Ik draai er ook niet omheen'. Ze heeft een trote glimlach. 'Hmmm. Er kwam wat tussen' 'Ja okay' 'En ik wilde met jou naar het "plekje " van je gaan. Wie zei er nee'. Hazel zucht en duwt me tegen de grond. Ze hangt boven me. 'Oke, als we terug zijn'. Ik grijns. 'Goed'. Ze komt van me af en sleurt me omhoog. Als ik net op mijn voeten sta kus ik haar. Ze lacht . 'Kom nou maar'.

We lopen het ziekenhuis binnen. Hazel is wat aan het praten met de bali vrouw. Na een tijdje kijkt ze me aan. 'We hebben een kwatier. Kamer 6. Speciale zorg'. Ze pakt mijn hand en we lopen weg van de kamer. We gaan door een dubbele deur en lopen naar kamer 6. Hazel klopt op de de deur. 'Ja ?'. Hazel opent de deur en loopt naar binnen. Ik loop ook naar binnen en sluit de deur. 'Oh hallo' zegt de vrouw. Haar ogen worden groot als ze mij ziet. 'Hallo' glimlacht ze. Ik glimlach. 'Hallo'. Hazel pakt een stethoscoop. 'Ik ga u even onderzoeken als dat goed is'. De vrouw knikt. 'Hoe gaat het met u?' zeg ik. Ik ga op de stoel zitten die bij het raam staat. Ze knikt. 'Wel goed, mijn been is gebroken. Met mijn zoon is het ook goed'. Ik glimlach. 'Dat is mooi om te horen'. Hazel controleert de vrouw. 'Ik bedank jullie allebei , en...' 'Het is goed' glimlach ik. Hazel en ik kijken elkaar kort aan en glimlachen kort. De vrouw lacht zacht. 'Door jullie leven we' 'Nou' zeg ik. De vrouw zucht. 'Laat mij nou jullie even bedanken' lacht ze. Hazel en ik lachen beide. 'Heeft u al gedaan' zeg ik. Ze knikt. 'Ik ben gewoon blij dat u niet...'. Ik schraap mijn keel. 'Dat ik niet dood ben' 'Dat ja' zeg ik zacht.

~

Sorry voor de late update. Ik ben op vakantie ( niet heel speciaal. Gewoon Centerparcs Huttenheugte) maar de tijd had ik even niet. ( logische zin)

Maar goedddd.

Iedereen wens ik nog de beste wensen voor 2017❤🙏🏻