Stonehearts 3: Aquamarine

Twenty One

Brinx got me blindfolded and guessing where we are going. Hindi ko alam kung anong pakulo niya pero excited na excited siya kanina nung sinundo niya ako sa hotel.

"Brinx saan ba kasi ang punta natin? Naiinip na ako!" Reklamo ko at akmang tatanggalin ang tabing sa mata ko. Muli niya akong pinigilan bago siya tumawa. "Konting tiis na lang baby. Malapit na tayo."

"Kanina mo pa sinasabi na malapit na tayo." I whined. He just chuckled while holding both of my hands in place.

Sumimangot na lang ako at napahalukipkip ng mga braso ko, hanggang sa naramdaman kong tumigil na kami. He turned the engine off before speaking, "Baby, sandali lang ha. Aalalayan kitang bumaba." Hindi na lang ako sumagot pero hinintay ko siyang pagbuksan ako ng pinto.

"Dahan-dahan." Sambit niya habang palabas na ako ng sasakyan.

"Nasaan tayo?" Pero hindi nanaman siya sumagot. He was holding my hand while his other hand is on my back we were walking and walking until we went to a halt.

"Ready?" He asked before releasing my eyes. Ilang beses akong kumurap dahil sa biglang liwanag ng kapaligiran. Brinx hands were on my waist while he stood behind me. "Remember this place?" Bulong niya sa akin.

How can I forget? I grinned before turning to face him, "This is where we had our first date." I said.

Nilingon ko ang malawak na open field, may barbed wire sa paligid nun na naghihiwalay sa parte ng lupa na natayuan na ng mga bahay. Mukhang nabili na ang ibang parte ng lupa.

"Buti hindi pa ito nabili Brinx?" Tanong ko sa kanya ng nakaupo na kami sa telang nilatag niya. He had set up a picnic date for us, just like what I did during our first.

"Hindi ko sila hahayaan na magtayo ng kahit na ano dito sa lupa na 'to. Marami tayong alaala naiwan dito, we even shared our first kiss here." Sagot niya bago siya humiga sa hita ko at nagsimulang kumain ng strawberry.

"You bought it?" Hindi makapaniwalang tanong ko sa kanya. Tumango siya bago niya ako sinubuan ng strawberry. "Why?"

"Because I want to preserve all our memories here. This has become my place of peace noong mga taong wala ka. Kapag may hindi magandang nangyayari, nagpupunta lang ako rito. Our happy moments were enough to calm me."

"Hindi naman ako aalis kung hindi mo ako pinagtabuyan." Bulong ko. He stopped eating and suddenly sat up, his back on me. I bit my tongue, suddenly regretting why I said that.

Saka siya humarap sa akin, kinulong niya ang mga kamay ko sa kamay niya bago iyon hinalikan. "Baby, sorry dahil nagawa ko sa iyo 'yun. Pero sana kalimutan na natin, andito na tayo ngayon. Sana hindi 'yun magiging hadlang sa atin."

"Pinatawad naman na kita kahit hindi mo hiningi. I love you so much Brinx. Let's start anew, okay?"

"I love you too Rina. Yes, we will. One step at a time." Sagot niya bago niya inilapat ang labi niya sa labi ko.

I ached with so many emotions for Brinx. Hindi ko alam na hahantong pa ulit kami sa ganito. Hindi ko nga alam kung saan ang punta namin. Hindi ko din naman lubos akalain na magagawa pa namin ulit ang mga bagay na akala kong hindi na mangyayari.

Being with him after years of heartaches and heartbreaks is something I cannot explain. I'm marked with elatedness that I can't even put everything into words. Basta ang mahalaga, mahal niya ako at mahal ko siya. Kaya kong kalimutan ang mga nangyari dahil alam kong doon kami sasaya.

"Layo na ata ng nalakbay ng isip mo." Pukaw ni Brinx sa atensyon ko. Napalingon ako sa kanya at akay na niya ang gitarang dala niya. I just shook my head, gusto ko mang sabihin sa kanya kung gaano ko siya kamahal kaso nahihirapan akong maghanap ng tamang salita para doon.

He flashed one toothy grin before he strummed the guitar. "Naaalala mo pa ba lyrics ng kanta natin?" Tanong niya ng nagsimula na niyang i-pluck ang strings ng gitara niya.

Napakagat ako sa labi ko bago ako sumagot, "Hindi ko alam. I haven't heard it for four years." Well, except for that time inside Starbucks. "But I'll try."

Ngumiti na lang siya, 'yung ngiti niyang nagpapalambot ng mga tuhod ko. "Ikaw na ang may sabi, na ako'y mahal mo rin. At sinabi mo, ang pag-ibig mo'y 'di magbabago. Ngunit bakit sa tuwing ako'y lumalapit ika'y lumalayo? Puso'y laging nasasaktan pag may kasama kang iba~"

Kanta niya habang nakatitig lang sa akin. Siguro kung mamamatay na ako ngayon, I'd die happy. Because my last memory will be of Brinx singing to me.

"Lalo na nung nalaman ko na nagde-date ka ng kung sino-sino nung nasa Italy ka." He said with an irked tone. I just giggled, I wanted to sit on his lap pero hindi naman siya tumitigil sa pag-gigitara niya.

"It was nothing serious." Sagot ko. But his face is still crumpled with annoyance.

"While I stayed loyal to you for four years. Ni hindi ko sinubukang maghanap ng iba dahil alam kong magagalit ka at ayokong nagagalit ka sa akin."

Hindi naman ito 'yung unang beses na narinig ko ang tungkol sa pagiging single niya for the last four years pero hanggang ngayon nakakagulat pa rin. Kung paano niya natiis ang maging mag-isa sa haba ng panahon na iyon.

"Hindi naman ako magagalit kung nagka-girlfriend ka. I mean, I would get angry siguro pero wala ako sa tamang posisyon."

"But I didn't."

Lumuhod ako saka ko siya hinalikan ng mariin sa labi. He stopped strumming before caressing the sides of my face. "I was expecting this kiss kapag natapos na kitang haranahin." He joked, tucking my hair on the back of my ear. "Black or blue hair. Long or short. You'll still be the only one for me baby."

I grinned at him. Napaupo na lang ako ulit ng nagpatuloy siya sa paggigitara. "Maghihintay ako kahit kailan. Kahit na, umabot pa ako'y nasa langit na. At kung 'di ka makita. Makikiusap kay Bathala, na ika'y hanapin at sabihin ipaalala sa iyo. Ang nakalimutang sumpaan. Na ako'y sa iyo~"

"At ika'y akin lamang~" I sang. Napatigil siya at napalapag sa gitara.

"Alam mo pa rin pala." Ngiting-ngiti saad niya. "I'm ready for the kiss." Nakangusong pa na dagdag niya.

I cackled when he pulled me to his arms, makinghim lose balance and fall to the grassy field. "I love you, hindi ko alam kung nasabi ko na sa iyo." He japedbefore his face turned serious. "I loveyou so much." He whispered before we collide into one heart mending kiss.