Να με Προσέχεις

Κεφάλαιο 16

"Εγώ σου λέω ότι ζηλεύει!" Μου είπε η Δανάη. Το μάθημα τελείωσε και επιστρέφαμε στα σπίτια μας. Εκείνη στην αυταρχική μητέρα της και εγώ στο άτομο με τα περισσότερα ψυχολογικά που υπήρξε ποτέ. Ναι Θάνο Καραγιάννη, για σένα λέω.

"Αποκλείεται! Αυτός δεν θέλει ούτε να με βλέπει, σιγά μην ζηλεύει κιόλας. Κορίτσια σαν και εμένα δεν μπλέκουν με άντρες σαν και αυτόν." Της εξήγησα.

"Και για πόσο καιρό θα βασανιζεις την κακόμοιρη ομάδα;"

"Ένας Θεός ξέρει. Και όχι τίποτα άλλο ο Θάνος και ο Δημήτρης δεν μου λένε τίποτα! Να σκάσω είμαι!" Απάντησα στη Δανάη παραπονεμενη. Ως το θύμα της υπόθεσης θα ήθελα έστω να γνωρίζω τα βασικά και γιατί θα πρέπει να διπλωνω πετσετες για το υπόλοιπο της ζωής μου.

Περπατούσαμε για λίγα μέτρα μετά το Πανεπιστήμιο, όταν είδα με την άκρη του ματιού μου τον Δημήτρη να μας περιμένει έξω από το αμάξι του. Είχε ποζάρει σαν το μοντέλο ακουμπώντας στο πόρτα του αμαξιού με τα χέρια του σταυρωμένα στο στήθος. Όσο πλησιαζαμε τον είδα που πέρασε το χέρι του ανάμεσα από τα μαλλιά του.
Ήθελα να κάνω τον σταυρό μου όταν τον είδα. Ούτε σε διαφήμιση για σαμπουάν να έπαιζε.

"Επ, Δημήτρη πως και από δω;" τον ρώτησα.

"Απλώς περνούσα από τη γειτονιά και είπα να δω τι κάνετε." Χαμογελούσε κοιτώντας την Δανάη.
Κοιτούσα μια την Δανάη, μια τον Δημήτρη.

Κατάλαβα το φανάρι θα κάνω.

"Εγώ να πηγαίνω." Είπε η Δανάη και πήγε να φύγει.

"Όχι, όχι. Θα σας πάω εγώ σπίτι." Βιάστηκε να την σταματήσει.
Η Δανάη τον κοίταξε προβληματισμενη και τελικά καταλήξαμε όλοι μαζί στο αμάξι του Δημήτρη. Βέβαια, ο Δημήτρης φρόντισε να κάτσω εγώ πίσω σαν το τρίχρονο και που και που να βάζω το κεφάλι μου ανάμεσα στα καθίσματα για να κοιτάω τι γίνεται μπροστά.
Ο Δημήτρης οδηγούσε και κοιτούσε τη Δανάη με ένα αγελαδισιο βλέμμα, η Δανάη να τον κοιτάει με μισό μάτι. Είχε τρομοκρατηθει η κοπέλα από το βλέμμα του "εραστή".

"Ο Θάνος είναι στο σπίτι;" ρώτησα κάποια στιγμή τον Δημήτρη.

"Λογικά. Εκτός αν πήγε στο τμήμα. Το απόγευμα μην ξεχνάς έχεις να πας στη προπόνηση." Απάντησε.

"Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί η Λίζα θα πρέπει να πηγαίνει εκεί πέρα." Ξεκίνησε να λέει η Δανάη χαμογελώντας στον Δημήτρη.

Βλέπω που το πάει...

Ο Δημήτρης θολωσε για κάποια δεύτερα. Να δεις που θα μας τρακαρει ετσι όπως το πάει.