Hé, Unlessenger.
Of Unlesster (ik zoek eerlijk gezegd nog steeds naar de perfecte bijnaam voor jou)
Ik denk af en toe nog wel eens terug naar de tijd dat ik je leerde kennen. Ik was saai, stil en vertelde niet veel over mezelf op wattpad. Ik durfde mijn eigen naam niet eens te vertellen. Oh en toen had ik ook nog de naam ztellman. Ik ga jullie niet vertellen waar die naam vandaan komt. *kijkt weg*
En toen begon ik jouw boek te lezen, want het zag er wel heel leuk uit met die voorkant enzo. En de naam ook! 'Het onopgemerkte verhaal'. Nou toen ik begon met lezen, was je verhaal aardig opgemerkt. Daarna begon je aan meer boeken en je maakte ook nog een groep op kik aan en vroeg wie daar allemaal in wilde. Wat was ik blij dat ik erin wilde. Zonder jouw groep had ik nooit de vrienden (op Internet dan) gemaakt, die ik nu heb. Ik ben een stuk luidruchtiger nu en gebruik te vaak caps lock (OEPS).
Mijn zelfvertrouwen is gegroeid sinds ik iedereen, maar vooral jou leerde kennen.
Wist je dat ik heel erg tegen je opkeek? Je was ouder dan mij en gedroeg zich ook naar je leeftijd, waardoor ik me kleiner voelde. Maar ik was wel blij dat ik bevriend met je was. (Stiekem kijk ik nog steeds tegen je op) en toen PAF BOEM stopte je een soort van. Maar je komt elke keer weer terug. Elke keer. En daar wil ik je ook voor bedanken. Ik bedank je voor het er gewoon zijn. Voor je aanwezigheid ook al is het niet veel. Oh en ook voor je interessante spam op mijn profiel. Ik hou daar van. Maar bedankt.
Als ik jou als een dier zou moeten zien, dan zou ik een uil zien. Een hele wijze uil. Dat dier zie ik voor mij als ik jou voor me zie.
Je betekent heel erg veel voor me.
Knuffels van Zoë
(Ik weet trouwens niet precies wat ik heb gemaakt daarboven, maar ik had ook iets voor Alliancent gemaakt en vond dat jij er ook een moest hebben, maar ik zat in tijdnood omdat, ik naar school moest en deze zin klopt totaal niet)
