I don't need oxygen too live

39 7 79
                                    

Hiiiii lang niet gezien, aapjes.

Hoe gaat het met jullie?

Geweldig.

Nou wat leuk zeg.

Kuch.

Okay.

Uhmm.

Weet iemand hier wat hyperventileren is?

Want het is dat je het gevoel hebt dat je geen adem binnenkrijgt en dus adem je heel snel of diep in, waardoor je eigenlijk teveel adem haalt.

Me vader heeft hier echt jaren last van.

En nu komt eindelijk de dag dat het mij ook lastig gaat vallen.

Ik heb hier al sinds vrijdag last van.

Alleen ben ik daarvoor (dinsdag) ook al bijna flauw gevallen.

Dat was zo leuk!

*-*

Ik moest afgelopen week stage lopen voor school bij de Haemstede in Bergen (I don't care if u know where I live). Ik woon trouwens niet eens in Bergen. Lol.

Maar ik was blijkbaar zo nerveus dat ik in de eerste 20 min toen ik daar was, bijna flauw viel. XD

Alles werd zwart, ik duizelde en ik begin heel erg te zweten, maar dan koud zweet. Het was verschrikkelijk. Ik was zo van: uhh mag ik even op de grond gaan zitten?

En die vrouw was zo van: ja hoor.

En ze was op dat moment een oudere vrouw aan het wassen en aankleden. Uiteindelijk zei ze: "Nou dit kan niet in een kamer van een bewoner hoor." En toen riep ze iemand om me daar weg te halen.









Ze was zo aardig.

...

K
U
C
H

Maar ja. Ik heb daar echt een geweldige stage-ervaring opgedaan met de vrouw die over mij klaagde en met de ouderen die zo dement als het maar kon waren.

Er was zelfs één vrouw en die was het allerergst.

Ik zat naast haar, alleen, en ze zei zo van: 'Kijk, zie je die zwarte kat?'

En dus ging ik helemaal voor haar kijken. Er was geen kat te bekennen  dus deed ik alsof er eentje zat. 'Uhh jaa. Ik zie hem.'

En toen ging ze helemaal vertellen dat het haar kat, Panda was en dat hij daar altijd lag.

En dus ging ik helemaal verder vragen over haar ontzichtbare kat.

Later werd me verteld dat haar kat al 44 jaar dood was.

XD


Maar ja.

En dus vrijdag moest ik een stagepresentatie houden. En ik ging gewoon hyperventileren bij de kluisjes in de gangen. Ik had echt geen idee wat er aan de hand was en dacht van: oh het is niks.

Nope.

Die avond dacht ik eraan terug en toen kon ik niet slapen, omdat ik aan het hyperventileren was. Ik irriteerde me er mateloos aan.

Maar ja.

Who cares right?

Nou ja...

DOEI.

I.M.A.G.I.N.E.Where stories live. Discover now