I.M.A.G.I.N.E.

Fee special

Fee is altijd al een aparte kat geweest. En dat zie je terug in haar kinderen. *kuch*

Fee is apart, maar lief. Ik herinner mij nog de dag dat wij haar mochten ophalen. Evi hadden we 3 weken. En we vonden het zielig dat ze geen speelmaatje had. Dus wat deden we? We gingen op zoek naar een lapjespoes. We vonden er wel een paar en mijn moeder had bij drie berichten gevraagd of we de lapjespoes mochten kopen. Lol. Kattenhandel hiero. En toen op een zondagochtend toen mijn neefje bij ons logeerde, kregen we een bericht binnen. 'Ja, hoor. Je kan haar vandaag komen ophalen.'

Wij meteen in de auto stappen en een takke-eind rijden, voordat we daar waren. En toen we daar waren kregen we een kitten mee die volgespoten was met vlooien en ontwormingsmiddel. Mijn moeder helemaal in paniek ,omdat ze wit kots had. Gelukkig was er voor de rest niks ergs aan de hand. We kwamen thuis en Fee weigerde om opgepakt te worden. We proberen haar nu nog steeds op te pakken, maar ze word helemaal hysterisch als ze word opgepakt. Ik heb echt geen idee waarom. Maar ja. Evi en Fee werden vijanden. Evi en Fee begroeven de strijdbijl *kuch* Evi *kuch*. En toen werden ze ouder en heb ik honderden foto's van Evi genomen. Fee was mijn vaders kat, alleen trekt Fee helemaal geen kanten. Ze mag ons allemaal wel. En tja. Toen kreeg ze een nestje. En na dat nestje nog een. En dan zitten we nu bij het nu. Bij Fee. Nou ja. Ik laat nog even een paar zwoele, schattige foto's zien.

Dit was dus nadat we haar hadden opgehaald. Ze was volgend mijn moeder niet de mooiste, maar nu ik terug kijk was ze best wel schattig toen met die gigantische oren en spitse snuit. We noemen haar ook wel muis. Maar muis is de laatste tijd verandert naar hond, want dat beest gedraagt zich als een hond zowat.

Ik heb dus wel een 'soort band' met Fee. Ze zat bij mij als eerste op schoot, omdat ze zo bang was.

Op deze foto hadden Evi en Fee de strijdbijl begraven. Voorlopig.