Snow White and The Beast (COMPLETE)

Chapter 24: Is this the End?

"Baby!" Sigaw ko sakanya. Nasa garden kasi kami ang saya saya naghahabulan kami.

"Yes my timothy? Pagod ka na ba?" Ngiting tanong niya sakin. Napakaganda talaga ng mahal ko. No doubt madaming nagkakagusto sakanya.

"Teka lang baby. Pahinga muna tayo. Oo napagod ako kakahabol sayo. Come here you." Sabi ko at lumapit naman si Sapphire sakin. Niyakap ko siya. Hayyyy sarap sa feeling ng ganito.

But then I saw her crying.

"What's the matter honey?" Tanong ko sakanya. Ngumiti naman siyang mapait sakin.

"I love you timothy. But you need to go. Xander and Gweny need you!" Sigaw niya at niyakap niya ako. Humagulgol lang siya.

"But I can stay naman just to be with you." Sabi ko at tinignan niya ako ng seryoso.

"Don't be so selfish old fart! 2 yrs. old palang baby natin. You need to go." Sabi niya at bumitaw na sa mga bisig ko.

May naaninagan na akong liwanag. Tumayo na kaming pareho. Naiiyak ako. Hindi ko na siya muling makakapiling pa. But I hope someday.

"Go on baby. Hindi mo pa oras. Magkakasama din tayo sa tamang panahon okay? Take good care of Xander at Gweny. Tell them how I loved them so much!" Sigaw niya dahil papalapit na ako sa liwanag...

Hindi ko na siya nilingon dahil nasasaktan ako ng sobra. Miss na kita sapphire please kung pwede lang bumalik kana. Kung pwde lang mabuhay ang patay....

"Doc! The patient is crying!" Sabi ng isang babae.

"That's goood! Check his blood pressure." Sabi ng isang lalaki.

Minulat ko ng dahan dahan ang aking mga mata.

"You survived!" Sabi niya ulit at nakatulog ulit ako.

Gweny's POV

I saw mommy erika kung paano siya pinatay. And now I saw mommy sapph kung paano siya magsuffer. Tapos si Lola binaril. I'm too young to witness such things like these.

Is this my fault? Ganito na ba ako kamalas? I'm just a kid pero bakit ganito agad nararanasan ko?

Tinignan ko si little bro. Mahimbing na natutulog. Andito kami sa bahay namin ni Daddy. Nagbabantay samin si Tito Isaac.

"Little bro. I need to leave you. Ayoko madamay ka sa kamalasan ko. I'm afraid that someday mawawala kanalang sakin. Hindi man kita tunay na kapatid ngunit mahal kita. I hope someday we will meet." Sabi ko at hinimas himas siya.

Nagimpake na ako ng damit at inilagay sa pink kong backpack. Nakapagdesisyon ako na pupunta ako kina Tita. Kapatid ni Daddy Hans.

Tinignan ko muli ang mansion na full of good and bad memories. Sumasakit ang puso ko sa tuwing naalala ko ang mga nangyari. But I have to move on no matter what happen.

Hindi na ako magpapaalam pa kina daddy. Sumakay na ako ng taxi.

Isaac's POV

Hanggang ngayon hindi ko parin tanggap ang nangyari. My mom? My sister! Nawala lang sila ng parang isang bula. Ang saya saya palang namin bakit nagkaganito kami?

Pumasok ako sa kwarto nila Xander. Walang maids or what. Kasi we don't trust anyone. Ayoko maulit pang muli yung pangyayari.

Pumasok ako ngunit si Xander lang ang dinatnan ko. Siguro nasa labas si Gweny at nakikipaglaro.

"Baby xander..." Sambit ko at inimulat naman niya ang kanyang mata at tumawa. Napakagwapong bata. Manang mana sakanya ang matamis na ngiti ng kanyang ina.

Binuhat ko siya dahil mukhang baog na baog na siya sa crib.

"Baby xander... You're mom and lola are gone. I know maiintindihan mo ito sa pagtanda mo." Sabi ko at tumawa naman siya na napakacute.

"Then your dad, isang malaking sakit sa ulo. Imbis na ayusin niya at maging matatag eh ganito pa ginawa niya." I added at napansin kong nakatingin lang siya sa akin at pinagmamasdan ako.

"If your dad won't survive the operation. Handa akong alagaan ko kayong dalawa ni Gweny." Sabi ko at inayos ang damit niya.

But wait. Nasaan pala si Gweny? Galing ako sa labas ngunit hindi ko siya nakita. Damn! Binitawan ki si Xander sa ceib at sinimulan ko na maghanap sa buong mansyon.

"Gweny!" Sigaw ko. Tinignan ko lahat ng bawat sulok ng mansyon ngunit walang batang babae akong nakita.

"Gweny asaan ka! Wag kanaman magtago kay Tito Isaac oh." Sambit ko sumisikip lalo ang dibdib ko sa mga nangyayari.

Dinala nalang ako ng mga paa ko sa kwarto nila xander. At duon ko napagtanto na wala na ang mga damit niya. Could it be? Could it be na naglayas siya? Ano naman reason?

"Fuck gweny! Kabata bata mo ganyan ganyan na naiisip mo!" Ginulo ko ang buhokko dahil hindi ko na alam ang gagawin ko. Nakakabaliw!

*Kringggggg Krinnnnggggg!*

"Hello!" Sigaw ko sa galit.

(Mr. Montemayor is stable. Okay na po siya.) nakahinga naman ako ng maluwag sa sinabi niya.

"Babalik na kami dyan. Thank you." Sabi ko at binitbit si Xander. I'll talk to Tom about this. About na nawawala si gweny.

Hihingi nadin ako ng tulong mula sa agents namin. Di ko kakayanin magisa ang maghanap kay gweny sa pilipinas. Maliit man sa mapa ang pinas pero tangina sobrang lawak naman.

Ipinasok ko sa kotse si Xander at sineatbelt. "Hey little boy! Wag kang magulo. Okay?" Sabi ko sa bata at sinimulan ko ng magmaneho.

Naiisip ko nanaman ang mga mangyayari. Fuck! Di ko maiwasan mapasabunot sa buhok ko. I miss my mom and sister. Kahit hindi kami nagbobonding alam kong mahal namin ang isat isa.

Hindi ko na namamalayan bumibilis na pala ang takbo namin. At may parating na truck sa kanan. Shit shit shit. Babangga kami!!!!

"I'll protect you xander! No matter what happen!" Sambit ko at niyakap si Xander.

*BLAAAAAAAGGG!