i. epilogue

305 26 1
                                    

"I'm sure about this. Nakakarindi na yung pagtatanong mo ng paulit-ulit."

"But Jihoon—"



"Shut it. You've been forcing me to move on. And here! Eto na ang unang hakbang."




"Yes, pinilit kita jan. Pero ang pumunta sa lugar na wala kang ni isang kakilala? You need not to go through that extent."




"Kailangan ko din 'to. Kung mananatili ako dito maaalala ko lang lahat."



". . ."




"Nagpakita na ba siya sa'yo?"





"... let's not talk about that."





"I'm guessing hindi pa. Hindi mo siya hihintayin magpakita?"






"Para saan pa? Klaro na naman na wala nang namamagitan pa sa amin."




". . ."




". . ."






"Pagdating mo doon... ano nang gagawin mo?"





"Start anew. Wala pa akong plano. Ayoko munang magplano. Come what may. I'll go with the flow."





"Pinal na ba talaga 'yan? Hindi ka na ba talaga mapipigilan? Hindi ka na ba magpapaalam sa kanya?"





"Josh, please. Hindi na nga. At kanino naman ako magpapaalam?"





"Kay Seungcheol. Have you two talked?"





"Why would he engage a conversation would me after what happened? Nasira na ang lahat pagkatapos ng pagkatuklas namin sa katotohanan. Pati ang koneksyon namin."




". . ."





"I have to thank you guys for everything. Nagagalit ako sa sarili ko dahil hindi ko kayo pinaniwalaan agad. Sorry. All you guys ever wanted was to help. At hindi ko man lang nakita 'yon. That was your pure intention. Kaya habang buhay akong magpapasalamat. If it weren't for you guys, nagpapakatanga pa siguro ako ngayon."




"I can't believe I'm hearing you say thanks."




"Linulubos ko na. Matagal din tayong hindi magkikita."





"We'll miss you."






". . ."




"Hindi mo na ba talaga kakausapin sila Seungcheol? Even Hoshi and the others?"






"Hindi na Josh. Iiwanan ko na lang sila ng private message. Wag mo nang alalahanin yon. Ako na ang bahala."





"I'll send your regards to Tito Doogi and Dino, too."



"Salamat."





"So it's farewell? Hindi ka na magpapahatid—"




"Hindi na. It's farewell, for now."





"Promise us you'll come back."






". . ."





"Lee Jihoon."





"I have to go. Malalate na ako."





"... alright. Take care. Always."




"I will."



Call ended.

Probitas | jicheol & meanie•Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon