Güneşin Öteki Tarafı

Bölüm 6

Bölüm 6 (Hazar'in ağzından)

Sigarayi sonuna kadar içtikten sonra yere attım. Biliyorum Mihri'ye iyi şeyler söylememiştim ama ona kırılmıştım. Ben ne kadar sert konuşursam konuşayım o beni bırakmazdı hep gelirdi arkamdan.Bende onu bırakmazdım ama sinirliydim iste , bu sefer duygularım beni yenmişti.

Telefonum çalmaya başladı bir anda.Arayan Beren'di Mihri'nin ablası

"Efendim"

"Hazar, Mihri kayboldu.Evin yolunu bulmaya çalışacağını söyledi , gelsene bize."

"Geliyorum"

Yola koyuldum ve Mihriyi düşünmeye başladım. Onu aramam lazımdı ama hayır bu onu Mert'le birlikte kaçıncı yakalayışımdı bu!

Mertle bu yüzden defalarca kavga etmiştim sözlü olarak fakat bu gece dayanamayıp iyice benzetmiştim onu.

Bereni tekrar aradım.

Kısık sesle "Geldim ben pencereni aç"

"Açıyorum"

Pencereden içeri girdim ve biraz sohbet ettik Berenle. Ardından beklemediğim bir anda dudağıma bir öpücük kondurdu ve devam etti.Telefonumu cebimden çıkarıp kapattı.

...

Beren beni sarsarak uyandırdı."Gitmen lazim"

Pantolonumu giyip hic birşey demeden geldiğim gibi çıkıp gittim pencereden.

Tabi fazla uzağa degil evin biraz ilerisinde beklemeye başladım saatlerce bekledim bekledim..

Mihri'yi sürekli aradım hiç birini açmadı, ya bakmıyordu yada kapatıyordu.

-belkide rahat bırakmalısın belli işte o seni istemiyor.

Bu düşüncelerle akşama kadar bekledim orada.Aksam Mert geldi evlerine Mihri'yi evden alıp çıktı. Yine nereye gidiyordu acaba o Mert denen itle.

...

Mert arabadan inip Mihri'nin inmesine yardımcı oldu.Mihri'ye kapılarına kadar eşlik etti.Kapı açıldı ve tabii Mert durur mu alnından öptü hemen kızı.

"Fırsatçı piç"

Mert üzerime gelmeye başladı. Kavga edeceğini düşünmüyordum fakat aniden bi hareketle Mertin altında kaldım. Yüzüme durmaksızın yumruk atıyordu. Çok acı çekiyordum fakat dayanmalıydım yoksa oracıkta can verebilirdim.

Mihri Mert'in kolundan tuttu uzun bir süre sonra.Mert bana yaklaştı "Mihri'yi kaybettin, o artık bana ait" dedi fısıltıyla.

Adımın geçtiğini duydum ve bi anda ayaklandım. Cem amcayı gördüm karşımda yine bir şeyler söyleniyordu.Kendimde olmamanın verdiği hissizlikle garip bi selam verdim ona.

Mihri Mert'in benim karşı koymak icin attığım 2 yumruğun yarattığı küçük yaraya baktı ve onu içeri dogru cekti.

Bu sirada kapi yüzüme çarpıldı.

-Mihri artık beni umursamiyordu.Benim kötü durumlarımda hep yanimda olan Mihri simdi Mertin o küçük yarasıyla ilgilenmişti.

"Ne çabuk sildi beni"

...

Eve gittim ve ağzım yüzüm kan içindeydi. Hala sızlıyordu ama alışmıştım.

Melis bi anda "Yine ne oldu Hazar?"

"Boşversene"

"Mihri'nin haberi var mı?" diye bir soru daha sordu.

-Mihri artık beni umursamıyordu ki haberi vardı ancak bir mesaj bile atmayı düşünmemişti.Kes sesini Hazar! İç sesimi susturdum.

"Yat şuraya yarana pardon yaralarına bakalım cok kanıyor Hazar" dedi hafif gülerek hepimiz alışkındık böyle şeylere.  

"Farkındayım."

Yara hiç umrumda değildi.Çok sızlıyordu fakat aklım hala Mihri'deydi.

Yatakta uyuyakaldım Melisa'yı beklerken.Sabah uyandığımda acı hissetmiyordum.Melisa bana iyi bakmıştı belli ki.

Telefonuma bir göz attım ama hala aramamıştı.

-Niye arasın ki Mert yanında nasıl olsa.

Kıskançlığımı bastırdım ve ayağa kalktım.

Beren'i aradım ani bir kararla

"O iyi mi?"

"Mert'ten iyi dayak yedin Hazar,asıl sen iyi misin?"

"İyiyim ben boşver sen beni.Sana bir soru sordum!"

"Iyi sanırım"dedi emin olmayan bir ses tonuyla."Günlerdir ağlamaktan başka yaptığı bir şey yok Hazar ne oldu buna boyle?"

"Bilmiyorum" diyerek geçiştirdim "Sonra görüşürüz" diyerek kapattım cevabını beklemeden.

-Ondan bıktığımı söylemiştim ama sinirlenerek söylemiştim, Mihri sözümü dinlememişti ve en sevmediğim şeylerden biriydi.Böyle insanlardan her zaman korumuştum Mihri'yi. Şimdi gidip en hasını bulmuştu.

Hayır ben ondan bıkmadım ama o beni artık hayatında istemiyor belli ki.

Hafiften gözlerim doldu ve ağlamamak için zor tuttum kendimi.Yavaşça yatağa bıraktım kendimi ve tekrar uyudum..

Arkadaslar 36 read imiz var fakat vote sayisi oldukca az maalesef :( Lutfen okuyan herkes vote vermeyi unutmasiiin :D