Mr. Textmate

Chapter 6: Celebrating with Lonely Hearts

Nung dumating na kami sa bahay, kaagad pinaprepare ni kuya yung mga lutuin. It's 4 palang kaya mahahabol namin lahat yan. Sari saring pagkain ang binili namin para daw mas mag-enjoy ako kahit kami lang dalawa. Minsan, nagtataka talaga ako kay kuya kanina eh. Pa'no ba naman kasi eh ang bait niya sa'kin masyado nung namimili pa kami. AT yun lang talaga ang pinunta namin dun. Tapos, akala ko ba may ime-meet siya? Pero wala naman. Mali lang talaga ako ng akala.

"Princess, tulungan mo kong gumawa ng salad."

"Kuya naman eh. Kaya mo na yan."

"Sige na oh, di ko kaya to. Magloloto pa ako."

"Kaya mo na yan. I trust you. Inaantok pa ako kaya ikaw na lang."

"Buntis ka ba?" Nabigla na lang ako sa biglang tanong niya? Wahahaaaat?

"Buntis? Ako? Di ah. Ba't mo naman natanong?"

"Antukin ka kasi."

"Ewan ko sa'yo."

"Tutulungan mo ko o hindi?"

"Hindi." Matapang na sagot ko.

"Talaga? Sigurado ka?"

"Oo."

"Tingnan natin." Sa sinabi niya, parang iba yung gusto niyang ipahiwatig. OHMYGOD, don't tell me...

"Tutulong na po." At kaagad akong lumapit sa kanya.

"Good." Haay naku, kuya talaga, ewan. Alam ko naman ang gagawin niya eh. It's either, papaghiwalayin kami ni Jade or isusumbong niya ako kay daddy. Good thing at umandar yung senses ko. :P

Busy ako sa pag-prepare ng mga ingredients sa salad ngayon ng biglang tumawag si Shane.

"Oh girl, napatawag ka?" Batid ko sa kanya.

"Wala lang. Excited lang akong pumunta diyan mamaya. Good thing at kuya mo pa ang nag-invite sa'min."

"Oh really? Si kuya talaga?"

"Oo girl. Ikaw naman, di mo man lang kami ininvite. BUti na lang talaga na nandiyan kuya mo."

"Whatever."

"Sige, see you later girl."

"Hmmm, sige. Bye."

"Annyeong!" Naku naman, makakasama ko na naman yung mga bruha kong kaibigan. Pero okay lang, christmas ngayon kaya pasalamatan niyo na kailangan kong maging mabait ngayon.

Pagdating ng 5:30, saka ako natapos sa salad. At ang kailangan ko namang iprepare ay yung chicken. May gally, ayokong ayoko na nagfra-fried ako dahil akong madapsan ng mantika. Gaya nga ng sabi ni kuya, madali talaga akong magkapasa. Naku naman po, ewan ko kay kuya pero parang ang mga maid namin ngayon ang mga donya at kami ang katulong. Tinanong ko siya kung sino ba talaga yung bisita sabi niya mga especial na tao daw. Baka naman, special child ang pupunta dito kaya mga espesyal. Di ko naman masasabi na mga kaibigan ko ang tinatawag niyang mga special kasi di naging special ang mga kaibigan ko kahit kailan. 

"Kuya, it's too early para i-fried ko yung chicken."

"I didn't told you to fried the chicken now. I just said that just prepare it so that later, it's already ready." OKAY! Pahima naman ititch!