" Im Inlove with A Pervert Doctor "

Chapter 13

Hi guys . Sorry ulit kung pinagantay ko kayo . Busy sa work eh . Hihi !
Isang chapter lang muna . . :)
Iloveyou guys . Mwa !

P.S
This chapter is dedicated to Ms.Jennifer Perreras . :)
Oh ayan na nagupdate na ko ah . :))

_______________

ALVEENA'S POV

Hindi ko talaga iniimik si Dad , hanggang ngayon hinahabol pa rin namin si Mommy .
Hindi ko inaalis sa daan ang mga mata ko at baka biglang mawala ang kotseng sinusundan namin .

" Baby please talk to me . "

" Not now Dad , wala ako sa mood . "

"Just listen to me while you are driving . "

" No Dad . Kailangan nating mahabol si Mommy . Cant you see ??? Ang bilis niyang magpatakbo . Oras na may mangyaring hindi maganda kay mommy . I swear dad , kamumuhian talaga kita . Isusumpa ko kayo nang anak mo sa labas . "

" Alveena , hi- "

" Ahhhhhhhhh !!!! "

'PEEEP ! PEEEEEEPPPPP !! PEEEPP !

O_________ O

Halos maiyak ako sa gulat . Muntik nang bumangga ang kotse na ginagamit ko sa kotseng nasa harapan ko .

" Shit ! Are you okay alveena ? Alveena magsalita ka ! "

Hindi pa rin ako makagalaw sa sobrang gulat , inaalog alog ako ni dad pero hindi pa rin ako makamove on sa muntik na pagbangga namin .

" Alveena , magsalita ka . May masakit ba sa iyo ? "

Tumingin lang ako sa kanya , at ibinalik ko ang tingin sa daan .

" Im okay dad . "

Nung sinagot ko na siya . Huminga siya ng malalim at bumaba .

" Itsetsek ko lang kung bakit nagtraffic . Dyan ka lang wag kang lalabas . "

Pero dahil nacurious ako , sinuway ko din si dad at bumaba ako .

Ano bang meron sa harapan at ang daming tao .

Lahat ng mga taong sakay ng kani-kanilang kotse ay bumaba na din .

Bumalik ako ng kotse at kinuha ang cellphone at wallet ko .

" Miss anong nangyari ? Anong meron dun ? " tanong ko sa babaeng mukhang kagagaling lang doon sa unahan .

" May banggaan po . Patay po yung isang babae . "

Sa sinabi niyang yun , bigla akong kinabahan .

Naninikip ata yung dibdib ko sa sobrang kaba .

Bakit ganito ?

Bakit kinakabahan ako ?

Tinungo ko yung lugar ng banggaan .
Ayoko yung naiisip ko , pero bakit ganito yung pakiramdam , nakakapanghina ng tuhod . Huwag naman sana kasi hindi ko kakayanin .

Nasa tapat na ako nang nagkakaguluhang mga tao .

Huminga ako ng malalim .

" Excuse po ! Excuse ! "

Hawi ko sa kanila .
Ibinuhos ko lahat ng lakas ko para makapunta sa harapan.

At nang nasa harapan na ako .
Hindi ko alam kung lalapit ba ako o hindi sa nakikita ko .