POV Ashton
Ik word wakker, het is vrijdag!!! Vandaag ga ik haar vragen! Ik ben echt heeeeell ergg zenuwachtig!!
Ik ga me bed uit en doe mijn gewone ochtend routine.
"ASHIE!!!!" Schreeuwt Lauren. "Wat is er?!!" Vraag ik. "Ik ga vanavond uiteten!!! Maar ik heb geen idee wat ik aan moet!! En aan gezien jij vanmiddag en vanavond weg bent moet je me nu helpen!!" Zegt ze zenuwchtig/hyper. "Rustig! Ik kom al!!" Zeg ik en ik loop nar haar toe. Ik help haar even en kies een mooie rode jurk uit. "DANKJE!!" Zegt ze. "Alsje, maar ik moet nu wel echt gaan. Veel plezier vanavond." Zeg ik we geven elkaar een knuffel en ik fiets naar school.
Ik zet mijn fiets neer en loop naar mijn kluisje. "Hey Ash! Heb jij Sanne misschien gezien??" Vraagt Luke. "Nee, sorry mate. Kan je haar niet vinden?" "Ze zei dat ze bij haar kluisje was, maar daar stond ze niet en Salisa kan ik ook nergens vinden." Zegt Luke een beetje hulpeloos. "Ik bel haar wel." Zeg ik en ik bel Salisa op. "Ze neemt niet op." Zeg ik na een tijdje. "Waar zouden ze zitten? Hebben we iets verkeerds gedaan?" Vraagt Luke een beetje onzeker. "Ik heb geen idee." Zeg ik. "Ze hebben toch zo samen les?" "Ja! Kom dan gaan we naar hun lokaal." Zeg ik en we lopen naar hun lokaal.
"Raar, normaal zit Sanne er al." Zegt Luke. "En Salisa is er ook altijd optijd, en de bel gaat zo." Zeg ik. "Fuck onze les, ik blijf hier wachten tot ik ze zie." Zegt Luke vastberaden. "Goed idee." Zeg ik en we blijven boor het lokaal staan.
POV Sanne(ff terug in de tijd)
Ik heb Brad de hele ochtend genegeert, het was moeilijk maar het is wel gelukt! Ik sta nu bij mijn kluisje samen met Lies. "Luke komt zo." Zeg ik blij. "Nicee! Ik ga naar Ash toe, die staat denk ik wel bij zijn kluisje." Zegt Lies. "Dan zie ik je zo in het lokaal." Zeg ik en we draaien ons om.
"Heeeyyy!! Nerdjes!!" Zegt Lynn veel te vrolijk, ik raap al mijn moed bij elkaar en ik begin te praten. "We zijn geen nerds." "Jawel, en trouwens jij bent Salisa! Ashton is veel te goed voor zo'n lelijk nerdje zoals jij. Dat geldt ook voor jou Sanne!" Zegt Lynn brutaal. "Ach hou je mond." Zegt lies. "Gaan jullie nou brutaal doen?!" Vraagt Lynn en ze doet een stap naar voren. Ik duw haar terug, nooit gedacht dat ik dat zou durven! "Oke dat is genoeg!" Zegt ze boos en ze geeft ons een klap in ons gezicht. "Kom mee." Zegt Lynn en haar 'vriendinnen' trekken ons mee. "Laat ons los!!" Zeggen lies en ik waardoor Lynn begint te lachen.
We staan nu ergens buiten. "Oke, luister nu even goed naar mij." Zegt Lynn kwaad. "N-nee, luister jij m-maar even." Zeg ik onzeker. "Inderdaad! Jij kan dit niet doen!" Zegt Salisa. "Stil! Jullie laten al jullie vrienden met rust! Anders komen er gevolgen!" Zegt Lynn vol woede. "Owja? Wat wil je doen dan?!" Vraagt Salisa. "Simpel." Zegt Lynn met een grijns, ze begint ons teslaan, de andere twee duwen ons op de grond, en dan trappen ze ons. "Dat gebeurt er dan, maar dan erger." Zegt Lynn vol zelf vertrouwen en ze lopen weg.
Een eenzame traan verlaat mijn ooghoek. We staan beiden op. Ik voel pijn, overal. En lies zo te zien ook. "Waarom moeten ze ons altijd hebben??" Vraag ik hopeloos. "Geen idee.." Zegt Lies. "Wat nu? Ik wil ze niet kwijt." "Het is na vandaag weekend, dus laten we Lynn gewoon negeren." "Oke, maar zullen we het de jongens vertellen??" Vraag ik. "Nou, jij hebt een bloedneus." "Jij ook." "Echt?!" Vraagt lies verbaast en ik knik.
"De bel gaat! We komen te laat!!" Zeg ik. "Shit!! Lets go!!" Zegt Lies en we rennen door de school naar ons lokaal, maar voor dat we nar binnen kunnen houden twee jongens ons tegen. "Waar zaten jullie??" Vraagt Ashton bezorgt. "Jullie bloeden." Zegt Luke en hij haal het bloed boven mijn lip weg. We kijken elkaar aan. "Wie heeft dit gedaan??" Vragen ze beide. We kijken elkaar aan. "Kunnen we het hier later over hebben?? We zijn al te laat." Zeg ik twijfelend. "Nee! Heeft Lynn dit gedaan??" Vraagt Luke. Ik en lies kijken elkaar weer aan. "Hee! Je kan het ons gewoon zeggen." Zegt Ashton. "Oke, j-ja." Zeg ik een beetje bang. "Ze gaat er aan!" Zegt Luke vol woede. "Lukey, het maakt niet uit! We zijn het gewend." Zeg ik maar dan sla ik snel mijn honden voor mijn mond, Luke kijkt me verbaast aan. "Had je het nog niet aan Luke vertelt?" Vraagt Salisa met ongeloof. "Wat had je me nog niet vertelt??" Vraagt Luke en hij kijkt me door dingend aan. "Salisa en ik gaan wel even daar staan." Zegt Ashton en hij loopt met Salisa een stukje van ons vandaan. "Sanne, je kunt me echt alles zeggen." Zegt Luke, ik zucht en knik. "Salisa en ik.. W-we we-werden ge-gepest..." Zeg ik en er rollen enkele tranen over mijn wang als ik er aan denk. "wat?! Waarom zouden mensen jou pijn willen doen???" Vraagt Luke verbaast. "W-we waren de ne-nerds van de school." Zeg ik een beetje bang voor zijn reactie. Maar in plaats van dat hij iets zegt knuffelt hij mij. "Ik beloof je dat je niks meer zal overkomen, ik zal je beschermen." Zegt Luke lief en hij drukt zijn lippen op de mijne. Ik zie dat er een beetje bloed op zijn bloes zit. "S-sorry, voor dat bloed." Zeg ik tussen het snikken door. "Maakt niet uit, kom we gaan naar de wc." Zegt Luke en hij trekt me de meisjes wc in. gelukkig is er niemand. Ik giechel. "Wat? Nog nooit een jongen in een meisjes wc gezien?!" "Eigenlijk niet nee, dit is de eerste keer." Zeg ik en ik begin weer te lachen. "Die lach staat je prachtig."zegt Luke en ik voel dat ik bloos. Hij geeft me wat doekjes zodat ik mijn tranen en het bloed weg kan vegen. "Ik laat je nooit meer alleen." Zegt Luke en hij knuffelt me van achteren. "Kom, ik breng je naar de les." Zegt Luke lief en hij pakt mijn hand. "Nee, ik wil bij jou blijven." Zeg ik en ik sla mijn armen om hem heen. "wil je dat echt?" Vraagt Luke. "Ja." Zeg ik. Luke drukt zijn lippen op de mijne en duwt me zachtjes tegen de muur. Onze ruwe zoen voelt heerlijk. Hij bijt zachtjes op mijn lip om toegang te vragen, die geef ik hem. Onze tongen spelen een vuurigspelletje. Na een tijdje trekt hij terug en fluistert hij wat in mijn oor. "Brad is niet blij met jou cutie." En we lopen samen hand-in-hand de wc uit. Lies zit al in de les en Ash is ook nergens meer te bekennen. Dus we lopen samen naar de kantine.
Hij gaat zitten op een stoel en maakt met zijn handen een gebaar dat ik op zijn schoot moet zitten. We kijken elkaar aan zonder wat te zeggen. "Je bent zo mooi." Zegt hij na een tijdje, ik voel dat ik bloos waardoor hij lacht. Hij plaatst zijn handen op mijn heupen en begint me weer te kussen, waarom is hij zo perfect?!
