POV SALISA
"WAKKER WORDEN!!!! WE GAAN ZO WEG!!!" Schreeuwden de tweeling springend op mijn bed. Ik werd wakker met een lach en keek recht in de ogen van Ashton. "Goeie morgen schoonheid." Schoonheid... Zo noemde Brandon me..... "Liefje?? Liesje?? Hallo??" Ashton zwaaide met z'n hand voor mijn gezicht. "Huh, hay." "We gaan zo naar een brunch, maak je even klaar." Zei Tris die de tweeling van mijn bed af haalde. "Ow, met wie?" Vroeg ik nog een beetje van de wereld. "Met Sanne, Brad, hun ouders, wij, mam niet, Rose, Britt en Ash mag ook mee." "Oke, wil je mee Ash?" "Tuurlijk Liesje." Iedereen verliet mijn kamer behalve Ashton. Ik liep naar mijn tas, waar al mijn kleding al in zat. "WAT MOET IK AAN?!!" Riep ik zuchtend. Ashton bekeek al mijn kleding. "Chique of normaal?" "Midden weg." Zei ik. "Wat dacht je hier van?" Hij hield een zwarte skaterskirt met een schattig wit shirtje omhoog. "En dan moet deze er bij." Zei Ashton en gaf me nog zijn rode bandana. Ik giechelde en knikte. Ik liep nar de badkamer en deed mijn ochtend routine. Ik liep terug naar mijn kamer, Ash zat er niet meer. Ik keek in de spiegel. Ik irriteerde me dood aan de plekken in mijn nek. Ik pakte wat make-up en probeerde het te bedekken.
Ik liep naar beneden waar iedereen al klaar stond. "Kom, we gaan met de auto." Zei mijn vader. We stapten in onze mini-bus en reden naar een restaurant. Natasha had een heel schattig jurkje aan en Peter had een schattig bloesje aan! "Je bent beeldschoon." Zei Ashton en drukte een kusje op mijn wang. Op de plek waar Brandon me sloeg.... Alle gevoelens kwamen terug, vooral de angst... Mijn hartslag versnelde en tranen.
"Liefje?? Hallo??" Weer zwaaide Ashton met zijn handen voor mijn gezicht. "Huh?! Waar zijn we?." Zei ik verward. "We zijn bij het restaurant, zat je weer te denken aan Brandon?" Vroeg Ashton. Ik keek om me heen en zag dat iedereen buiten stond. "Liefje, je moet er over gaan praten voor je naar London gaat vanavond." Zei hij bezorgd.ik knikte en stapte uit de auto. Ashton stapte ook uit de auto en greep naar mijn hand. "Ik hou van je." Zei hij nog in mijn oor voordat we het gebouw in liepen.
"Hallo we hebben gereserveerd op de naam Evans." Zei mijn vader. "Ik zie het, de helft zit er al. Volgt u mij maar." Zei een man. We liepen een trap op. We gingen door een zaal met allemaal tafels vol met eten, daarna gingen we naar een ruimte met tafels en stoelen. Er was een grote tafel waar de ouders van Sanne, Brad en Rose al zaten. "Hopelijk smaakt het buffet." Zei de ober en liep weg. "Waar is Sanne?" Vroeg ik nog voordat ik ging zitten. "Hier." Zei een gebroken stem. Ik draaide me om en zag Sanne staan met rode ogen. "Wat is er Sannie?" Vroeg ik meteen. "Ze stelt zich gewoon een beetje aan. Kom ga zitten." Zei haar vader nors en geïrriteerd. "Laten we eten gaan halen." Zei ik. Ash en ik stonden op om naar het buffet te lopen. "Jij ook, kom mee." Ik trok Sanne mee bij haar boven arm, ze keek pijnlijk. "Wat is er?" Ze deed haar leren jackje uit. Ik zag een groot blauw plek. "Is dat nog van..." "J-ja..." Sanne stond op en samen liepen we naar het buffet.
"Waar is Luke?" Vroeg Ashton terwijl Sanne en ik marshmallows aan in de chocoladefontein deden. "Hij mocht niet mee van mijn papa." Zei Sanne. "Ow, oke." Zei Ashton.
We liepen terug naar de tafel. Iedereen had al wat op zijn bord, het zag er allemaal erg lekker uit. Sanne haar vader ging staan en tikte tegen zijn glas. "We gaan vanavond naar London." Begon hij zijn verhaal.
POV SANNE
"Naar het mooie, prachtige, gezellige, leuke, London." Vertelde mijn vader. Ik keek hem niet aan, ik was nog steeds boos. Hij had Luke letterlijk het huis uitgegooid vanochtend. En daarna sloot hij mij weer eens op!!
Mijn telefoon ging af, ik werd gebeld. "Deze moet ik-" "Ga zitten, dit is onbeleefd gedrag. Heb je vast van die Luke." Zei mijn vader af schuwend. We staarden elkaar aan, terwijl 'American Idiot' zich bleef afspelen als mijn ringtoon. Tranen vormden zich in mijn ogen. Ik draaide me om en liep weg. "SANNE SIMPSON!! KOM ONMIDDELLIJK TERUG!!!" Hoorde ik mijn vader schreeuwen. Ik negeerde het kompleet. Ik voelde een hand op mijn schouder. "Sanne-" "Nu even niet." Zei ik en sloeg de hand van Salisa weg. Ik negeerde haar blik en liep de wc in. Ik zag er uit als een mislukt pinguïn door de make up die overal zat!! Ik veegde het een beetje weg.
Owja, ik werd gebeld! Het was een prive nummer, ik nam maar op.
