POV SALISA
"Slaapkop, wakker worden! Je komt zo nog te laat!" Schreeuwde Tristan. Ik sloeg een kussen in zijn gezicht. "LAAT ME SLAPEN!!" Kreunde ik luid. "Je moet naar school over 15 minuten, ik dacht ik zeg het maar even." Met die woorden verliet Tristan mijn kamer. "SHIT!!!" Ik sprong uit en trok mijn uniform aan. Mijn haar deed ik snel in een staart en mijn make-up bestond nou alleen uit mascara. Ik poetste mijn tanden pakte mijn tas en sprinte naar beneden. "Salisa, jij brengt de tweeling naar school." Zei mijn vader. "Maar pap, ik kom bijna te laat!" "Je brengt hun nu naar school! Veel plezier!" Mijn vader duwde de tweeling mijn kant op. "Kom mee jongens." Zei ik.
Ik bracht ze snel naar school en fietste daarna snel naar mijn school.
Alle gangen waren leeg, maar de lokalen zaten vol. Af en toe liep er iemand lang mij die mij raar aan staarden. Ik was eindelijk bij mijn kluisje en propte wat boeken er in en haalde er een paar uit. "BOE!!" Ik schrok en liet spontaan een boek vallen. "Aawh, ons nerdje was bang!" Zei Bry sarcastisch, ze trapte het boek weg. "Dit is wiskunde, die heb je vast niet nodig." Lynn bekeek het boek en ze liep weg met het boek in Lynn haar handen. Ik raapte al mijn moed bij elkaar en liep achter ze aan. "Mag ik mijn boek?" Vroeg ik zachtjes. "Uhm, laat me nadenken." Zei Lynn en ze maakte zo'n nadenk gezicht. "NEE!" Schreeuwde de 2 meiden in koor. "Alsjeblieft." "Als je ons 20 dollar geeft, geven wij je boek terug." Zei Lynn. Bry knikte. Ik keek in mijn tas. Ik gaf ze 15 dollar. "Ik heb niet meer bij me." Ze keken elkaar aan. "Wil je je boek?" Vroeg Bry. "Ja." "Oke, dan betaal je anders." Hun handen kwamen richting mij met een hoge snelheid. Ik lag op de grond en ik zag sterretjes. "Hier is je boek sukkeltje." Ze gooide et boek op mij en liepen lachend weg. Ik bleef even liggen tot dat ik weer helder kon zien. Ik pakte mijn boek en liep richting een lokaal waar ik moest zijn. "Lies?" Ik draaide me on en keek in de ogen van Calum. "Wat is er gebeurd? Je neus in een beetje rood." Zei Calum. "Lynn en Bry?" Vroeg hij. Ik sloeg mijn armen om zijn nek. "Het zijn echt bitches! Ik grijp ze nog wel een keer." Cal is zo lief! "Dankje Cal." Giechelde ik. "Alles voor mijn beste vriendin." "Ben je er uitgestuurd?" Vroeg ik. "Jup, die man van Economie vond dat ik niet oplette!" Zei Calum geïrriteerd. "Was je wel aan het opletten dan?" "Nee, maar dat maakt toch niks uit!" Lacht Calum. "Waar heb je les?" Vroeg hij zodra we uitgelachen waren. "Wiskunde, beneden." "Ik loop wel mee, ik heb toch niks beters te doen." Samen liepen we naar mijn lokaal. "Ik wacht hier wel op je, dan kunnen die bitches je niks aan doen." Zei Calum toen we voor mijn lokaal stonden. "Dankje Cal." Ik gaf hem nog snel een knuffel en liep het lokaal in.
"Dus mevrouw Evens, waarom bent u te laat?" Vroeg mijn leraar. "Ik uhm...." Kom op hersenen!! Bedenk een smoes!! "Ik fietste tegen de boom, toen zei die boom: auw! Toen vroeg ik aan de boom: 'kan jij praten?' En toen zei de boom: 'nee' toen zei ik zo van: 'maar je zei net iets' en toen negeerde die boom mij. Na 10 minuten tegen een boom wezen praten fietste ik weg. Maar toen zag ik een pikachu! Ik werd helemaal hyper!! Ik sprong van mijn fiets en rende naar de pokemon! Ik wou met de pikachu gaan knuffelen naar toen kreeg ik een schok, dus moest ik eerst even afkoeleb voor dat ik weer kon fietsen! Ik stapte na 20 minuten af te koelen weer op mijn fiets en ging naar school." Verzon ik. De docent keek me raar aan. "Ga maar zitten." Ik ging naast Nate zitten, maar dat duurde niet lang want de les was na 5 minuten afgelopen.
--
POV SANNE
We hadden muziek! Een van de leukste uurtjes!! En met we bedoel ik: Michael, Luke en ik!
"Vandaag gaan jullie een lied in studeren van een lied dat jullie zelf mogen uitzieken, ga maar naar de instrumenten en begin met oefenen! Ik loop rond voor als je hulp nodig hebt." Riep de docent. Ik stond op en liep snel naar een lokaal waar een vleugel met wat gitaren stonden. Ik bladerde door wat muziek stukken. Ik stopte bij het lied 'therapy' van All Time Low. Ik zette het blad neer en bekeek de noten. Ik begon met de eerste regel.
Na een paar keer de eerste regel geoefend ga ik naar de volgende.
Na 20 minuten kon ik die ook, ik speelde alles achter elkaar aan. Aan het einde kreeg ik een klein applausje, ik keek verschrikt op. "Dat was goed." Zei Michael. "Ik ben niet goed." Michael ging naast me zitten. "Jawel, je bent geweldig achter deze piano." Ik zuchtte en rolde met mijn ogen. "Waar is Luke?" Vroeg ik om van onderwerp te veranderen. "Hij is weg gestuurd." "Waarom?" Michael zucht. "Hij was bezig met een eigen lied, Luke wou het niet aan de leraar laten zien. Dus werd hij boos en zei hij dat Luke niks deed enzo." Ik zucht. "Wat een eikel. Maar ik wist niet dat Luke schrijft." Zei ik. "Ja af en toe schrijft hij wat, hij is best wel goed." Ik glimlach. "Dat verwachtte ik al."
