Destined as One

Chapter 12: The Great Escape

12: The Great Escape

Ricci's POV

Ng pinaputok ni Will ang baril niya, lalo nila kaming tinutukan. Mas intense pa to sa mga action movies and dramas na nagawa ko since totoo na to MY GOSH

Nakabantay sa akin si Will habang palapit sila ng palapit.

Subakan nila. If i know hindi nila ako papatayin. Mga mafia? Marami na akong nakabanggang ganyan since bars ang business ko.

They want their victims ALIVE.

Hindi ako magpapahuli. Pero lalaruin ko tong larong sinumulan nila.

Tumingin ako sa paligid ko para maghanap ng pwedeng labasan. Guwardiyado ang pinto.

Two floors lang ang hotel na ito at nasa 2nd floor kami. Mababa lang kung tutuusin. Isip Ricci isip. Paano kaya ako makakalabas?

Tumingin ako sa labas and bingo! Oo. Sa bintana!

I shot the window glass and jumped out of the window.

" Annyeong B*tches!" jumping speech ko sakanila.

"SHIT!" Sigaw ni Will habang rinig kong pinapaputok baril niya.

Con's POV

"Malayo layo na siguro to maghanap na tayo ng matutuluyan sandali, kailangan na din natin ng telepono ASAP " sabi ko kay Jennie na medyo nanghihina na dahil nabaril siya sa braso.

"Ayun ayun may tindahan!" sagot ni Jennie.

Dali dali kaming pumunta dun. Nagpatulong ako kay manang para gamutin ang sugat ni Jennie habang nagtatawag ako. She was kind and accomodating since pinakain pa niya kami while I told her the whole story

Ang unang tinawagan ko ay yung boss ko habang naiiyak na talaga ako and I told him I need back up cause I need to save my friends. He told me they will be there by evening and he will investigate on the case. He's last message to me was to KEEP CALM and to THINK SMART.

Next tinawagan ko yung parents ko and I told them I love them and I asked them to contact the parents of my friends and tell them the same. I didnt tell them the truth because I dont want them to worry.

Pinatuloy kami ni manang sa bahay niya habang hinihintay ko ang pagdating ng back up. Hindi na talaga ako mapakali hanggang sa nakatulog ako.

Nagising ako ng may kumatok sa sa pintuan ng bahay ni Manang. Napaupo ako sa sofa. Biglang kumabog yung dib dib ko.

Di kaya nasundan nila kami?

Sopya's POV

I looked at Myca in horror ng makita ko yung lalaking men in black na sobra makahawak kay Myca.

Tumingin ako sa paligid at nakakita ako ng kahoy at hinampas to sa lalaking dumakip kay myca.

Bigla itong bumagsak at nabitawan si Myca.

Nakita ko si Myca na mangiyak ngiyak na kaya hinila ko siya paalis sa lugar na yon.

Pero bago pa kami makalayo nadaplisan ng bala ang legs ko. Siraulo! Ano bang ginawa ko sa kanila para barilin ako ng ganto?!

Legs na nga lang ang maganda sa akin sisirain pa nila. Hindi na talaga nakakatuwa to nanakit na sila. Pagnalaman ko kung sinong may pakana nito, malilintikan siya sa akin BIGTIME.

Kinarga na lang ako ni Myca habang tumatakbo para makatakas na kami dun. Sobrang sweet ba namin? Ganyan talaga ang magkaibigan.

Napapikit nalang ako at humawak na leeg ni Myca. Manginig nginig nako sa sakit na nararamdaman ko. Lord, kailan ba to matatapos?

-

Medyo malayo na rin ang narating namin ni Myca at mukhang pagod na siya sa kakakarga sa akin. Kailangan ko na ata magdiet.

Sinuggest ko na makituloy kami sa isang bahay.

Medyo pababa na rin ang araw buti nalang may manang kaming nakita.

"Manang pwede bang makituloy sa bahay niyo , may sugat po kasi yung kaibigan ko nadaplisan ng bala, nanghihina na po siya" sabi ni myca sa matanda.

Pumayag naman siya at sabi'y kumatok nalang kami sa pinto. Kwento pa niya, may dalawa ring babae kanina na humihingi ng tulong dahil may sugat yung isa dahil sa bala at nandun daw sila sa loob ngayon. OMGGG baka mga kaibigan ko yun!

Nagpasalamat kami at kumatok na kami sa may pinto.

May narinig kaming pagkasa ng baril sa loob. Pagkabukas ng pinto tinutukan kami ng baril ng isang babae......Si Con! Sobrang natuwa ako.

"Con! Si Sopya't Myca to!" sambit ko and we gave her a power hug.

Sana safe din yung iba...

Jozsh's POV

I covered my ears as i hear a lot of gunshots outside the hotel. I felt my tears running down my cheek so i wiped it away while im crouching inside this dark room.

Bago kasi kami umalis, nag cr muna ako para habang nag dridrive, hindi ko mafeel ng uneasiness.

But then, as i heard gun shots and everything, i chose to hide inside this Bodega para mas safe. Hindi ko nalang din nilock kasi alam kong hindi naman ako papasukan ng men in black here. Hindi naman nila alam na nandito ako.

While sobbing, i heard running footsteps na palakas ng palakas. Napatayo ako at nilapitan yung pintuan. Kailangan ko ng ilock to baka yung men in black to.

I was about to lock it ng biglang bumukas ito kaya i moved back a little. Masyadong madilim dito sa loob para hindi ako makita.

I heard the door closed at nakarinig ako ng malalakas na pag hinga.

Napahawak ako sa puso ko. Sino to?

"Sino nanjan?" Bulong ko.

Biglang napatigil yung pag hinga nung tao. Shit ano to?!

"Si Will to, Jozsh." Sabi nito and as i heard that voice, lumapit ako sa nagsalita and gave him a hug.

"Im scared." I mumbled.

Alam kong sanay na ako sa ganto kaso never pako nakarinig ng putukan ng mga baril. At ng makasama ko si Will ngayon, i feel really safe because of him.

"Don't worry. We'll get out soon." Sabi niya and pat my head.

I smiled habang ang background music namin ngayon ay ang pagpuputok ng baril. Ngunit parang umonti na ang mga ito.

"We'll wait for them to leave. Tsaka tayo umalis." Sabi niya

"Well duh do we have any choice?" Sabi ko and chuckled.

Note:

Made by Ricci again and edited by the author. Thanks for reading.