Third Gen. Series #2: The Lost Prince (COMPLETED)

Chapter 20

Ash's POV

'Where the moon is looking at itself, it will witness the two person that it shines to death'

What is that? A clue? A riddle?

I gritted my teeth. That person! He lied! Ang sabi niya wala siyang sasaktan kapag pumayag akong makipaglaro sa kanya!

"Ruca!"

"Luca!!"

Patuloy pa rin ang pagsigaw nila at paghahanap sa dalawa.

Come on, Ash. Calm down and think. Calm down and think...

Hmm.. Where the moon is looking at itself.. looking at itself...

Napatingin ako sa phone ko na naka black ang screen. The moon reflects shining on it. Wait, reflect?

"That's it..." I murmured to myself.

Reflection! Kapag tumingin ka sa salamin, natural na makikita mo ang sarili mo! Yun ang tinutukoy niya! The moon is looking at itself.

The moon is reflecting at my phone screen, pero ang sabi niya, makikita ko silang dalawa sa reflection ng buwan. Paano?

I closed my eyes and inhaled. I need to concentrate.

Reflection ng buwan. Bukod sa salamin, saan mag rereflect ang buwan?

I imagined myself as the moon. I need a mirror to see my very own reflection. Pero buwan yun, saan niya pwedeng makita ang sarili niya?

With my eyes still closed, I concentrate on my surroundings. Unlike Dad and Ate Aria, I am not very sharp when it comes to these kinds of matter.

I am running out of time. It's been 20 minutes since I received the phone call. I only have 10 minutes left to save Ruca and Luca.

Then I heard something.

Alon?

Nasa dagat kami kaya natural lang na marinig ko ang alon.

Wait.

Dagat?

Moon.Reflection.Dagat. I get it now!

Nagrereflect ang buwan sa tubig lalo na kung maliwanag ito. Walang duda sa dagat nga!

"Guys! I know where to find them!" sigaw ko at agad na tumakbo.

Nasa kalagitnaan kami ng gubat, pero mayroong kweba dito na nakakonekta sa dagat. Sa gitna ng kwebang yun ay may malaking butas kung saan makikita mo ang kalangitan, maaari mo rin makita ang buwan dito!

"Ash! Where are we going?!" tanong ni Ate habang tumatakbo sila kasunod ko.

"Remember the cave, Ate?! Kung saan tayo nagtatagu-taguan noong mga bata pa tayo?! Sigurado akong nandun sila!"

Her eyes widen in realization.

"We need to hurry! High tide ngayon at delikado!"

She's right. Madilim kasi sa kweba, at kung hindi mo makikita ang daan o hindi kabisado ito ay tiyak na mahuhulog ka sa dagat na nasa loob nito. Pumapasok ang tubig ng dagat doon at mas mataas ang tubig ngayon dahil high tide!

Tinignan ko ang relo ko. 3 minutes left!

Finally, we saw the cave and enter.

"Tulong!"

"Papa! Tulong!"

We can hear Ruca and Luca's voice as they ask for help.

"Ruca! Luca!"