Yazar; blehmeh
Çevirenler; SeKaism & diremaniacs
"Yıllardır ortalıkta yoksun." Hayatının aşkı önünde duruyor, o aptal gülümsemesiyle sırıtıyordu. Kyungsoo bunu özlemişti. Gülümsedi.
"Evet." Yumuşakça yanıtladı. "Sadece ... yalnız kalmak istedim sanırım. Hayat son zamanlarda çok yorucu."
"Arkadaşız sanıyordum, Soo! Bazen öyle değilmişim gibi davranıyorsun." Uzun olan suratını astı. Kyungsoo'un yüzü biraz düşmüştü. Çünkü bana göre sadece bir arkadaş değilsin.
"Jongin nasıl?" Chanyeol sessizlikten sonra sordu. Sesinin kısıklığı ve temkinli oluşu bildiğini gösteriyordu. Kyungsoo bakışını kaçırdı, yüzündeki gülümseme gitmişti.
"Bilmiyorum." İç çekti. "Onu son zamanlarda görmüyorum."
"Onunla konuşmalısın, bence." Chanyeol cesaretlendirmeye çalışmış, sesinin daha neşeli çıkmasını denemişti. "Yani, o senden gerçekten hoşlanıyor ve o gerçekten çok iyi biri. Bence ona bir şans vermelisin."
"Hepiniz bana bunu söylüyorsunuz?" Aniden Kyungsoo kızdı ve ihanete uğramış hissetti. Yüzünden hızlı bir acı geçti ve Chanyeol'ün gözlerinin içine bakarken saklama gereği duymadı. Uzun olan sessiz kaldı, terbiyeli davranmaya çalışan bir yavru köpek gibi gözüküyordu. "Gerçekten mi?"
"......Üzgünüm, Soo." Chanyeol mırıldandı, tekmelenmiş bir yavru köpek gibi başını eğdi. "Ama o benim de arkadaşım. İkiniz için de iyisini istiyorum."
Kyungsoo iç çekti. Chanyeol kötü bir şey yapmış ve şimdi de telafi etmeye çalışan, sanki bir daha asla kötü bir şey yapmayacağına söz verir gibi kulaklarını indiren yavru köpek gibi gözüküyordu. Bazen Chanyeol'ün bir yavru köpeğe bu kadar benzeyebilmesi delilikti.
"Ben onunla konuşurum." Dedi Kyungsoo sonunda. "Her şeyden önce, benim yakın arkadaşlarımdan biri. Bana yardım ettiği zamanları unutamam."
Chanyeol bir şey söylemedi (çünkü çok korkuyordu), ama dudaklarının kenarı küçük bir gülümsemeyle kıvrılmıştı.
Hemen sonra, Aimi 'OPPA~' diye bağırarak gelmiş koşarak Chanyeol'ün koluna asılmıştı. Chanyeol'ün gerilmesi ve Kyungsoo'nun kaskatı kesilip gözlerinin büyümesi çok kısa bir sürede olmuştu.
"Oppa~ İki gündür seni görmeyince çok özledim!" Kız sızlandı, dudaklarını sevimli bir şekilde büktü. "Bu kim?"
"Uh ... Aimi, en yakın arkadaşlarımdan birisiyle tanış, Kyungsoo. Kyungsoo, benim eski arkadaşım Aimi ile –"
"Yakında-olacağı-kız-arkadaşı." Aimi düzeltti. Kyungsoo'nun gözleri daha da büyüdü. Chanyeol başını iki yana salladı.
"Aimi, ben öyle bir şey deme –"
"Ama diyeceksin değil mi? Yakında bana teklif edeceksin, biliyorum!" Aimi kıkırdadı. Aniden tüm atmosfer soğudu.
"Merhaba." Kyungsoo kısaca selamladı, ses tonunda hiçbir samimiyet yoktu. Chanyeol yutkundu. Kyungsoo'nun ondan hoşlanmadığını söyleyebilirdi.
"Oppa, ya geçen gün paylaştığımız öpücüğümüz ne olacak?" İznim olmadan beni öptün! Bu paylaşmak değil!
Hem de Baekhyun'un önünde!
"Öpücük?" Kyungsoo tek kaşını kaldırdı, kaş çatışı derinleşmişti.
"Uh –" Chanyeol açıklamaya çalıştı ama Aimi daha hızlıydı. Hep öyleydi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
The Faults in Byun Baekhyun
FanfictionBaekhyun ve Chanyeol birbirlerinden nefret eden kişiliklerdi. Yeni üniversite yılının başlamasıyla, aptalların amaçsızca gezmesiyle hormonlar uçmuş duygular batmıştı. Chanyeol bu yıl hayatta kalmak için dua ediyor, başından beri barizce aşık olduğu...