The Faults in Byun Baekhyun

10.BÖLÜM - Confusion

Yazar; blehmeh

Çevirenler; SeKaism & diremaniacs

Ç/N: Uygunsuz kelimeler içeriyor

"Öp! Öp! Öp!" Chanyeol'ün aklına giren tek şey tezahüratlardı ve bundan dolayı gittikçe sersemlemeye başladığını hissedebiliyordu. Bununla birlikte Baekhyun güldüğü zaman, her bir ses birliğini kesip atmıştı.

"Siz salak mısınız?" Baekhyun geveleyerek söylemişti, herkese yarı dolu birasını salladı (çünkü nedense içmeye devam ediyor, durmuyor ve kendinden geçmiyordu) ve diğer elini Chanyeol'ün koluna vurmak için kullandı (çok da hafif olmayan bir şekildeydi). "Eğer ona bir milyon dolar verseniz bile öpeceğiii yok beni!" Tekrardan güldü ve Chanyeol'a döndü.

Kyungsoo bunun hakkında ne düşünür? Kyungsoo bunun hakkında ne diyecekti? Eğer bu lanet cesaretliliğin beni mahvetmesine izin verirsem lanet olsun ki sıçacaktım! Chanyeol kendi kendine düşündü ve bu sefer Kyungsoo'nun gözleriyle buluşmayı reddetti, çünkü Kyungsoo tarafından yargılanmak istemiyordu. Kyungsoo'nun, onun Baekhyun'a aşık olduğunu veya onun gibi bir şeyin olduğunu, düşünmesini istemiyordu. Çünkü onlar birbirinden nefret ediyorlardı. Nefret asla aşka dönüşmezdi.

Ama bunu düşünürken bile, kendisinin buna inanmadığını biliyordu.

"Haklı mıyım?" Baekhyun diğerlerine geri döndü ve birasını yere bırakmıştı, eli için fazla ağır gelmişti büyük ihtimal. "Benim de oonu öpmeek istediğimden değil, eğer tekrar yaşamam için bir şans verseler bile – " Baekhyun devamını getirememişti, çünkü o anda, Chanyeol onu tişörtünden tutup kendine çekmişti, dudaklarını vahşice birleştirmişti.

Sikeyim. Chanyeol düşünebilmeyi hatırlıyordu. Sikeyim sikeyim sikeyim!!!!!!!!! Sikeyim bu cesaretliliği, sikeyim siz insanları, sikeyim Oh Sehun'u, sikeyim Do Kyungsoo'yu, sikeyim Byun Baekhyun'u!!! Sikeyim Park Chanyeol!!

Herkesin arasında bir sessizlik vardı, şok edici sessizlik herkesin içine işlemişti, çünkü ...

Az önce Park Chanyeol Byun Baekhyun'u öpmüş müydü?

Chanyeol şu anda kimseyi umursamıyordu, çünkü tek düşündüğü şey şu anda Byun Baekhyun'u öpüyor oluşuydu. Yumuşak dudakların kendisininkilerin üzerinde hissedebiliyordu, onunkiyle birlikte tamamen hareket etmiyordu, ama hala tahrik ediciydi ve her şeye rağmen öpmek güzeldi. Chanyeol ne kadar uzun sürdüğünü bilmiyordu, dudaklarını düşmanının dudaklarına hızla kaparken başka ne yapmalıydı bilmiyordu, çünkü dürüst olmak gerekirse sadece bir kez veya iki kez öpüşmüştü ve onlar da sadece dudaktan kısa öpüşmelerdi. O dudakların kendi dudaklarının üzerinde hissettiği anda bütün vücudunu karıncalanmış gibiydi ve belki de küçük bir kısmı, eğer Baekhyun onu sertçe ittirmeseydi büyük ihtimalle öpmeye devam edeceğini, itiraf ediyordu.

"Bu ne be?" diye bağırdı Baekhyun, yüzü sert bir ifadeye bürünmüştü, ama Chanyeol karşılık verememişti çünkü başı dönüyordu ve Baekhyun'un dudaklarının kendisininkilerde oyalanma hissi, söndürülmesi güç bir ateş gibi yayılmıştı ve Chanyeol deli gibi atan kalbini nasıl durduracağını bilmiyordu.

"...Vay canına!" diye bitirdi Sehun, ve Chanyeol diğerlerine bakmak için döndüğünde, herkesin ağızlarının beş karış açık olduğunu görebiliyordu, neşeyle sırıtan Sehun hariçti. "Başarabileceğinize her zaman inanıyordum!"

Daha fazla sessizlik oluşmuştu ve Chanyeol diğerlerinin bakışından dolayı vücudunun ısınmaya başladığını hissedebiliyordu. Hemen sonra, huysuzca anlamsız şeyler mırıldandı ve şişeyi çevirmeye başladı. Şişenin durmak için yavaşlamasına kalmadan, nasıl olduysa, Chanyeol kapının ardına kapanmasını duyabilmişti, eskisinden daha soğuk bir hava oluşmuştu etrafta. İşte o an Kyungsoo'nun gittiğini fark etmişti.