Yazar; blehmeh
Çevirenler; SeKaism & diremaniacs
Chanyeol koridordan bağırarak gelen aptalların sesiyle uyanmıştı.
"YILBAŞI ZAMANI!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!" Chen Jongin'le aynı anda bağırdı ve tiz yüksek sesle kapısının tıklatılması daha çok sikik beyni tıklatılıyormuş gibi geliyordu. Bitmek bilmeyen uzun saniyeler sonunda (daha çok dakikalar gibi hissettirmişti), Chanyeol kükreyerek kalktı.
Kısa bir sessizlik oluştu.
"Evet!" Kapının diğer tarafındaki lanet kelimenin zafer kazanmış alaycı çıkan sesi duymuştu. Giyinirken, yıkanırken ve kapıdan çıkana kadar kaşlarını çatmaya devam etmişti ve gördüğü ilk şey Chen'in sırıtan yüzü olmuştu.
"Chanyeol~~~ yılbaşı geldi~~~" Chen şarkı söyleyerek seslendi, kirpikleri alaycı bir şekilde kırpışmıştı ve Chanyeol diğerinin yüzüne tokat atma isteğiyle dolup taşmıştı.
"Umurumda, bile, değil. Sadece, uymama, izin, ver." Diye cevap verdi Chanyeol, gülmekten kendini tutamayan Chen'e doğru ayaklarını vura vura ilerlerken sesi derindi.
Uzun olan inledi ve sendeleyerek merdivenlerden indi, yapacak bir şeyler bulmaya çalışıyordu çünkü aksi halde ne diye siktiğinin sabahının bu kadar erken saatinde uyandırılsın ki?
"Buraya gel! Buraya!" Birkaç oda ve koridor uzağında birinin ona bağırdığını duymuştu ve Chanyeol sesi takip etti. Sesin geldiği yere bakılırsa, diğerleri oturma odasında gibi görünüyordu. Etrafı az tanıdığından Chanyeol odayı bulabilmişti sonunda ve orada ne olduğunu gördüğünde ağzı beş karış açıldı.
Büyük yılbaşı ağacı uzun çatıya neredeyse değiyor gibiydi – bu yılbaşı ağacı şu ana kadar gördüğü en büyük ağaçtı. Şimdi anlayabiliyordu Chen ve Jongin'in neden bu kadar gururlu ve ağacı eve taşırken nasıl yardım ettikleri hakkında övünmelerini. Ağaç yılbaşı süsleri ile donatılmıştı. Bu, ağacı daha parlak ve güzel yapmıştı, Noel ağacının en üstünde kocaman bir yıldız parlıyordu. Sadece bu da değildi, ağacın hemen altında göründüğü kadarıyla birkaç düzine hediye döşenmişti. Bu, ağacı dolu ve neredeyse canlı göstermişti.
"Bu da n– " diye söze başladı Chanyeol, Chen'in kolları havada bir şekilde etrafında dönerken onu izliyordu, beyaz bir süveter ve kot pantolon giymişti ve Noel'in büyüsüne kapılmış aptal bir mal gibi görünüyordu.
"Bak!" Hemen sonra birisi içeri girdi ve Chanyeol arkasına döndüğünde Jongin'in huysuz ve uykulu bir Baekhyun'u tuttuğunu görmüştü. "Bu harika değil mi?"
Jongin Chen'le beraber İsa'nın doğumunu kutlamak için hızla oraya yürürken Baekhyun cevap olarak homurdanmıştı ve Chanyeol diğerinin uykulu gözlerini ovuşturmasını izliyordu.
Lanet olsun, çok tatlı gözüküyordu.
Baekhyun'un saçları yeni kalktığından dağınıktı ve yakalı gömleğin üstüne açık mavi süveter giymişti (gömlek doğru düğmelenmemişti), o beyaz yakalı gömlek süveterinden rastgele yerlerinden dışarı çıkmıştı. Etrafını kuşatan şeylere bakarken gözleri yarı açıktı ve kahretsin o çok tatlıydı.
Chanyeol yutkundu, oda arkadaşı ile ilgili düşüncelerini yüzünde göstermemeliydi ve oh, Baekhyun uykulu olduğunda ne kadar mükemmel göründüğünü nasıl bu zaman kadar fark etmezdi? Chanyeol hiç fark etmek için de zaman ayırmamıştı ya da Baekhyun ondan önce uyandığından hiçbir zaman gerçekten uykulu bir Baekhyun görmediğinden olabilirdi. Çünkü bu bilindik bir şeydi, yani en azından ikisi arasında, genelde Chanyeol uykucu olan taraftı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
The Faults in Byun Baekhyun
FanfictionBaekhyun ve Chanyeol birbirlerinden nefret eden kişiliklerdi. Yeni üniversite yılının başlamasıyla, aptalların amaçsızca gezmesiyle hormonlar uçmuş duygular batmıştı. Chanyeol bu yıl hayatta kalmak için dua ediyor, başından beri barizce aşık olduğu...