BRO! ||CHANBAEK

Trust

Chanyeol'un işleri çoğaldığı için haftasonları bile Baekhyun'u göremiyordu. Kendini zor eve attığı klasik cuma günlerinden biriydi. Hızlıca telefonu eline aldı ve Baekhyun'un ismine tıklayıp mesajı açtı.

Kime: Byun Baekhyun
Mesaj: Haftasonu için gelecek misin?

Birkaç saniye içinde telefonu titredi.

Kimden: Byun Baekhyun
Mesaj: Sınavlarım var, sen bize gel.

Kime: Byun Baekhyun
Mesaj: Ailen evde?

Kimden:Byun Baekhyun
Mesaj: Sadece annem evde. İstemiyorsan sen bilirsin.

Kime:Byun Baekhyun
Mesaj: Geliyorum.

Chanyeol oflayarak küçük bir sırt çantası aldı ve gerekli eşyalarını koydu. Ardından evrak çantasına çizim kağıtlarını ve diz üstü bilgisayarını yerleştirerek evden çıktı.  Aslında gitmeyebilirdi ama Baekhyun onda bağımlılık olmuştu ve oldukça ayrı kalmışlardı.

Arabasına binerek on dakika içinde Baekhyun'un küçük, müstakil evine gelmişti. Saat geç olduğu için evde sadece bir odanın ışıkları açıktı. Kapının önüne gelerek saçını düzeltti.

Kime: Byun Baekhyun
Mesaj : Kapıyı aç.

Birkaç dakika sonra kapı hafif bir gıcırtıyla açıldı. Baekhyun kafasını onu daha iyi görmek için yukarı kaldırdı.
"Channie!"

Parmak uçlarına çıkarak kollarını açtı ve Chanyeol'a yaklaştı. Chanyeol ona sarılmadan geriye kaçtı.

"Sorun ne?"

"Biri görebilir."

"Ciddi misin sen? Arkadaşıma sarılıyorum, bunda sorun mu var?"

Chanyeol cevap vermek yerine içeri geçti. Baekhyun'un annesi uyanıktı.

"Böyle bir saatte geldiğim için özür dilerim Bayan Byun.. "

"Ah, sorun değil. Baekhyun da evde çok sıkılıyordu zaten. Çok ses yapmayın."

"Merak etmeyin."

Annesi Chanyeol'a gülerek iyi geceler diledi ve odasına geçti. Baekhyun da Chanyeol'u kendi odasına götürdü ve kapıyı kilitledi.
"Yüzünün hali ne Chan?"

"Ne var yüzümde?"

"Ölü gibisin."

"İş yerinde o kadar yoruluyorum ki..."

"Kendine bu kadar çok yüklenmemen gerek."

Chanyeol cevap vermek yerine üzerini değiştirdi ve Baekhyun'un geniş yatağına uzandı. Oldukça pofuduk ve rahat bir yatağı vardı. Baekhyun da yatağa uzandıktan sonra elini Chanyeol'un yanağına koydu.

"Gerçekten, biraz rahatlaman gerek."
Ardından elini Chanyeol'un vücudunda kaydırdı ve pijamasının iplerini tuttu. Yumuşak eşofmanı aşağı kaydıracakken Chanyeol hızlıca Baekhyun'u durdurdu.

"Hey, Baek, yapma."

"Neden?"

Chanyeol'un başka bir şeye ihtiyacı vardı. Micha'nın ona veremediği bir şeye.

"Şu an öyle bir havada değilim."

"Seni o havaya sokabilirim, bunu biliyorsun."

Chanyeol derin bir nefes alıp Baekhyun'a baktı.
"Sadece... Biraz sarılabilir miyim?"

Baekhyun şaşkınlıkla ona baktı ve Chanyeol'un üzerinden inip yanına uzandı.
"Ne?"

"Biliyorum, biraz garip oldu ama... Şu an ihtiyacım va-"